b_505X0_505X0_16777215_00_images_1819_i-was-at-home-but.jpeg

I was at Home, but… , Angela Schanelec
Ο Phillip, ένας δεκατριάχρονος μαθητής, εξαφανίζεται για μια εβδομάδα χωρίς να αφήσει ίχνη. Όταν επανεμφανίζεται, η μητέρα του έρχεται αντιμέτωπη με μια σειρά ερωτημάτων που την οδηγούν σε μια νέα θεώρηση της ζωής. Η ταινία ξεκινάει με την επιστροφή του Phillip στο σπίτι. Η μητέρα του και οι δάσκαλοί του προσπαθούν να μαντεύσουν τους λόγους που τον ώθησαν να εξαφανιστεί. Να βρει λύτρωση στη φύση ή να έρθει πιο κοντά στο θάνατο, ορμώμενος από το θάνατο του πατέρα του; Κι ενώ η καθημερινότητα των πρώτων εβδομάδων μετά την επανεμφάνισή του δυσκολεύεται να βρει την κανονικότητά της, η μητέρα του δεν μπορεί να δεχτεί το γεγονός ότι ο γιος της έχει πάρει το δικό του δρόμο, τον οποίο η ίδια δεν μπορεί να ελέγξει ή αν επηρεάσει. Η αγωνία αλλά και έντονα αισθήματα αποτυχίας και ενοχής την κατακλύζουν, όταν το αγόρι εμφανίζει αυτή τη φορά συμπτώματα δηλητηρίασης. Δεν είναι ωστόσο τα παιδιά που απομακρύνονται, αλλά οι δομές της οικογένειας που διαλύονται για να διαμορφώσουν νέες μορφές. Mε έναν αφηγηματικό  τίτλο που θυμίζει την παλιότερη ταινία της «I Stayed in Berlin All Summer»(1994) αλλά και την ταινία του Ozu «I Was Born, but…» η Schanelec σε συνέντευξή της επισημαίνει την εγγύτητά της προς το μεγάλο ιάπωνα δημιουργό: η ταινία ως  προϊόν επινόησης, ως καθαρή κινηματογραφική φόρμα.
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1819_bambini.jpg
La Paranza Dei Bambini, Claudio Giovannesi
Νάπολη. Ο Nicola και οι φίλοι του είναι δεκαπέντε χρονών. Θέλουν να βγάλουν λεφτά, να αγοράσουν μοντέρνα ρούχα, καινούρια μηχανάκια. Παίζουν με όπλα και κυκλοφορούν στην πόλη για να κερδίσουν τον έλεγχο της περιοχής Sanita. Με την ψευδαίσθηση ότι απονέμουν δικαιοσύνη στη γειτονιά επιδιώκουν το καλό χρησιμοποιώντας βίαια μέσα. Μεταξύ τους έχουν αδερφικές σχέσεις, δε φοβούνται τη φυλακή ή το θάνατο, ρισκάρουν τα πάντα για το τώρα. Με την ανωριμότητα της εφηβείας δοκιμάζονται στον πόλεμο, αλλά οι εγκληματικές τους δραστηριότητες σύντομα τους οδηγούν σε δρόμους μη αναστρέψιμους. Στην απώλεια της αθωότητας. Στο κυνήγι της παρανομίας.
Το La Paranza dei Bambini αφηγείται τη σχέση εφηβείας- εγκληματικότητας. Την αδυναμία να βιώσεις τα πιο σημαντικά συναισθήματα της εφηβείας, την αγάπη και τη φιλία ζώντας μια ζωή γεμάτη εγκληματικές ενέργειες. Η ταινία επιλέγει την οπτική γωνία των νεαρών, χωρίς να τους κρίνει, προβάλλοντας την εφηβική τους ορμή σε σχέση με τον εγκληματικό τρόπο ζωής τους και τη φιλοδοξία τους για εξουσία. Δε βασίζεται σε συγκεκριμένα γεγονότα αλλά σε μια πραγματικότητα υπαρκτή που δεν αφορά μόνο τη Νάπολη. Στον πυρήνα της ταινίας δε βρίσκεται εξάλλου η πόλη αλλά η ηλικία του πρωταγωνιστή της και ο τρόπος με τον οποίο αυτή σχετίζεται με την αμετάκλητη επιλογή του να γίνει εγκληματίας. Η ηλικία της αθωότητας κατά την οποία καλούμαστε να διαλέξουμε ανάμεσα στο καλό και στο κακό.
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1819_vagner-ntomates.jpg
Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες, Μαριάννα Οικονόμου
Στο μικρό χωριό Ηλιά του θεσσαλικού κάμπου, ένα από τα πολλά ελληνικά χωριά που ερημώνουν, δυο ξαδέρφια και πέντε γυναίκες παίρνουν τη μοίρα στα χέρια τους και αρχίζουν να καλλιεργούν παλιούς σπόρους ντομάτας. Με τη συνδρομή της μουσικής του Βάγκνερ που παίζουν στα χωράφια επιχειρούν τη στροφή προς τη βιολογική καλλιέργεια της ντομάτας και τη διείσδυσή τους στην παγκόσμια αγορά. Το πρωτότυπο και γεμάτο χιούμορ ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου αφηγείται την ιστορία μιας συνηθισμένης αγροτικής κοινότητας από τη στιγμή που τα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν αλλιώς. Ύστερα από αιώνες εσωστρέφειας η ντομάτα ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα της κοινότητας και οι 33 ηλικιωμένοι του κάτοικοι αντιδρούν δυναμικά στις απαιτήσεις της εποχής. Μια συναρπαστική ιστορία για την Ελλάδα της κρίσης που μιλά για τη δύναμη των ανθρώπινων σχέσεων και τη σημασία του να βλέπει κανείς τη ζωή διαφορετικά, ειδικά σε δύσκολους καιρούς.
Το «Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες/When tomatoes met Wagner», που ξεκίνησε από τα Docs in Progress 2018 του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης,  θα προβληθεί στο τμήμα Culinary Cinema της 69ης Berlinale, ένα τμήμα που προσφέρει ταινίες- τροφή για σκέψη για τις διαφορετικές πλευρές της διατροφής.

(πηγή κατάλογος Berlinale 2019, σημειώσεις για την παραγωγή. Π.)