του Pablo Larraín
(Οι δηλώσεις των συντελεστών)

Pablo Larraín, σκηνοθέτης
 Την αίσθηση της πραγματικής ζωής...αυτό θες να αιχμαλωτίσεις όταν κάνεις μια ταινία.
 Βλέπουμε και αισθανόμαστε τον Πάμπλο Νερούδα σαν ένα τόσο σύνθετο και εκτενή δημιουργό, που είναι σχεδόν αδύνατον να τον κατατάξουμε σε μία μόνο κατηγορία, αδύνατον να κάνουμε μία ταινία - πορτρέτο με ένα κάθετο και γρήγορο τρόπο.
 Γι’αυτό επιλέξαμε την ιστορία της φυγής του, την έρευνα και τον λογοτεχνικό θρύλο. Στο Νερούδα άρεσαν οι ιστορίες μυστηρίου, ένα είδος που εμπεριέχει αλλαγές και χαρακτήρες που εξελίσσονται, και στη δική μας περίπτωση, τα στοιχεία της φάρσας και του παραλόγου. Κανένας δεν καταλήγει όπως ξεκίνησε στην ιστορία- ούτε ο κυνηγός ούτε η λεία.
 Για εμάς, η ταινία Νερούδα είναι μία ψεύτικη βιογραφία. Εφηύραμε έναν κόσμο, όπως ο Νερούδα είχε εφεύρει τον δικό του. Δημιουργήσαμε ένα “Νερουδιακό” φιλμ, όχι ένα φιλμ για το Νερούδα. Ένα διήγημα που ο Νερούδα θα ήθελε να διαβάσει.
(...) Δεν χρησιμοποιούμε το είδος του χιούμορ που προκύπτει από την κωμωδία, με ατάκες που προκαλούν γέλιο. Είναι οι συγκυρίες, το παράδοξο που γίνεται παράλογο σε κάποιες στιγμές, που δημιουργούν μια κωμική ατμόσφαιρα. Γιατί το χιούμορ είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να πεις πράγματα, που αλλιώς θα ακούγονταν διδακτικά.

Luis Gnecco, ηθοποιός
 Πάντα ένα παράδοξο, τόσο ευαίσθητος όσο μπορεί να είναι ένας άνρθωπος, αισθησιακός, ηδονιστικός, και την ίδια στιγμή ενεργός πολιτικά και αφοσιωμένος. Ιδιοφυής και αποφασιστικός από παιδί ακόμα, αδύναμος μερικές φορές, ακόμα και επιφανειακός. Κατηγορηματικός, γενναίος, περιπετειώδης και κομψός. Πάντα λαμπερός, ευλογημένος με το φως της ιδιοφυίας και εμπνευσμένος από την μούσα του με ένα πάθος, που αν υπήρχε στην πραγματικότητα, θα ήταν τυφλό και γεμάτο πείσμα.

Gael García Bernal, ηθοποιός
 Μου φαίνεται ότι πολύ λίγες ταινίες σαν κι αυτήν υπάρχουν. Και δεν εννοώ μία βιογραφία ελεύθερου ύφους που είναι εμπνευσμένη από τον συγγραφέα-υποκείμενο. Μιλώ συγκεκριμένα για το αμφιλεγόμενο θέμα που αφηγείται - τον κόσμο της ποίησης. Το σινεμά είναι ένας φανταστικός χώρος για το συναίσθημα και τις πνευματικές και αφηγηματικές του συνέπειες. Δεν εξαρτάται από τις λέξεις για να πραγματωθεί. Εντούτοις, η αφετηρία αυτής της ταινίας είναι οι λέξεις, οι επικίνδυνες λέξεις που σε κάνουν να ερωτεύεσαι και να δημιουργείς νέους κόσμους. Οι χαρακτήρες εγκλωβίζονται σε αυτόν τον ανεμοστρόβιλο κατά τη διάρκεια της ταινίας. Υποφέρουν καθώς δεν μπορούν να απελευθερωθούν από τα δεσμά της ποιητικής δημιουργίας. Και προφανώς ο ο ποιητής είναι εκείνος που διαβάζει αυτή την γλώσσα, που μπορεί να την επαναφέρει στην γη, κάνοντάς την ταυτόχρονα μύθο και αλήθεια. Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία άλλη ταινία αυτή τη στιγμή, που να μπορεί να περιηγηθεί σε αυτά τα νερά και να είναι και τόσο διασκεδαστική την ίδια στιγμή, όπως είναι το «Νερούδα».
(...) Ο χαρακτήρας που υποδύομαι είναι καταπληκτικός. Είναι εντυπωσιακός. Μπορούσα να κάνω τόσα πολλά πράγματα. Είχε πολλά στοιχεία που θα μπορούσα να αναπτύξω. Είναι ένας πολύ εύπλαστος χαρακτήρας και ειλικρινά πέρασα πολύ ωραία ερμηνεύοντάς τον. Αυτή ήταν η αφετηρία για μένα και μετά υπάρχει η διάσταση της ποίησης, ο χαρακτήρας του Νερούδα, η πολιτική. Εμπλέκονται πολλά πράγματα. Μπορέσαμε να πειραματιστούμε και να δοκιμάσουμε διάφορα. Ήταν μια πολύ ωραία περιπέτεια.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)