Καλή θέαση σημαίνει μια περιπέτεια του βλέμματος που ποτέ δεν τελειώνει. Ο εικοστός αιώνας είναι, εκτός των άλλων, ο αιώνας του κινηματογράφου. Ο αιώνας που αναπτύχθηκε κι επιβλήθηκε η πρώτη βιομηχανική τέχνη και θέαμα, η τέχνη του χρόνου. Μια τέχνη που έμελλε να αλλάξει όχι μόνο την αισθητική, αλλά και την αισθητηριακή αντίληψη του ανθρώπου διευρύνοντας τους ορίζοντες του ορατού. Μια τέχνη που ξεπέρασε σε ρυθμούς παραγωγής έργων κάθε άλλη αφηγηματική τέχνη, εγκαθίδρυσε τη δική της μυθολογία, έγινε πρότυπο θεαματοποίησης όλων των εικονικών πραγματικοτήτων, αλλά και δημιούργησε τα δικά της αριστουργήματα, αντάξια κάθε άλλης παραδοσιακής, αφηγηματικής και αναπαραστατικής, τέχνης. Έργα από την εποχή του βουβού και του ομιλούντα, έργα ασπρόμαυρα και έγχρωμα, έργα μυθοπλαστικά και ντοκιμαντερίστικα, λαϊκά και αβαγκαρντίστικα, έργα ρεαλιστικά, φανταστικά, ποιητικά και στυλίστικα, έργα όλων των ειδών, διαφόρων εθνικών κινηματογραφιών και διαφορετικών δημιουργών, έργα που η αθάνατη λάμψη των εικόνων τους έχει σημαδέψει το βλέμμα αυτού του αιώνα.

Σωτήρης Ζήκος