(οι σημαντικές ταινίες)

Eat That Question: Frank Zappa in His Own Words ,  Thorsten Schütte
Θεωρούσε τον εαυτό του «έναν φυσιολογικό τύπο με γυναίκα, παιδιά και πολλούς απλήρωτους λογαριασμούς». Ολοι εμείς ξέρουμε, ωστόσο, ότι ο Φρανκ Ζάπα υπήρξε μια από τις πιο αναρχικές και επαναστατικές φιγούρες της μοντέρνας μουσικής, κι αυτή είναι η ταινία που του αξίζει: ένα ατίθασο οπτικοακουστικό κολάζ, φτιαγμένο από χιλιόμετρα αρχειακού υλικού και οκτώ ολόκληρα χρόνια έρευνας, το οποίο κατορθώνει να χωρέσει σε μιάμιση ιλιγγιώδη ώρα τα εντυπωσιακά θραύσματα ζωής και καριέρας ενός αμετανόητου ταραξία της ποπ κουλτούρας.

Théo et Hugo dans le même bateau/ Paris 5.59,  Olivier Ducastel & Jacques Martineau
Όπου και αν προβλήθηκε η ταινία τους ως τώρα, συζητήθηκε έντονα λόγω της εισαγωγής της, ένα 18λεπτο ντελιριακά γυρισμένο gay σεξουαλικό όργιο σε υπόγειο ενός sex club του Παρισιού, όπου από ένα σημείο και έπειτα η κάμερα εστιάζει στα βλέμματα των δύο πρωταγωνιστών που ενώ αρχικά βρέθηκαν εκεί για την απόλαυση του σεξ της μιας βραδιάς, ερωτεύονται με την πρώτη ματιά.
Είναι άδικο πάντως προς το υπόλοιπο κομμάτι του φιλμ να γίνεται αναφορά μόνο στην εισαγωγή, καθώς το σκηνοθετικό δίδυμο (Olivier Ducastel & Jacques Martineau) μας προσφέρει μια υπέροχη νυχτερινή βόλτα στους δρόμους της Πόλης του Φωτός, με το νεαρό ζευγάρι να προλαβαίνει μέσα σε μια ώρα περίπου (όλα συμβαίνουν σε πραγματικό χρόνο), να γνωριστεί, να καυγαδίζει όταν ο ένας αποκαλύπτει στον άλλον ότι είναι φορέας, όταν συνειδητοποιεί ότι έκαναν σεξ χωρίς προφύλαξη, να χωρίσει και τελικά να παρασυρθεί στην ενέργεια ενός μεγάλου έρωτα που φαίνεται να γεννιέται.

Evolution, Lucile Hadzihalilovic
Πρόκειται για ένα θρίλερ τρόμου που σκηνοθετείται από τη σεναριογράφο του «Enter the Void», Λουσίλ Χατζιχαλίλοβιτς . Στο «Evolution», ο δεκάχρονος Νίκολας ζει με τη μητέρα του σε ένα χωριό που βρίσκεται σ' ένα απομονωμένο νησί, το οποίο κατοικείται αποκλειστικά από γυναίκες και νεαρά αγόρια. Σε ένα νοσοκομείο με θέα τον ωκεανό, όλα τα αγόρια υποβάλλονται σε μια μυστηριώδη ιατρική μεταχείριση. Μόνο ο Νίκολας, όμως, αναρωτιέται για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του.Νιώθοντας ότι η μητέρα του, του λέει ψέματα, αποφασίζει να ανακαλύψει τι κάνει αυτή και οι υπόλοιπες γυναίκες τη νύχτα στην παραλία. Αυτό που έρχεται στην επιφάνεια, είναι το ξεκίνημα σε έναν εφιάλτη, μέσα στον οποίο το μικρό αγόρι παρασύρεται αβοήθητο.

