(μικρός οδηγός επιβίωσης)

Snow - Aida Begic
Βοσνία 1997. Τέσσερις νέες γυναίκες, δύο γριές, τέσσερα κορίτσια, ένας ηλικιωμένος άντρας κι ένα αγόρι ζουν στο κατεστραμμένο απ’τον πόλεμο χωριό Σλάβνο. Πολλά μέλη των οικογενειών τους έχουν σκοτωθεί και οι σοροί τους δεν έχουν βρεθεί. Διατηρώντας ζωντανή την παρουσία των αγαπημένων τους που χάθηκαν, οι γυναίκες έχουν δημιουργήσει έναν πολύ ιδιαίτερο κόσμο στον οποίο οι απόντες είναι εντούτοις παρόντες. Το Σλάβνο είναι ξεκομμένο απ’τον υπόλοιπο κόσμο, όμως το πρώτο χιόνι απειλεί με ολοκληρωτική απομόνωση. Δύο επιχειρηματίες επισκέπτονται αναπάντεχα το χωριό, ζητώντας απ’τους κατοίκους να το εγκαταλείψουν έναντι αμοιβής. Οι ντόπιοι βρίσκονται απέναντι σ’ ένα δίλημμα: να δεχτούν αυτή την προσφορά που θα τους σώσει τη ζωή αλλά θα διαλύσει την ψυχή τους; Μια ξαφνική καταιγίδα παγιδεύει τους επιχειρηματίες στο Σλάβνο και τους αναγκάζει να αντιμετωπίσουν ένα τεράστιο πρόβλημα: την αλήθεια.
Το Snow (βραβείο Balkan Fund στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 2004 και Μεγάλο Βραβείο της Εβδομάδας Κριτικής στο Φεστιβάλ των Κανών) διερευνά την αδυσώπητη καθημερινότητα όσων επέζησαν του πολέμου, με φόντο ένα απομονωμένο και κατεστραμμένο χωριό στη Βοσνία.

Liverpool - Lisandro Alonso
Στη μέση του Ατλαντικού Ωκεανού, ο Φαρέλ ζητά απ’ τον καπετάνιο του φορτηγού πλοίου, όπου εργάζεται, άδεια για να βγει στη στεριά όταν φτάσουν στο λιμάνι της Ουσουάια, της νοτιότερης πόλης της Αργεντινής. Ο Φαρέλ θέλει να γυρίσει στο μέρος όπου γεννήθηκε για να δει αν η μητέρα του είναι ακόμη ζωντανή. Τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι ναυτικός. Πίνει για να ξεχάσει, πληρώνει τις γυναίκες με τις οποίες κοιμάται και δεν έχει φίλους. Φτάνοντας στο συνοικισμό με τα χιονισμένα σπίτια όπου μεγάλωσε, ο Φαρέλ συνειδητοποιεί ότι η μητέρα του πράγματι ζει αλλά κι ότι κάποιος άλλος έχει γίνει μέλος της οικογένειας.
Το Variety σημειώνει: «Η ταινία αποτυπώνει την προσωπική καλλιτεχνική εξέλιξη του Lizardo Alonso σε κάθε επίπεδο, από την εικαστική δύναμη των φυσικών τοπίων μέχρι το συναισθηματικό περιεχόμενο των χαρακτήρων.»

Delta- Kornel Mundruczo
Δύο ετεροθαλή αδέλφια που ζουν απομονωμένα στις όχθες ενός ποταμού, σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό περιβάλλον, προκαλούν το μένος των κατοίκων του γειτονικού χωριού με τα «ανάρμοστα» ερωτικά συναισθήματα που αναπτύσσονται ανάμεσα τους. Με τον σκηνικό χώρο να ενέχει δραματουργικά το ρόλο ενός ακόμη χαρακτήρα και τους απόηχους του Badlands να χρωματίζουν την αφήγηση, το Delta, που συμμετείχε στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Καννών, περικλείει σε μια ερωτική δυάδα ένα ολόκληρο σύμπαν, αποδεικνύοντας πως ο ερωτικός μικρόκοσμος ενός ζευγαριού μπορεί να αποτελέσει μια ισχυρή κοινωνική ομάδα, ικανή να σταθεί και εν τέλει να αναμετρηθεί με το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Flower in the Pocket -Liew Seng Tat
Ο Λι Α και ο Λι Ομ μεγαλώνουν χωρίς μητέρα. Ο πατέρας τους Σούι είναι εργασιομανής και περνάει σχεδόν όλη τη μέρα επιδιορθώνοντας σπασμένες κούκλες βιτρίνας. Eνώο Σούι «αποσύρεται» απ’ τον έξω κόσμο, τα δύο αδέλφια μεγαλώνουν με την ελευθερία των παραμελημένων παιδιών. Tριγυρίζουν στους δρόμους και μπλέκονται σε τσακωμούς και φασαρίες στο σχολείο. Στην πορεία, υιοθετούν ένα αδέσποτο κουτάβι, το οποίο γίνεται το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή τους. Όταν το κουτάβι διώχνεται γιατί ενοχλεί, τα παιδιά καταρρέουν. Ο Σούι συγκινείται βλέποντας το συναισθηματικό δέσιμο των γιων του με το κουτάβι. Για πρώτη φορά συνειδητοποιεί ότι είναι ακόμη ικανός να αγαπήσει και ότι θα πρέπει να κάνει κάτι γι’ αυτό πριν είναι αργά.
Το περιοδικό Variety σημειώνει «Το αυθεντικό χιούμορ και η ζεστασιά που αποπνέει η ταινία, την κατατάσσουν στις καλύτερες του νέου κινηματογράφου της Μαλαισίας.»

