(μια επιλογή)

Le bois dont les rêves sont faits(Το δάσος από το οποίο είναι φτιαγμένα τα όνειρα), Claire Simon
Σαν προσιτή εκδοχή μιας χαμένης Εδέμ που μπορούν όλοι να αγγίξουν, ο κόσμος έρχεται στο δάσος της Βενσέν για να αναζητήσει καταφύγιο στη Φύση. Εδώ έχουν το δικαίωμα να βρίσκονται άνθρωποι από όλα τα μονοπάτια της ζωής: πλούσιοι, φτωχοί, Γάλλοι, ξένοι, γκέι, στρέιτ, μόνοι ή με παρέα, παλιομοδίτες ή χίπστερ. Αυτό το δάσος είναι ένα νησί που ορίζεται από τις πόλεις που το περιβάλλουν: μια οφθαλμαπάτη που ονειρεύτηκε ένας κουρασμένος κάτοικος πόλης. Η δυσκολία της ζωής στην πόλη μένει πίσω. Εδώ γιατρευόμαστε, παίζουμε, διασκεδάζουμε και ονειρευόμαστε. Καθώς οι εποχές διαδέχονται η μια την άλλη, οι αλλαγές μιλούν γι’ αυτήν την ουτοπία που ο καθένας φαντάζεται για τον εαυτό του.

Claude Lanzmann: Spectres of the Shoah (Κλοντ Λανζμάν: Φαντάσματα του Shoah), Adam Benzine
Μια εξερεύνηση του κοπιαστικού δωδεκαετούς ταξιδιού που οδήγησε στη δημιουργία μίας από τις σημαντικότερες ταινίες της εποχής μας και του πρώτου σημαντικού ντοκιμαντέρ για τη ζωή του 89χρονου δημιουργού Κλοντ Λανζμάν.

Uncle Howard (Ο θείος Χάουαρντ), Aaron Brookner
Ο Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης Χάουαρντ Μπρούκνερ πέθανε από AIDS το 1989, ενώ ετοίμαζε την πρώτη μεγάλη χολιγουντιανή ταινία του. Το έργο του, που αποτύπωνε την πολιτισμική επανάσταση στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, θάφτηκε στο περίφημο διαμέρισμα του Ουίλιαμ Μπάροουζ για 30 χρόνια. Ο Μπρούκνερ ήταν γκέι, απένταρος καλλιτέχνης, ανερχόμενος αστέρας του Χόλιγουντ, χρήστης ηρωίνης, jet-setter, μποέμ, λάτρης της νυχτερινής ζωής, σκηνοθέτης καλτ ντοκιμαντέρ, αληθινός και αφοσιωμένος φίλος – σήμαινε πολλά πράγματα για πολλούς ανθρώπους. Τώρα, ο ανιψιός του, Άρον Μπρούκνερ, φέρνει στο φως το σκηνοθετικό έργο του και όλα όσα υπήρξε. Μέσα από συζητήσεις με συγγενείς και στενούς φίλους – μεταξύ των οποίων οι Τζιμ Τζάρμους, Τομ ντιΤσίλο και Ρόμπερτ Ουίλσον– προβάλλει η εικόνα μιας χρεοκοπημένης και έκφυλης Νέας Υόρκης, η απαρχή της μάστιγας του AIDS, το σεξ, τα ναρκωτικά, η πολιτική και η καλλιτεχνική αποφασιστικότητα ενός σκηνοθέτη που έφυγε νωρίς.

Allende mi abuelo Allende (Πέρα από τον παππού μου τον Αλιέντε), Marcia Tambutti Allende
35 χρόνια μετά το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον παππού της, τον Σαλβαδόρ Αλιέντε, η Μάρσια θέλει να αλλάξει την οικογενειακή συνήθεια να μη μιλάει κανείς γι' αυτόν και την τραγική ιστορία τους. Πιστεύει ότι είναι πια καιρός να αποκαταστήσει τις οικογενειακές αναμνήσεις που απώθησε το πραξικόπημα και να αποκαλύψει την οικογενειακή ιστορία που θάφτηκε κάτω από την πολιτική παρουσία του Αλιέντε, την εξορία και την οδύνη της οικογένειας. Σκιαγραφεί ένα οικογενειακό πορτρέτο που ρίχνει φως στις επιπλοκές που έχουν οι ανεπανόρθωτες απώλειες και στον ρόλο της μνήμης για τρεις γενιές μιας ιστορικής οικογένειας. Η οικειότητα με την οποία προβάλλονται όλα αυτά είναι τόσο μεγάλη που ο θεατής νιώθει ότι γίνεται και αυτός εγγονός του Αλιέντε.

Sonita (Σονίτα),  Rokhsareh Ghaemmaghami
Η Σονίτα είναι μια δεκαοχτάχρονη κοπέλα, παράτυπη μετανάστρια από το Αφγανιστάν που ζει στα φτωχά προάστια της Τεχεράνης. Μία ανήσυχη, πνευματώδης, νέα γυναίκα που αγωνίζεται να ζήσει όπως εκείνη θέλει, ως καλλιτέχνις, τραγουδίστρια και μουσικός παρά τα εμπόδια που αντιμετωπίζει στο Ιράν και μέσα στη συντηρητική πατριαρχική οικογένειά της. Τα σχέδια της οικογένειάς της –που προωθεί με σθένος η μητέρα της– είναι εντελώς αντίθετα με τον στόχο της: θέλουν να την παντρέψουν και να την πουλήσουν σε μια νέα οικογένεια. Η τιμή αυτήν τη στιγμή είναι γύρω στα 9.000 δολάρια ΗΠΑ.

Landfill Harmonic – A Symphony of the Human Spirit (Η ορχήστρα της ανακύκλωσης – Μια συμφωνία του ανθρώπινου πνεύματος), Brad Allgood & Graham Townsley
Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τους Recycled Orchestra of Cateura, μία ορχήστρα από την Παραγουάη που χρησιμοποιεί όργανα κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από σκουπίδια. Όταν η ιστορία τους γίνεται viral, η ορχήστρα εκτοξεύεται στο παγκόσμιο προσκήνιο. Υπό την καθοδήγηση του ιδεαλιστή μουσικού διευθυντή Φάβιο Τσάβες, η ορχήστρα πρέπει να βρει την πορεία της σε έναν παράξενο καινούργιο κόσμο από μεγάλες σκηνές και sold out συναυλίες. Ωστόσο, όταν μια φυσική καταστροφή πλήττει τη χώρα τους, ο Φάβιο πρέπει να βρει τρόπο να προστατεύσει την ορχήστρα και να προσφέρει μια πηγή ελπίδας για την πόλη τους. Η ταινία μαρτυρά τη δύναμη που έχει η μουσική να μεταμορφώνει και την προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου πνεύματος.

Dead Slow Ahead (Αβάρα), Mauro Herce
Ένα φορτηγό πλοίο διασχίζει τον ωκεανό. Ο υπνωτικός ρυθμός των εξαρτημάτων αποκαλύπτει τη συνεχή κίνηση των μηχανών που καταβροχθίζουν τους εργάτες του: οι τελευταίες χειρονομίες του σιναφιού των παλιών ναυτικών που εξαφανίζεται κάτω από τον μηχανικό και απρόσωπο ρυθμό του νεοκαπιταλισμού του 21ου αιώνα. Ίσως να είναι ένα περιπλανώμενο πλοίο ή ο τελευταίος εκπρόσωπος ενός είδους που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Αν και δεν το γνωρίζουμε, οι μηχανές συνεχίζουν να δουλεύουν ασταμάτητα. Ένα πυρετώδες και παραισθητικό πορτρέτο του μηχανοστάσιου που έχει συνεπάρει τους άνδρες που ζουν μέσα του: δεν ξέρουν πια αν είναι εκείνοι που χειρίζονται τη μηχανή ή το αντίστροφο.

La France est notre patrie (Η Γαλλία είναι η πατρίδα μας), Rithy Panh
Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας αποτυχημένης συνάντησης μεταξύ δύο πολιτισμών με διαφορετικές ευαισθησίες και φαντασιώσεις. Αυτό οδήγησε σε ένα βίαιο αποικισμό, παρά το γεγονός ότι οι πόλεμοι, το χάος και η καταστροφή θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Βασισμένη σε υλικό αρχείου, η ταινία στέλνει μια επωδό που θα αντηχεί αιωνίως στον χρόνο και τον χώρο: Η Γαλλία είναι η γη των προγόνων μας.

