Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο «Θέλουμε να γιορτάσουμε αλλά δεν μας αφήνουν», σημειώνει τα εξής:

«Η Θεσσαλονίκη γιορτάζει καθώς τις μέρες αυτές διεξάγεται στην πόλη το 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Κι όμως η γιορτή αυτή, μια γιορτή της πόλης και του πολιτισμού, μας βρίσκει «μαγκωμένους» αφού μια σειρά από γεγονότα δεν μας αφήνουν να τη χαρούμε.
Μέσα σε ένα σκηνικό κοινωνικής κατάρρευσης και οικονομικής καταστροφής, όλα αυτά βαραίνουν ακόμη περισσότερο, το ήδη βεβαρυμένο, κλίμα.

1. Οι Αποθήκες Δ και 1 στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε κινηματογραφικές αίθουσες και φιλοξενούν τις προβολές του Φεστιβάλ και του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, εκχωρούνται σε ιδιώτες. Πιο συγκεκριμένα στην εταιρία Village συμφερόντων Κοντομηνά, η οποία νοικιάζει τους χώρους από τον ΟΛΘ με σκοπό τη μετατροπή τους σε πολυκινηματογράφο και με μόνη υποχρέωση την παραχώρησή τους στο Φεστιβάλ για τις μέρες που διεξάγεται.  Μετά τη σκανδαλώδη παραχώρηση του κτιρίου όπου λειτουργεί το Kitchen Bar,  με τη συγκεκριμένη αντίληψη περί αισθητικής, ολόκληρος ο χώρος πρόκειται να μετατραπεί σε κάτι παρόμοιο.
Με το επιχείρημα της υγιούς επιχειρηματικότητας και της λειτουργίας των χώρων που επί χρόνια παρέμεναν σχεδόν αχρησιμοποίητοι, δίνεται ακόμη ένα δώρο στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Τέσσερις αίθουσες οι οποίες κατασκευάστηκαν επί Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, με χρήματα των φορολογούμενων πολιτών, και τα οποία θα έπρεπε να παραχωρηθούν στους πολίτες και τις ανάγκες τις πόλης, θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους. Εάν πάρουμε μάλιστα υπόψη πως ο κ. Κοντομηνάς, χρωστά στο δημόσιο εκατομμύρια ευρώ, και πρόκειται να εκμεταλλευτεί υπερσύγχρονους χώρους για τους οποίους δεν έχει δαπανήσει ούτε ευρώ, τότε μιλάμε για ένα πραγματικό σκάνδαλο.
Η παραχώρηση των Αποθηκών Δ και 1, συνολικής δομημένης επιφάνειας 2.974 τμ, για ιδιωτική εκμετάλλευση, αν συνδυαστεί με την προγραμματιζόμενη απόδοση άλλων 1.666 τμ σε εμπορικές χρήσεις στο πλαίσιο της εγκατάστασης «τουριστικού λιμένα εντός του Λιμένα Θεσσαλονίκης», δηλαδή μαρίνας στους Προβλήτες 1 και 2, και επιπροσθέτως οι απαιτήσεις για τεχνική υποστήριξη της μαρίνας, θα σημάνει τον αποκλεισμό του μεγαλύτερου μέρους των πολιτών  από την χρήση ενός ζωτικού δημόσιου χώρου, ο οποίος περιλαμβάνει εγκαταστάσεις ιστορικής και αισθητικής αξίας για τη συντήρηση των οποίων δαπανήθηκαν σημαντικά ποσά από δημόσιους πόρους.
Ως ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούμε πως οι αίθουσες πρέπει να αποδοθούν στην πόλη για να καλύψουν μια σειρά από πολιτιστικές ανάγκες –για το λόγο αυτό και καταθέσαμε σχετική ερώτηση στη Βουλή. Αντί της παραχώρησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο, θα μπορούσε ο ΟΛΘ με τη συνεργασία του δήμου Θεσσαλονίκης (ο κ. Μπουτάρης πρέπει να πάρει θέση) να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός Άρτιπλεξ, δηλαδή ενός πολυχώρου πολιτισμού που:
- θα φιλοξενεί ποιοτικές ταινίες, και θα ενισχύει όσο το δυνατό ευρύτερο φάσμα παραγωγών και όσο το δυνατό μεγαλύτερη ποικιλία προέλευσης των κινηματογραφικών έργων, σε αντίθεση με την αντίληψη που προάγουν οι πολυκινηματογράφοι τύπου Village,
- θα προβάλλει ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, που σχεδόν έχει εξοβελιστεί,
- θα φιλοξενεί και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες όπως θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες κλπ., βοηθώντας τους πολιτιστικούς φορείς αλλά και τους καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης να βρουν χώρο έκφρασης και επικοινωνίας με το κοινό, έναντι ενός συμβολικού αντιτίμου.
Με το τρόπο αυτό θα δημιουργηθεί στο κέντρο της πόλης ένας πνεύμονας πολιτισμού σε αντίθεση με την αισθητική της μαζικής και υποβαθμισμένης διασκέδασης των Μούλτιπλεξ. Έτσι ο χώρος θα επανακτήσει τη δημόσια λειτουργία του, θα αποδοθεί στην πόλη και θα έχει θετικά αποτελέσματα τόσο οικονομικά, όσο και κοινωνικά αλλά και πολιτιστικά.

