( 23 -27 Απριλίου 2014) ΟΛΥΜΠΙΟΝ (Θεσσαλονίκη)

Οι ταινίες

20 Feet from Stardom (Morgan Neville / ΗΠΑ / 2013 / 87’)
Μία ταινία για τα κορίτσια της ποπ και της σόουλ μουσικής που στέκονταν πάντα στο βάθος της σκηνής, έξι μέτρα από τη δόξα. Ο Bruce Springsteen, o Stevie Wonder και ο Mick Jagger στρέφουν το βλέμμα τους στη γραμμή των φωνητικών και τους ζητούν να τραγουδήσουν για μια φορά σόλο.

Mistaken for Strangers (Tom Berninger / ΗΠΑ / 2013 / 75’)
Ο μικρός αδερφός του Matt Berninger (The National) συνοδεύει το συγκρότημα σε μία περιοδεία τους και καταγράφει τη θλιβερή του πορεία μέχρι να τον διώξουν. Δεν πρόκειται για μία σκηνοθετημένη παρωδία αλλά για μία γλυκόπικρη ματιά στο ταλέντο και τη (φθαρμένη) σχέση ανάμεσα στα αδέρφια, ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία.

Downloaded (Alex Winter / ΗΠΑ / 2012 / 106’)
Επανάσταση ή ληστεία; Η άνοδος και η πτώση του Napster, η πλατφόρμα ανταλλαγής μουσικής που επισκίασε την μουσική βιομηχανία ήρθε σε διαμάχη με τους Metallica. Μια συναρπαστική ταινία για χάκερς, νομικές διαμάχες, τη γέννηση της ψηφιακής εποχής και κυβερνο-φετιχισμού. Ο ψηφιακός κόσμος άρχισε εδώ.

Big Easy Express (Emmett Malloy / ΗΠΑ / 2012 / 67’)
Το Festival Express του 1970, συμβαίνει ξανά με τους Mumford & Sons, Old Crow Medicine Show και Edward Sharpe & The Magnetic Zeros. Ένα τρένο, τρία συγκροτήματα και χιλιόμετρα με μαντολίνο και βιολί, σε μία δίνη με νότες, συναυλίες, παλιές μουσικές και παρέες.

A Band Called Death (Mark Christopher Covino, Jeff Howlett / ΗΠΑ / 2012 / 96’)
Πόσο πιο παράξενο από αυτό: ένα συγκρότημα από νέα μαύρα αγόρια με ένα μακάβριο όνομα, παίζουν πανκ στο Ντιτρόιτ του '70. Ένα μυστικό έπος για τις φυλετικές διακρίσεις, το πείσμα, την αποτυχία και την αναγέννηση, που αγαπήθηκε από τους Henry Rollins, Alice Cooper, Jello Biafra, Elijah Wood και πολλούς ακόμη.

The Sound of Belgium (Jozef Devillé / Βέλγιο / 2012 / 85’)
Οι Βέλγοι κάνουν “σκληρή δουλειά αλλά διασκεδάζουν περισσότερο”. Ένας clubber διασχίζει την συναρπαστική αλλά μυστηριώδη βελγική club σκηνή, από τα Decap όργανα της δεκαετίας του '20 μέχρι την hardcore μουσική της δεκαετίας του '90, μέσω της popcorn μουσικής των 60s και το New Beat των 80s, στο δρόμο προς την παγκόσμια κυριαρχία. Μία χώρα που έγινε club με δική της ευθύνη.

The Punk Syndrome (Jukka Kärkkäinen, Jani-Petteri Passi / Φιλανδία / 2012 / 85')
Ένα συγκρότημα πανκ μουσικής που τα μέλη του είναι Φιλανδοί με νοητική υστέρηση. Το όνομά του είναι Pertti Kurikan Nimipäivät: μαλώνουν, φωνάζουν, πίνουν καφέ, γκρινιάζουν όταν πρέπει να πάνε στον ποδίατρο. Ένα σκληρό αλλά συγκινητικό αφιέρωμα στο “μη φυσιολογικό” και παράλληλα, ένας προβληματισμός σχετικά με το σεβασμό και την κοινωνική ισότητα.

Good Ol’ Freda (Ryan White / ΗΠΑ / 2013 / 86')
Η Freda Kelly ήταν η γραμματέας των Beatles σε όλη τους την πορεία. Μια πρώην θαυμάστρια, η οποία βρέθηκε στον πολύ στενό κύκλο, η Freda μας εξιστορεί αργά την ιστορία της, αντιμετωπίζοντας τη δική της μετριοπάθεια. Μια γοητευτική, ανείπωτη ιστορία μανίας, περιπέτειας και προσήλωσης στους Beatles, την οποία τα εγγόνια της τελικά καταφέρνουν να ακούσουν.

