«Οσα σκληρά και άσχημα πράγματα κι αν δείτε στην ταινία μου, στην πραγματικότητα γίνονταν πολύ χειρότερα». Ο Κουέντιν Ταραντίνο, βέβαια, δεν την έχει δύσκολη τη βία. Αισθάνθηκε, όμως, την ανάγκη να εξηγήσει τον ακραίο τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τη δουλεία των μαύρων στη νέα του ταινία «Django Unchained».
Παρουσιάζοντάς την πρόσφατα στο Λονδίνο σε ένα κλειστό κοινό από κριτικούς και ανθρώπους του βρετανικού σινεμά, ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι η έρευνα που έκανε γι” αυτήν άλλαξε τον τρόπο που έβλεπε μέχρι τότε τη δουλεία.
«Θεωρητικά όλοι ξέρουμε τη βαρβαρότητα και την απανθρωπιά της. Οταν όμως την ψάξεις, παύει να είναι θεωρητική γνώση και ιστορικό γεγονός. