(Όταν έρχονται τα σύννεφα)
του Heitor Dhalia
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)
a-deriva.jpg

Μια μέρα, ενώ οδηγούσα, μου ήρθε η ιδέα για μια ταινία με θέμα ένα νεαρό κορίτσι που πιάνει στα πράσα τον πατέρα της στο κρεβάτι με την ερωμένη του. Με βάση αυτό, όλα τα άλλα σχηματίστηκαν στη συνέχεια: η παραλία, το διαζύγιο και η στιγμή που η 14χρονη πρωταγωνίστρια ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά της- σταδιακά συνειδητοποιεί ότι τα πράγματα μπορεί να είναι πιο περίπλοκα απ' ό,τι αρχικά φανταζόταν.
(...) Μιας και η ταινία έχει να κάνει με την ενηλικίωση, θυμήθηκα τη δική μου παιδική ηλικία και τα νεανικά μου χρόνια. Ζούσα με τους γονείς μου κοντά σε παραλίες για πάνω από 20 χρόνια, αλλά μια από αυτές, η Pau Amarelo, ήταν ιδιαίτερη. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 10 ετών- ήμουν δηλαδή μικρότερος απ' ό,τι η Φιλίπα στην ταινία. Αφού ενσωμάτωσα στοιχεία της παιδικής μου ηλικίας, η ταινία άρχισε να παίρνει μορφή και να αποκτά περισσότερο νόημα- όλο αυτό το σύμπαν των παιδικών φίλων, καθώς και των φίλων των γονιών.
(...) Η ταινία διαδραματίζεται τη δεκαετία του '80, όταν σημαντικές αλλαγές γίνονταν στη Βραζιλιάνικη κοινωνία. Οι παππούδες μας είχαν ζήσει μαζί όλη τους τη ζωή, είτε ευτυχισμένοι είτε όχι. Τα ζευγάρια άρχισαν να χωρίζουν στα τέλη του '70, έχοντας ακόμη τα ταμπού των δεκαετιών του '50 και του '60. Η Φιλίπα είναι ένα κορίτσι και η ιστορία της δεν είναι αυτή του χωρισμού των γονιών μου. Όμως το όλο περιβάλλον και η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι βασισμένα σε μια πραγματικότητα και σε μια τοποθεσία (την παραλία) που δημιούργησα εγώ με βάση το παρελθόν μου.
(...) Η μητέρα μου, που τώρα είναι 70 ετών, ήρθε μια μέρα στα γυρίσματα και όλως τυχαίως γυρίζαμε τη σκηνή που οι γονείς ανακοινώνουν στα παιδιά τους ότι πρόκειται να πάρουν διαζύγιο. Αρχικά, αναγνώρισε μια καλαμωτή καρέκλα, από αυτές που κρέμονται από το ταβάνι, και μου είπε: "Τι σύμπτωση! Θυμάσαι που είχαμε μια τέτοια στο σπίτι μας;". Αργότερα, είπε στη Λόρα Νέιβα, την ηθοποιό που ενσαρκώνει τη Φιλίπα: "Παίζεις τον ρόλο του Ετόρ". Η μητέρα μου δεν είχε καν διαβάσει το σενάριο. Η ταινία πάντως έχει δύο κοινά στοιχεία με την προσωπική μου εμπειρία: την παραλία και τον χωρισμό.

(Πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)