(Εκκόλαψη)
της Hanna Bergholm
(το σημείωμα της σκηνοθέτιδος)
b_505X0_505X0_16777215_00_images_2223_pahanhautoja.jpg

Η Εκκόλαψη (Pahanhautoja / Hatching) είναι μια ιστορία για ένα τέρας που δημιουργείται από την έλλειψη αγάπης. Έκανα την ταινία και για όσους αγαπούν το συγκεκριμένο genre, μα κυρίως για το κοινό που παραδοσιακά φοβάται να παρακολουθήσει ταινίες τρόμου αλλά θέλει να βλέπει δυνατές ιστορίες που περιγράφουν γυναικεία συναισθήματα. Στην Εκκόλαψη βλέπουμε την ιστορία από την οπτική του κεντρικού χαρακτήρα, της Τίνια. Η εμπειρία της στη ζωή είναι πολύ μικρή και περιορίζεται κυρίως στον κόσμο της γυμναστικής και στη ζωή στο σπίτι, ζωή κατασκευασμένη αποκλειστικά από τη μητέρα της. Αν και ήθελα να δημιουργήσω έναν μοναδικό κόσμο στην ταινία, αυτός ο κόσμος δεν είναι φανταστικός. Σιγά σιγά, δημιουργείται μια αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, καθώς το σασπένς δεν βρίσκεται στο σκοτάδι, αλλά σε δωμάτια παστέλ αποχρώσεων. Όπως πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι, η “μητέρα” της ταινίας προβάλλει διαρκώς τη ζωή και την οικογένειά της στα social media, μέσα από το “ροζ” φίλτρο του φωτογραφικού φακού της. Για εκείνη, το να ανεβάσει ένα δημοφιλές βίντεο αποτελεί προσπάθεια ανακατασκευής ενός αισθήματος χαράς.
Σε τελική ανάλυση, η Εκκόλαψη έχει να κάνει με τον φόβο της απώλειας του ελέγχου, κάτι με το οποίο ταυτίζομαι προσωπικά. Σαν την Τίνια, είχα κι εγώ πολλά φανταστικά τέρατα στην ντουλάπα μου. Ήξερα τόσο καλά τα τέρατά μου, που τελικά προσκολλήθηκα σ’ αυτά. Ο μεγαλύτερός μου φόβος ήταν ότι μια μέρα θα έβγαιναν από την ντουλάπα. Τι θα συνέβαινε αν ό,τι φοβόμουν και ό,τι ήταν ελαττωματικό μέσα μου μπορούσε να ξεφύγει κι εγώ δεν ήμουν ικανή να το ελέγξω πια;

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)