(ταινίες που έχουν σημασία)

Ζωή- Μυρτώ Ρηγοπούλου
Από τις ταινίες που είδα στο 57ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κάρλοβι Βάρι αυτές που μου άρεσαν περισσότερο είναι:
Fallen leaves (Kuolleet lehdet) του Άκι Καουρισμάκι
The lost children (Les enfants perdus) της Michèle Jacob
Inshallah a boy (Inshallah walad) του Amjad Al Rasheed
Empty nets (Toorhaye khali) του Behrooz Karamizade
Blaga’s lessons (Urotcite na Blaga) του Stephan Komandarev
About Dry Grasses (Kuru otlar ustune) του Nuri Bilge Ceylan
Citizen saint (Mokalake Tsmindani) της Tinatin Kajrishvili
Dancing on the edge of a volcano του Cyril Aris
Red rooms (Les chambres rouges) του Pascal Plante
Fremont του Babak Jalali
και
Hypnosis (Hypnosen) του Ernst de Geer
We have never been modern (Usvit) του Matěj Chlupáček

* Η Ζωή- Μυρτώ Ρηγοπούλου είναι ψυχολόγος, κριτικός κινηματογράφου και μεταφράστρια. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου Καλοί καιροί, εκδ. Κέδρος (2005).