Daytime Drinking -Noh Young-seok
Όταν ο Χιούκ-τζιν χωρίζει με τη φίλη του βγαίνει με τους φίλους του να τα πιει σ’ ένα μπαρ. Μες στο μεθύσι τους αποφασίζουν να ταξιδέψουν την επόμενη μέρα ως την μικρή πόλη Τσανγκτσεόνγκ για να παρηγορήσουν τον Χιούκ-τζιν. Την επόμενη μέρα, ο Χιούκ-τζιν παίρνει το λεωφορείο, συνειδητοποιεί όμως ότι είναι ο μόνος που θα φτάσει στον προορισμό του. Οι φίλοι του δεν μπορούν να έρθουν αφού νιώθουν χάλια απ’ το μεθύσι. Σύντομα, αυτό το ευκαιριακό ταξίδι θα έχει μια απρόσμενη κατάληξη καθώς θα προκύπτουν διαρκώς παρεξηγήσεις και οι τροχιές των ηρώων θα διασταυρώνονται. Το περιοδικό Variety σημειώνει: «Η ζωντανή απόδειξη ότι ένα καλογραμμένο σενάριο, μία καλή σκηνοθεσία σε συνδυασμό με αξιόλογους ηθοποιούς, μπορούν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που προκύπτουν από ένα χαμηλό προϋπολογισμό. Ένα κορεάτικο παραμύθι διανθισμένο με κοινωνικά στοιχεία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μαύρη κωμωδία καταστάσεων.»

Gabbla -Tariq Teguia
Ο τοπογράφος Μάλεκ δέχεται μια δουλειά σε μια περιοχή της δυτικής Αλγερίας. Μια μέρα, ανακαλύπτει μια γυναίκα κρυμμένη σε μια καλύβα. Είναι Αφρικανή και αρνείται να αποκαλύψει το όνομά της. Ο φίλος του Μάλεκ, Λάκνταρ, φτάνει στην περιοχή και ανακαλύπτει ότι τόσο ο Μάλεκ όσο και η γυναίκα έχουν εξαφανιστεί. Στην αρχή οι δύο φυγάδες κατευθύνονται Βόρεια, προς τα μαροκινά σύνορα, διαδρομή που θα τους οδηγήσει σταδιακά στη Μελίγια, αυτόνομη ισπανική πόλη στο μαροκινό έδαφος. Όμως η νεαρή γυναίκα δε θέλει να φύγει προς την Ευρώπη καθώς έχει εξαντληθεί και θέλει να γυρίσει σπίτι της. Με το δάχτυλό της, χαράσσει νοερά μια πορεία στους χάρτες του Μάλεκ που οδηγεί προς τα νοτιοανατολικά και φτάνει ως το Τσάντ – ως την έρημο, ως εκείνο το σημείο που και οι δυο τους θα εξαφανιστούν. Το περιοδικό Variety σημειώνει: «Άριστη ποιότητα εικόνας HD, ελκυστικά ερημικά τοπία και ένα ονειρικό φινάλε.»

Teza - Haile Gerima
Η ταινία Teza, που διαδραματίζεται στην Αιθιοπία του 1970, αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού Αιθίοπα που επιστρέφει στη χώρα του μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Ο νεαρός Ανμπερμπέρ επιστρέφει την περίοδο που ο Ψυχρός Πόλεμος είναι στο απόγειό του και η Αιθιοπία βρίσκεται κάτω απ’το μαρξιστικό καθεστώς του Μενγκίστου Χαϊλέ Μαριάμ. Ενόσω εργάζεται σ’ ένα κέντρο υγείας, γίνεται μάρτυρας μιας φρικτής δολοφονίας και συγκρούεται με τους επαναστάτες γκάνγκστερ που διαφεντεύουν τη χώρα. Το καθεστώς τον στέλνει σ’ ένα πόστο στην Ανατολική Γερμανία. Eκεί δράττεται της ευκαιρίας και καταφεύγει στη Δύση όπου μένει έως την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την ανατροπή του στρατιωτικού καθεστώτος στην Αιθιοπία. Τώρα, στα 60 του χρόνια, ο Ανμπερμπέρ επιστρέφει στο χωριό του. Αν και βρίσκει παρηγοριά ζώντας με την ηλικιωμένη μητέρα του, αισθάνεται αποξενωμένος απ’ τους άλλους γύρω του μετά τη μακροχρόνια απουσία, ενώ το παρελθόν του τον απογοητεύει και τον στοιχειώνει.

(δελτίο τύπου)