(Αθώες φωνές)
του Luis Mandoki
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

ΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ
Το πολιτικό στοιχείο ήταν πάντα ένα κομμάτι του έργου μου, ιδιαίτερα στα ντοκιμαντέρ που έκανα στις αρχές της καριέρας μου. Το πρόβλημα ήταν ότι, όταν το Χόλιγουντ μου άνοιξε τις πόρτες, είχα μια μεγάλη ευκαιρία να δουλέψω. Όταν ήμουν στο Μεξικό ήταν πρακτικά αδύνατον να χρηματοδοτήσω τις ταινίες μου. Η ταινία Gaby για παράδειγμα αρχικά επρόκειτο να γυριστεί στα Ισπανικά, όμως δεν μπόρεσα να βρω χρηματοδότηση. Έπρεπε να την μεταφράσω στα Αγγλικά για να μπορέσω να τη κάνω. Έτσι μπόρεσα να κάνω στο Χόλιγουντ όλες αυτές τις ταινίες. Όμως την ίδια στιγμή το Χόλιγουντ σε τυποποιεί και σου κολλά μια ετικέτα και θέλει να κάνεις συνεχώς το ίδιο είδος ταινίας. Έτσι όταν βρήκα το σενάριο της ταινίας Voces Inocentes ήταν σαν να επέστρεφα σ’ ένα μέρος του εαυτού μου, το οποίο δεν έχει την ευκαιρία να εκφρασθεί.

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Βρήκα το σενάριο σε μια εποχή που ήμουν απογοητευμένος από τα σενάρια που μου έστελναν. Δέχθηκα μια πρόταση να κάνω ένα διαφημιστικό για μια εταιρεία τηλεφωνίας, κάτι που δεν μ’ ενδιέφερε. Ωστόσο την αποδέχθηκα. Ήταν στα ισπανικά και έκανα τη διανομή ρόλων. Είδα εκατοντάδες υποψηφίους. Εκεί γνώρισα τον Oscar Torres. Αισθάνθηκα κάποιου είδους σχέση μαζί του και έτσι τον επέλεξα για το ρόλο στο διαφημιστικό. Στο τέλος των γυρισμάτων μου είπε: «Κύριε μπορώ να σας δώσω αυτό το σενάριο;». Ήταν το σενάριο του Voces Inocentes. Επειδή αισθάνθηκα αυτό το δέσιμο μαζί του, πήρα το σενάριο μαζί μου, το διάβασα και δεν μπορούσα να το αφήσω. Έτσι άρχισαν όλα.

ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Για μένα η ταινία δεν είναι μια κριτική της Αμερικής και των άλλων παγκόσμιων δυνάμεων. Είναι μια κριτική μιας εκδοχής της αμερικάνικης πολιτικής η οποία πιστεύει ότι μπορεί να επεμβαίνει στις άλλες χώρες. Υπάρχει για τον πόλεμο στο Ιράκ, η περίπτωση του Oliver North που ήταν πολύ δραστήριος στην Κεντρική Αμερική. Δήλωσε ότι θα έπρεπε να κάνουμε τον πόλεμο στο Ιράκ, ότι κάναμε με το Σαλβαντόρ. Μιλούσε για αποσπάσματα θανάτου. Έτσι η ταινία αυτή προσπαθεί να προκαλέσει την προσοχή στο γεγονός ότι όταν παίρνουμε απόφαση να εισβάλουμε σε μια άλλη χώρα, αυτό το γεγονός έχει επιπτώσεις στις ζωές των απλών ανθρώπων. Νομίζω ότι οι Αμερικανοί θα έπρεπε να αρχίσουν να προβληματίζονται για το τι κάνει η κυβέρνηση μας και θα πρέπει να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε αυτό.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ
Καθώς έκανα την ταινία παρακολουθούσα στις ειδήσεις του βομβαρδισμούς στη Βαγδάτη. Έβλεπες τα πράσινα φώτα πάνω από την πόλη, τους βομβαρδισμούς και όλα έδειχναν σχεδόν ωραία. Ποτέ δεν μας έδειχναν το ανθρώπινο κόστος των πράξεων μας. Δεν μας έδειχναν τι συνέβαινε στις σχολικές τάξεις, στα σπίτια. Κατά την διάρκεια των βομβαρδισμών υπήρχαν παιδιά που κοιμόντουσαν στα κρεβάτια τους, όπως στην ταινία. Αυτό δεν το σκεφτόμαστε. Και η κυβέρνηση δεν θέλει να το σκεφτόμαστε. Έτσι η ταινία ελπίζω να μας συνειδητοποιήσει σε σχέση με τις επιπτώσεις που έχουν τέτοιες αποφάσεις.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
Σε τελική κατάληξη το να σκέφτεσαι τα παιδιά του κόσμου δεν είναι μια αντιαμερικανική πράξη. Πιστεύω ότι σαν Αμερικανοί υπερασπιζόμαστε την ελευθερία, την δημοκρατία και το δικαίωμα στην επιλογή. Ελπίζω να υπάρξουν περισσότερες ταινίες που να μιλούν γι’ αυτά. Θα έπρεπε, επειδή δεν είναι πρώτο θέμα στις ειδήσεις αυτές τις μέρες το γεγονός ότι υπάρχουν περισσότερες από 300 χιλιάδες παιδιά που πολεμούν σαν στρατιώτες σε πολεμικές συγκρούσεις σ’ όλο τον κόσμο. Ήταν κάτι που δεν γνώριζα πριν ανακατευτώ με το σενάριο και είναι κάτι που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν. Αν ήταν το παιδί μου ή το παιδί σου τότε θα ενδιαφερόμασταν.
(…)Δεν μπορείς να πιστεύεις ότι θα αλλάξεις τον κόσμο με μια κίνηση, ωστόσο γνωρίζω ότι μια ταινία μπορεί να αλλάξει ορισμένες ζωές. Και αυτές οι λίγες ζωές μπορούν να αλλάξουν λίγες ακόμα. Έτσι ελπίζω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι.

(δηλώσεις στη ηλεκτρονική τοποθεσία www.Nytheatre–wire.com)