(Διπλή ταυτότητα)
του Billy Wilder

Ο Γουόλτερ (Φρεντ ΜακΜάρεϊ), ένας έμπειρος ασφαλιστής γνωρίζεται με τη Φίλις (Μπάρμπαρα Στάνγουικ), σύζυγο ενός από τους πελάτες του, με την οποία συνδέεται ερωτικά. Η Φίλις του προτείνει να τη βοηθήσει να σκοτώσει τον σύζυγό της, κάνοντας το φόνο να φανεί ως ατύχημα, προκειμένου να ξεγελάσουν τις αρχές και την ασφαλιστική εταιρία, ώστε να λάβει την αποζημίωση που της αναλογεί από την ασφάλεια ζωής του συζύγου της. Ο Γουόλτερ σκαρφίζεται ένα σχέδιο σύμφωνα με το οποίο η γυναίκα πρόκειται να λάβει διπλή αποζημίωση (αυθεντικός τίτλος της ταινίας), με βάση μια δικλείδα του συμβολαίου του συζύγου της. Όταν ο άντρας  βρίσκεται νεκρός στις ράγες του τρένου, η αστυνομία δέχεται ότι ο φόνος προκλήθηκε από ατύχημα, αλλά ο  Μπάρτον  (Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον),  προϊστάμενος του τομέα ασφαλειών ζωής στην ασφαλιστική εταιρία όπου εργάζεται ο Γουόλτερ, έχει άλλη άποψη σχετικά με την υπόθεση...
Η Διπλή Ταυτότητα/ Double indemnity γυρισμένη τρία μόλις χρόνια μετά Το The Maltese Falcon /Γεράκι της Μάλτας θεωρείται επίσης ένα αρχετυπικό φιλμ νουάρ, διαδραματίζοντας καίριο ρόλο στην διαμόρφωση του είδους και ασκώντας τεράστια  επιρροή στην εξέλιξή του. Η σκηνοθεσία του εξόριστου στην Αμερική Βιεννέζου Μπίλι Ουάιλντερ/ Billy Wilder - ο οποίος θα μεγαλουργήσει αφήνοντας ένα ανεξίτηλο στίγμα στον αμερικανικό κινηματογράφο- είναι ανεπανάληπτη. Με την σκηνοθετική του ιδιοφυία και την μεγάλη του ευρηματικότητα κατάφερε να  παρακάμψει τη λογοκρισία περί ηθικής ορθότητας του κώδικα Χέιζ,  περνώντας στη οθόνη τον εν ψυχρώ φόνο και τη λάγνα σεξουαλικότητα. Εξάλλου και όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές είναι εξαίρετοι: η πολύ καλή ιστορία του Τζέιμς Κέιν (βασισμένη σε πραγματικό περιστατικό που συνέβη λίγα χρόνια πριν), η  οποία έγινε σενάριο από τον ίδιο τον σκηνοθέτη και  τον συγγραφέα Raymond Chandler /Ρέιμοντ Τσάντλερ, η μουσική από τον κορυφαίο  Μίκλος Ρότσα και η  φωτογραφία από τον  σπουδαίο Τζον Ζάιτς, ο οποίος φωτίζει το φιλμ με έντονα κοντράστ, παραπέμποντας στον γερμανικό εξπρεσιονισμό. Οι δε ερμηνείες με  προεξάρχουσα την μοναδική  Μπάρμπαρα Στάνγουικ, σ’ έναν μνημειώδη ρόλο δηλητηριώδους γυναίκας-αράχνης, συνεπικουρούμενης από τον  Φρεντ ΜακΜάρεϊ και τον μεγάλο ηθοποιό-σταρ Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, απογειώνουν -κυριολεκτικά- το έργο. Ταινία πεσιμιστική -στα όρια του μηδενισμού- η Διπλή ταυτότητα μ’ έναν  ακαταμάχητο ρυθμό, κινηματογραφεί την άβυσσο του ερωτικού πάθους και το σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης, ενώ το διπλό του τίτλου δεν παραπέμπει παρά στο έγκλημα και στην τιμωρία. Η ταινία παρόλο που ήταν υποψήφια για επτά Όσκαρ (στις βασικές κατηγορίες) δεν κέρδισε τελικά (μεγάλη αδικία) κανένα, ενώ η αποδοχή κοινού και κριτικής, όταν προβλήθηκε, ήταν τεράστια. Σημειώνουμε, τέλος, ότι ο Χίτσκοκ, μετά τη θέασή της δήλωσε: «Από την ώρα που προβλήθηκε η ταινία, δύο είναι οι σπουδαιότερες λέξεις στο χώρο του σινεμά: ‘Μπίλι’ και ‘Ουάιλντερ’».

(δ.τ.)