L’attesa, Piero Messina
Στις αχανείς χώρους της μιας βίλας, σημαδεμένης από το πέρασμα του χρόνου, η Anna, μετά από μια απρόσμενη απώλεια, περνάει τις μέρες της μέσα στη μοναξιά. Η αγροτική ύπαιθρος της Σικελίας περιβάλλει το σπίτι, απομονώνοντάς το, ενώ η ομίχλη, η οποία ανεβαίνει αργά μέχρι τις πλαγιές της Αίτνας, εμποδίζει την θέα μακριά. Μόνο τα βήματα του Pietro, διαταράσσουν τη σιωπή. Ξαφνικά, στη βίλα έρχεται η Jeanne, μια νεαρή γυναίκα που λέει ότι είναι η φίλη του γιου της Anna, του Giuseppe. Έχει προσκληθεί να περάσει τις διακοπές. Η Anna αγνοεί την ύπαρξη της Jeanne. Και ο Giuseppe δεν βρίσκεται εδώ. Όμως όλα τα πράγματα του είναι στο δωμάτιό του. Σύντομα θα γυρίσει, λέει η Άννα, καθώς δεν μπορεί αποκαλύψει την ανείπωτη αλήθεια. Καθώς οι μέρες περνούν, οι δύο γυναίκες σιγά-σιγά γνωρίζονται και περιμένουν για την Ημέρα του Πάσχα, όταν ο Giuseppe θα έρθει τελικά στο σπίτι και θα γίνει μια μεγάλη παραδοσιακή πομπή στο χωριό.
Με τους Juliette Binoche, Lou de Laâge, Giorgio Colangeli, Domenico Diele, Antonio Folletto, Giovanni Anzaldo .
O Piero Messina σκηνοθέτης της ταινίας δηλώνει: «Όλα ξεκίνησαν με μια παιδική ανάμνηση. Είναι νυκτερινές ώρες και οι δρόμοι στο χωριό μου είναι γεμάτοι. Ακούγονται κραυγές, κλάμα, εντάσεις κορυφώνονται. Σ’ ένα ορισμένο σημείο το ομοίωμα στην πομπή δεν είναι πλέον ένα ξυλόγλυπτο άγαλμα και γίνεται κάτι πραγματικό για όλους τους παρευρισκομένους. Είναι ως αυτή η εμπειρίας να έχει τη δύναμη να δημιουργήσει μια διαφορετική και προφανώς αδύνατη να υπάρξει αλήθεια. Αυτό είναι ό, τι συμβαίνει στην Anna και την Jeanne, τις πρωταγωνίστριες της ταινίας μου, που επιχειρούν να διαφυλάξουν μια πραγματικότητα της οποίας η αλήθεια υπάρχει μόνο επειδή τη συμμερίζονται οι δύο τους.»

Toni Erdmann, Maren Ade
Ο φαρσέρ Winfried μεταμφιέζεται σε έναν λαμπερό "Toni Erdmann" για να τραβήξει την προσοχή της πολυάσχολης Ines και να της αλλάξει τον απορροφημένο από τη δουλειά τρόπο ζωής της. Η σχέση πατέρα-κόρης αποκτά κάποιες παράλογες διαστάσεις, μέχρι που η Ines αρχίζει να βλέπει ότι ο εκκεντρικός πατέρας της αξίζει μια θέση στη ζωή της ...
Η Maren Ade, σκηνοθέτις της ταινίας δηλώνει στον ιστότοπο hollywoodreporter.com: "Στην αρχή, υπάρχει πάντα ο αστερισμός των χαρακτήρων. Και στις τρεις ταινίες μου, όλα άρχισαν με τους χαρακτήρες. Είχα στο μυαλό μου αυτόν τον πατέρα, τον Winfried, έναν δάσκαλο μουσικής με ένα χίπικο στυλ ζωής, ο οποίος είναι ένας παθιασμένος φαρσέρ. Και από την άλλη πλευρά υπήρχε η κόρη του, Ines, η οποία επέλεξε μια ζωή πολύ μακριά από τα δική του, ως σύμβουλος επιχειρήσεων. Με ενδιέφερε να αφηγηθώ κάτι σχετικό με την οικογένεια – για τους ρόλους που ο καθένας παίζει, σχετικά με τις τελετουργικές συνήθειες μιας οικογένειας και για τη κρυφή επιθυμία να ξεφύγει κάποιος από όλα αυτά και να αρχίσει από το μηδέν. "

Η Πύλη της Δύσης / Heaven's Gate, Michael Cimino
Γεννήθηκε μέσα από τα πιο κακόφημα γυρίσματα στην ιστορία του σινεμά, οδήγησε σε χρεοκοπία ένα από τα μεγαλύτερα στούντιο του Χόλιγουντ και καταδίκασε τον οσκαρούχο σκηνοθέτη της σε ανυποληψία. Η καταραμένη αυτή δημιουργία αποτελεί, παρ' όλα αυτά, ένα μεγαλεπήβολο αριστούργημα που ξεσκεπάζει τα πραγματικά γεγονότα της εξόντωσης ενός μεγάλου αριθμού μεταναστών από τους γαιοκτήμονες βαρόνους του Γουαϊόμινγκ, τον 19ο αιώνα.

Soy Nero, Rafi Pitts
Ο συνοριακός φράκτης μεταξύ του Μεξικού και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι μέρος της καθημερινής τους ζωής: νεαροί μεξικάνοι το χρησιμοποιήσουν ως να είναι ένα δίχτυ βόλεϊ στην παραλία, διοργανώνοντας τους διεθνείς τους αγώνες με τους ομολόγους τους από την άλλη πλευρά. Όταν ο Nero σκαρφαλώνει στο μεταλλικό φράκτη υποψιαζόμαστε ότι αυτό το έχει κάνει πολλές φορές πριν -τίποτα δεν πρόκειται να τον εμποδίσει να υλοποιήσει το όνειρό του να γίνει πολίτης των ΗΠΑ. Και αυτός ακολουθεί τα ίχνη του μεγαλύτερου αδελφού του που τον οδηγούν στο Λος Άντζελες και τα αρχοντικά των πλούσιων και διάσημων: εδώ βρίσκεται μπροστά σ΄ ένα πολύ διαφορετικό τρόπο ζωής, με πισίνες και διπλό γκαράζ που σύντομα ελπίζει ότι θα γίνει ο δικός του κόσμος. Μόνη του ευκαιρία για αποκτήσει γρήγορα την πράσινη κάρτα, ωστόσο, είναι να υπηρετήσει ως εθελοντής στο στρατό. Πριν το καταλάβει, ο Nero βρίσκεται στις ερήμους των εμπόλεμες ζώνες της Μέσης Ανατολής, και αγωνίζεται α αποκτήσει την αερικάνικη ιθαγένεια με ένα πολυβόλο στο χέρι του. Σ' αυτήν τη δραματική ταινία γο Rafi Pitts /Ράφι Πιτς παρακολουθεί έναν περιπλανώμενο στο κόσμο στο υπαρξιακό ταξίδι του.

Screamin' Jay Hawkins: I Put A Spell On Me,  Νίκος Τριανταφυλλίδης
Ο Screamin' Jay Hawkins, η θρυλική αυτή μορφή της σύγχρονης μουσικής, επηρέασε καθοριστικά πολλούς μουσικούς των μπλουζ, της τζαζ και της ροκ, ενώ οι εμφανίσεις του ήταν τόσο προκλητικές στην πρωτοτυπία τους, που ακόμα και σήμερα μπορούν να θεωρηθούν πολύ προχωρημένες.
Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης μέσα από την ταινία του "Scream ' Jay Hawkins, I put a spell on me" μιλά με τη θρυλική αυτή μορφή της μουσικής και μέσα από αρχειακό υλικό δείχνει στιγμιότυπα από τη ζωή και τις εμφανίσεις του.
Στο ντοκιμαντέρ του Τριανταφυλλίδη, ο Hawkins, λίγο πριν το θάνατό του, απευθύνεται στην κάμερα και αφηγείται τη ζωή του στον κόσμο του θεάματος.
Η ταινία περιλαμβάνει, επίσης, αρχειακό υλικό από συναυλίες, καθώς και σκηνές από ταινίες όπου ο μουσικός εμφανίστηκε ως ηθοποιός. Mιλούν, επίσης, πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, όπως οι Τζιμ Τζάρμους, Έρικ Μπέρντον, Μπο Ντίντλι, 'Αρθουρ Μπράουν, Ντιαμάντα Γκάλας κ.ά.