20.000 Days on Earth (Iain Forsyth, Jane Pollard / Αγγλία / 2014 / 97’ )
Ο Nick Cave, μετά από 20.000 ημέρες στη γη συναντά το ψυχαναλυτή του και συζητούν για το θάνατο του πατέρα του, λίγο αργότερα συναντά την Kylie Minogue και τον ηθοποιό Ray Winstone και ανάμεσα σε όλα αυτά αφηγείται με το δικό του τρόπο τη ζωή του. Είναι μία ταινία "αλλόκοτη και σκοτεινή, συναισθηματική και υπέροχη" όσο "αλλόκοτη και σκοτεινή, συναισθηματική και υπέροχη" είναι η μουσική του.
Ο Nick Cave ήταν πάντα µία από τις πιο συναρπαστικές και αινιγµατικές φυσιογνωµίες του µουσικού και κινηµατογραφικού κόσµου. Η ταινία “20.000 ηµέρες στον κόσµο” ενδυναµώνει το µυστήριο που τον περιβάλλει. Αυτό το ντοκιµαντέρ παρουσιάζει τον Cave τόσο σαν αντικείµενο όσο και σαν συν-δηµιουργό και καταγράφει λεπτοµερώς την καλλιτεχνική του πορεία, συνδυάζοντάς τη µε µία φανταστική αφήγηση της ηµέρας που συµπλήρωσε 20.000 ηµέρες στη Γη.   

The Stone Roses: Made of Stone (Shane Meadows / Αγγλία / 2013 / 97')
Μία εξαιρετική ταινία, για ένα μοναδικό συγκρότημα, από έναν μεγάλο θαυμαστή του. Ο Shane Meadows (σκηνοθέτης του This is England) συσχετίζει τον μύθο των Stone Roses, “της καλύτερης μπάντας που έβγαλε ποτέ το Μάντσεστερ”, με τους θαυμαστές τους, ένα αχανές καραόκε και ένα αρχείο που παρέμενε κρυφό από το 1982 μέχρι την επανένωση της μπάντας το 2012, μπροστά σε 220.000 θεατές.

Searching for Sugar Man (Malik Bendjelloul / Σουηδία, Αγγλία / 2012 / 86')
To Searching for Sugar Man, αφηγείται την απίστευτη ιστορία του Rodriguez, του μεγαλύτερου ειδώλου της ροκ τη δεκαετία του '70. Δύο γνωστοί μουσικοί παραγωγοί, τον ανακάλυψαν σε ένα μπαρ του Ντιτρόιτ στα τέλη της δεκαετίας του '60 και εντυπωσιάστηκαν από το συναίσθημα των μελωδιών του και το νόημα των στίχων του. Μαζί, ηχογράφησαν ένα δίσκο που πίστεψαν ότι θα τον καθιέρωνε ως τον σπουδαιότερο καλλιτέχνη της εποχής του.

Charles Bradley: Soul of America (Poull Brien / ΗΠΑ / 2012 / 75')
Ξεκινώντας από τα 62α γενέθλιά του, η ταινία, καταγράφει το καταπληκτικό ταξίδι του τραγουδιστή Charles Bradley κατά τη διάρκεια των συναρπαστικών και καθοριστικών μηνών που προηγήθηκαν της κυκλοφορίας του πρώτου του δίσκου “No Time for Dreaming”.

Bayou Maharajah: Η τραγική μεγαλοφυία του James Booker (Lily Keber/2013/90’)
Ο Dr. John τον αποκαλεί "ο καλύτερος μαύρος, ομοφυλόφιλος, μονόφθαλμος ναρκομανής που έβγαλε ποτέ η Νέα Ορλεάνη". Μία μεθυστική απεικόνιση της εκκεντρικής και τραγικής ιδιοφυίας του πιανίστα της R&B, με εκπληκτικές εικόνες και διθύραμβους απο τους Allen Toussaint, Harry Connick Jr και Irma Thomas, ανάμεσα σε άλλους

AKA Doc Pomus (William Hechter, Peter Miller/2012/98’)
Ο γεννημένος στο Μπρούκλιν Jerome Felder -χτυπημένος από πολιομυελίτιδα- έκανε ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή του αρχικά ως τραγουδιστής της μπλουζ, γνωστός ως Doc Pomus και αργότερα ως ο στιχουργός επιτυχιών όπως τα “Save the Last Dance for Me,” “This Magic Moment,” “A Teenager in Love,” και “Viva Las Vegas”. Ο μύθος τουDoc, μία ιστορία μεταξύ αναπηρίας και δυνατοτήτων, όπως την αφηγούνται φίλοι του όπως οι Dr. John, Ben E King, Joan Osborne, Dion, Leiber και Stoller, και Lou Reed, ο οποίος διαβάζει αποσπάσματα από τα προσωπικά ημερολόγια του Doc.

(δ.τ.)