b_505X0_505X0_16777215_00_images_2021_laila-in-haifa.jpg

Laila in Haifa, Amos Gitai
Στη διάρκεια μιας νύχτας, οι αλληλένδετες ιστορίες πέντε γυναικών. Η ταινία είναι ένα δράμα σε τόνους  χιουμοριστικούς που διαδραματίζεται σε ένα κλαμπ στην πόλη της Χάιφα. Παρουσιάζει ένα στιγμιότυπο της σύγχρονης ζωής σε έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες χώρους όπου οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι διατηρούν διαπροσωπικές σχέσεις…
Ο AmosGitai ,  σκηνοθέτης  της ταινίας, δηλώνει: «Είναι ένα σκοτεινό και υγρό βράδυ στην πόλη λιμάνι της Χάιφας. Μπαίνουμε σε ένα μπαρ, όπου υποτίθεται ότι βλέπουμε μια έκθεση φωτογραφιών από έναν μαχητικό Ισραηλινό φωτογράφο. Ο Gil συναντά τη διευθύντρια  της γκαλερί Laila (που είναι ένα αραβικό όνομα και στα εβραϊκά μια λέξη που σημαίνει επίσης «νύχτα»). Εισέρχεται  σ’ ένα  λαβύρινθο ανθρώπινων σχέσεων. Αυτό το κλαμπ, το  Fattoush, είναι ένα καταφύγιο για ανθρώπους κάθε προέλευσης: άνδρες και γυναίκες, ετεροφυλόφιλοι και γκέι, Εβραίοι και Άραβες, ριζοσπάστες και μετριοπαθείς.»
b_505X0_505X0_16777215_00_images_2021_notturno.jpg
Notturno, Gianfranco Rosi
Η ταινία γυρίστηκε τρία χρόνια στη Μέση Ανατολή, στα σύνορα μεταξύ του Ιράκ, του Κουρδιστάν, της Συρίας και του Λιβάνου. Αφηγείται την καθημερινή ζωή που κρύβεται πίσω από τη συνεχιζόμενη τραγωδία των εμφύλιων πολέμων, δικτατοριών, εισβολών και παρεμβάσεων, μέχρι την εμφάνιση του ISIS: βία και καταστροφές αλλά και ένας βαθύς ανθρωπισμός. Το Notturno είναι μια φωτεινή ταινία από το σκοτεινό υλικό της ιστορίας.
Ο Gianfranco Rosi , σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει:  «Κατά τη διάρκεια τριών ετών ταξιδεύοντας στη Μέση Ανατολή, συνάντησα ανθρώπους που ζουν σε πολεμικές ζώνες. Ήθελα να αφηγηθώ  τις ιστορίες, να δείξω τους χαρακτήρες, πέρα ​​από τις συγκρούσεις. Έμεινα μακριά από την πρώτη γραμμή, πήγα εκεί όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να στηθούν ξανά στα πόδια τους. Στα μέρη όπου κινηματογράφησα φθάνει η ηχώ του πολέμου, μπορείτε να αισθανθείτε την καταπιεστική παρουσία του, το βάρος που είναι τόσο βαρύ που αποτρέπει οποιαδήποτε προβολή στο μέλλον. Προσπάθησα να αφηγηθώ την καθημερινή ζωή όσων ζουν κατά μήκος των συνόρων που διαχωρίζουν τη ζωή από την κόλαση

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας. επιμέλεια Δ.)