του Danny Boyle
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Danny Boyle, σκηνοθέτης
Μόλις διάβασα το σενάριο ήξερα πως ήθελα να το κάνω ταινία. Δε μοιάζει με τίποτα από όλα όσα έχω κάνει στο παρελθόν. Ο χαρακτήρας που έγραψε ο Άαρον είναι Σαιξπηρικών προδιαγραφών. Όλοι και όλα περιστρέφονται γύρω του. Για κάποιους αποτελεί ίνδαλμα και του είναι πιστά αφοσιωμένοι. Άλλοι τον θεωρούν τέρας. Το σίγουρο είναι πως είναι εκείνος που άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης των ανθρώπων, μολονότι ο ίδιος ήταν δυσλειτουργικός στην επικοινωνία. Κατόρθωνε να κάνει δημιουργικούς ανθρώπους και ομάδες. Ήταν καταπληκτικός στο να μεταμορφώνει τους ανθρώπους. […] Πρόκειται για ένα ιμπρεσσιονιστικό πορτραίτο.  Πολλές ιδέες προήλθαν από την αληθινή ζωή, άλλες είναι δημιούργημα της φαντασίας του σεναριογράφου, αλλά το φιλμ είναι αφαιρετικό κι επικεντρώνεται σε τρεις χαρακτηριστικές στιγμές στη ζωή και την καριέρα του Τζομπς, και ειδικότερα στο τι προηγήθηκε αυτών. Πρόκειται για το λανσάρισμα του Macintosh (1984), του ΝeΧΤcube (1988) και του iMac.

Michael Fassbender, ηθοποιός
Ο Τζομπς ήθελε να κάνει τους υπολογιστές μαζικούς. Να είναι προσβάσιμοι στον καθέναν. Σαφώς ήταν Μακιαβελικός. Ίσως και να ήταν και κάπως απάνθρωπος. Αλλά κάποιες φορές οι άνθρωποι χρειάζονται να χειραγωγηθούν για να είναι αποδοτικοί. Ενίοτε το κάνουν και οι σκηνοθέτες στους ηθοποιούς τους. Ο Τζομπς ήθελε συνέχεια να εξελίσσεται. Σπάνια έπαιρνε άδεια. Είχε ένα όραμα και ήθελε εμμονικά να το υλοποιήσει. Ήταν τόσο χειμαρώδης που και τα παράλογά του καθίσταντο τελικά λογικά στους γύρω του και έβλεπαν τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια. Την ίδια στιγμή ήταν τόσο απόμακρος και δεν άφηνε κανέναν να τον πλησιάσει ουσιαστικά ή να τον δει σε στιγμή αδυναμίας – αν υπήρχε…

Seth Rogen, ηθοποιός
Η αλήθεια είναι πώς δεν μπορούσες εύκολα να ξεχωρίσεις το ρόλο καθενός στην Apple. Ο Βόζνιακ εμπνεύστηκε έναν υπολογιστή για όλους και ο Τζομπς ήξερε πώς να συντονίσει τα πάντα και να προκύψει το τελικό αποτέλεσμα. Μάλιστα ο Βόζνιακ, αν και επισήμως παραιτήθηκε από την Apple στις αρχές της δεκαετίας του ’80, είναι, ουσιαστικά, ο μόνος που είναι ακόμα στη μισθοδοσία της εταιρείας, από την πρώτη μέρα λειτουργίας της. […] Ο Τζομπς είχε τη φήμη του πολύ δύσκολου εργοδότη. Και ήταν, δεδομένου πως θεωρούσε ότι η διάνοια και η καλοσύνη δε γινόταν να συνυπάρχουν σε ένα δυαδικό σύστημα, όπως εκείνο των υπολογιστών.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)