Under the Sun (Κάτω από τον ήλιο), Vitaliy Manskiy
Αυτή είναι μια ταινία για την ιδανική ζωή σε μια ιδανική χώρα. Για το πώς καινούργιοι ιδανικοί άνθρωποι μπαίνουν σε αυτόν τον τέλειο κόσμο. Μπορούμε να δούμε πόση προσπάθεια πρέπει να καταβάλλουν οι Βορειοκορεάτες για να κάνουν αυτόν τον ιδανικό κόσμο να δουλέψει. Κάθε Βορειοκορεάτης είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του γι’ αυτόν τον κόσμο. Βλέπουμε τη διαδικασία της δημιουργίας αυτών των ιδανικών, ένα κορίτσι σε ένα ιδανικό σχολείο, κόρη ιδανικών γονέων, που εργάζονται σε ιδανικά εργοστάσια, που ζουν σε ένα ιδανικό διαμέρισμα στο κέντρο της πρωτεύουσας της Βόρειας Κορέας. Το κορίτσι θα προετοιμαστεί για να ενταχθεί στο παιδικό συνδικάτο προκειμένου να γίνει μέρος της ιδανικής κοινωνίας, που ζει κάτω από τις αιώνιες αχτίδες του ήλιου, συμβόλου του μεγάλου ηγέτη του λαού, του Κιμ Ιλ-σονγκ.

(T)Error (Τρόμος/Νόμος) Lyric R. Cabral, David Felix Sutcliff
Η πρώτη ταινία που εισχωρεί σε μια μυστική επιχείρηση κατά της τρομοκρατίας, με το κινηματογραφικό συνεργείο να καταγράφει τη δράση σε πραγματικό χρόνο, καθώς αυτή εκτυλίσσεται. Οι θεατές ρίχνουν μια κλεφτή ματιά σε μια αυθεντική εικόνα για τις κυβερνητικές αντιτρομοκρατικές τακτικές και τις θολές δικαιολογίες στις οποίες στηρίζονται, μέσα από την οπτική ενός 63χρονου μαύρου επαναστάτη που έγινε πληροφοριοδότης του FBI.

Ukrainian Sheriffs (Ουκρανοί σερίφηδες) , Roman Bondarchuk
Η ουκρανική σημαία κυματίζει σαν πουλί πάνω στο αυτοκίνητο δύο φιλικών «σερίφηδων» διορισμένων από τον δήμαρχο ενός χωριού στη νότια Ουκρανία. Υπάρχει ένας παμπόνηρος χαραμοφάης το χάρισμα του οποίου είναι να μη δουλεύει. Ένας τύπος που βάζει ένα ανακόντα στη στάνη της γυναίκας του. Με την έλευση του κινήματος του Μαϊντάν, οι ανυπότακτοι αφθονούν. Κάτοικοι της πόλης βουτούν σε παγωμένο νερό και γελούν, αλλά ξεχωρίζουν άραγε ως προς την αφοσίωσή τους; Αυτοί οι σερίφηδες σας παίρνουν μαζί τους στην περιπολία.

No Home Movie (Mη ερασιτεχνικό βίντεο), Chantal Akerman
Δήλωση της σκηνοθέτριας: «Η ταινία αυτή είναι πάνω από όλα για τη μακαρίτισσα τη μητέρα μου. Γι' αυτήν τη γυναίκα που ήρθε στο Βέλγιο το 1938, δραπετεύοντας από την Πολωνία, τα πογκρόμ και την κακοποίηση. Αυτήν τη γυναίκα που βλέπουμε μόνο στο διαμέρισμά της στις Βρυξέλλες. Είναι μια ταινία για τον κόσμο που αλλάζει και η μητέρα μου δεν βλέπει.»


Depth Two (Απόρρητο Σχέδιο: Depth Two), Ognjen Glavonić
Το 2001, σε ένα προάστιο του Βελιγραδίου ανακαλύφθηκε ένας μαζικός τάφος. Σύντομα, θα έρχονταν στο φως και άλλοι. Το ντοκιμαντέρ ερευνά την κρυμμένη ιστορία πίσω από αυτήν τη φρικτή ανακάλυψη και μας οδηγεί πίσω στο 1999 και στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Σερβία. Χρησιμοποιώντας προφορικές μαρτυρίες δραστών και θυμάτων, εκτυλίσσεται σαν υπνωτικό θρίλερ που επισκέπτεται τα μέρη όπου συνέβησαν τα εγκλήματα πριν από 17 χρόνια και ξετυλίγει την ιστορία αυτής της ανείπωτης σφαγής, σε μια προσπάθεια να αποκαλύψει και να δώσει φωνή σε ιστορίες που εξακολουθούν, εσκεμμένα, να μένουν θαμμένες στη σιωπή.

(δ.τ.)