2. Μέσα σε ένα τοπίο κρίσης το Φεστιβάλ Κινηματογράφου καθόρισε τη φετινή τιμή της CineΚάρτας στα 35 ευρώ, με την οποία οι κάτοχοί της θα μπορούν να παρακολουθήσουν τις προβολές, καταβάλλοντας επί πλέον αντίτιμο 2 ευρώ για κάθε προβολή. Με τη νέα τιμή η παρακολούθηση ενός σημαντικού αριθμού ταινιών, που για το σκοπό  αυτό την προμηθευόταν οι κινηματογραφόφιλοι, καθίσταται απαγορευτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ  θεωρεί πως, ιδιαίτερα στην τρέχουσα συγκυρία, θα πρέπει να διευκολυνθεί η δυνατότητα πρόσβασης στις φεστιβαλικές προβολές, των φίλων του Φεστιβάλ. Ως Τμήμα Πολιτισμού ζητήσαμε με ανακοίνωσή μας (18/10/2013) από τη διεύθυνση του Φεστιβάλ  να επανεξετάσει την απόφασή της.
Σε εποχή βαθιάς κρίσης, όποιους στόχους κι αν επικαλούνται οι υπεύθυνοι αυτής της απόφασης, ελλοχεύει ο κίνδυνος πολλές προβολές θα γίνονται σε άδειες αίθουσες. 

3. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η λογοκριτική παρέμβαση της διοίκησης του Φεστιβάλ, εναντίον της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ). Τέσσερις κριτικοί κινηματογράφου, ανάμεσά τους ο πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας της Ένωσης, όχι μόνον δεν προσκαλούνται αλλά  ούτε διαπιστεύονται καν. Κι αυτό επειδή ειπώθηκαν και γράφτηκαν πράγματα τα οποία δεν άρεσαν στη διοίκηση του Φεστιβάλ. Η επιπλέον τιμωρία ήρθε και με τη συμμετοχή φέτος, έλληνα κριτικού στην κριτική επιτροπή της FIPRESCI.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί αυτού του τύπου τις παρεμβάσεις ως προσπάθεια φίμωσης και χειραγώγησης της ελεύθερης έκφρασης. Το Φεστιβάλ δεν ανήκει σε κανέναν αλλά είναι δημόσιος "χώρος" και ως τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους επί συμβάσει διοικούντες.

4. Τέλος, υπάρχει τεράστιο θέμα με το ίδιο το Φεστιβάλ και τη σχέση του με τον ελληνικό κινηματογράφο αλλά και την πόλη. Η διεθνοποίησή του, η οποία υπήρξε ένα ποιοτικό βήμα, έχει μετατραπεί σε δήμιο του ελληνικό κινηματογράφου ο οποίος αργά αλλά σταθερά έχει εξοβελιστεί από το Φεστιβάλ. Η απαξίωση του ελληνικού τμήματος με τη μεταφορά απονομής των βραβείων ποιότητας στην Αθήνα αλλά και την κατάργηση του διαγωνιστικού τμήματος παλαιότερα, κατευθύνει τους έλληνες κινηματογραφιστές προς το ιδιωτικό Φεστιβάλ της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, συμφερόντων Μπόμπολα ο οποίος κατέχει το 25% του MEGA, του Έθνους και της Ημερησίας. Οι έλληνες επαγγελματίες του σινεμά που επί χρόνια έδιναν το ρυθμό και ήταν η ψυχή του Φεστιβάλ, απουσιάζουν πλέον από τη Θεσσαλονίκη. Αλλά τι να κάνουν όταν φέτος μέσα στις 150 και πλέον ταινίες, μόνον 7 (!) είναι ελληνικές;
Ο ΣΥΡΙΖΑ με σταθερό προσανατολισμό στήριξης του ελληνικού κινηματογράφου, πιστεύει στην αναβάθμιση του ελληνικού τμήματος. Υπάρχουν όμως και μια σειρά άλλα ζητήματα, όπως ο νόμος περί κινηματογράφου, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ κ.α. τα οποία θα πρέπει να περιληφθούν στην ατζέντα το αμέσως επόμενο διάστημα.
Αγωνιζόμαστε για την προστασία του δημόσιου χώρου και για την αναβάθμιση του πολιτισμού. Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, ο δημόσιος χώρος είναι ανάγκη.
Καλούμε το δήμο Θεσσαλονίκης και προσωπικά το δήμαρχο και πρόεδρο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου κ. Γιάννη Μπουτάρη να πάρει θέση. Καλούμε επίσης όλους τους πολιτιστικούς φορείς της πόλης σε συσπείρωση και εγρήγορση ώστε να προασπίσουμε το δημόσιο χώρο και τον πολιτισμό γενικότερα αλλά και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ειδικότερα».