Λίγες εταιρείες παραγωγής κατασκευάζουν τα προϊόντα τους σε μια χώρα (τις ΗΠΑ), σε μια πόλη (το Χόλιγουντ). Αυτά τα προϊόντα (δηλαδή οι ταινίες) διανέμονται στην συνέχεια σ' όλο τον κόσμο. Τα καταναλώνουν άνθρώποι από διαφορετικές θρησκείες, πολιτισμούς, φυλές. Είναι ουδέτερα (πρέπει να αρέσουν σ' όλους), τυποποιημένα (είναι βιομηχανικά) και ελκυστικά στην όψη (πρέπει να προκαλούν το ενδιαφέρον). Τι λείπει απ' αυτά; οι περιπέτειες και οι αγωνίες της δημιουργίας.
Η άλλη παγκοσμιοποίηση.
Ταινίες από πολλές και διαφορετικές περιοχές του κόσμου προσεγγίζουν με δυσκολία τον θεατή. Τις συναντάμε στα φεστιβάλ, στις μικρές αίθουσες, στην τηλεόραση, στο βίντεο και στο DVD.
Από σκηνοθέτες με ονόματα δύσκολα στην προφορά όπως Μοχσέν Μαχμαλμπάφ ή Τσάι Μινγκ Λιάνγκ. Από χώρες μακρινές όπως Αργεντινή, Ταϊβάν ή Ιράν. Τι ενώνει όλες αυτές τις πολύχρωμες, πολυποίκιλες και ετερόκλιτες εικόνες; Η αγωνία των δημιουργών τους να εκθέσουν με ευαισθησία, ακρίβεια και πρωτοτυπία την ανθρώπινη κατάσταση στον κόσμο σήμερα.
Δ. Μ.