Η Τελευταία Παραλια / L' Ultima Spiaggia, Θάνο Αναστόπουλο & Davide Del Degan
Συν-σκηνοθετημένο από τον Θάνο Αναστόπουλο, ο οποίος κάνει εδώ το πέρασμά του στο σινεμά τεκμηρίωσης, το ντοκιμαντέρ που γοήτευσε τις Κάννες μάς ταξιδεύει με χιούμορ και οξυδέρκεια στην πιο παράξενη παραλία του κόσμου. Εκεί όπου ένας τοίχος χωρίζει τις γυναίκες από τους άνδρες, εγείρονται ζητήματα ταυτότητας και διακρίσεων, ξυπνούν ιστορικές μνήμες και συναντάμε το τελευταίο αθώο σύνορο σε μία Ευρώπη που περιχαρακώνεται υψώνοντας φράχτες, πρωτίστως στη συνείδησή της.

Elle, Paul Verhoeven
Η Michèle φαίνεται ότι είναι ακατανίκητη. Επικεφαλής μιας κορυφαίας εταιρείας βίντεο παιχνιδιών, μεταφέρει την ίδια αδίστακτη στάση που επιδεικνύει στην επαγγελματική της ζωή και στην ερωτική της. Όμως η επίθεση που δέχεται στο σπίτι της από έναν άγνωστο, αλλάζει τη ζωή της Michèle για πάντα. Όταν ακολουθεί από πίσω αυτόν τον άγνωστό , τότε και οι δύο παρασύρονται σ' ένα περίεργο και συναρπαστικό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να βγει εκτός ελέγχου.

Bacalaureat (Graduation), Cristian Mungiu
Ο Romeo Aldea (49), ένας γιατρός που ζει σε μια μικρή ορεινή πόλη στην Τρανσυλβανία, έχει μεγαλώσει την κόρη του Eliza με την προοπτική ότι όταν αυτή θα γίνει 18 χρόνων, θα φύγει για να σπουδάσει στο εξωτερικό. Το σχέδιό του σχεδόν έχει στεφθεί με επιτυχία - η Eliza έχει κερδίσει μια υποτροφία για να σπουδάσει ψυχολογία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Απλά πρέπει να περάσει τις τελικές εξετάσεις της - μια τυπική διαδικασία για αυτήν αφού είναι εξαιρετική μαθήτρια.
Μια ημέρα πριν από την γραπτή εξέταση της, Eliza δέχεται επίθεση, ένα γεγονός που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο το μέλλον της. Τώρα ο Romeo πρέπει να πάρει μια απόφαση. Υπάρχουν τρόποι για την επίλυση της κατάστασης, αλλά κανένας από αυτούς δεν βασίζεται στις αρχές που, ως πατέρας, έχει διδάξει την κόρη του.
Ο Cristian Mungiu , σκηνοθέτης της ταινίας δηλώνει: «Και από τη στιγμή που ο ήρωας έκανε τον πρώτο συμβιβασμό, ο δεύτερος και ο τρίτος είναι πολύ πιο εύκολοι. Σιγά-σιγά συμβιβάζεσαι με την ιδέα ότι ο συμβιβασμός είναι μέρος της ζωής και ότι, τελικά υπάρχουν διάφορα είδη ψεμάτων, διάφορα είδη συμβιβασμών και πολλές διαφορετικές καταστάσεις. "

(πηγή κατάλογοι Φεστιβάλ, σημειώσεις για την παραγωγή, δ.τ)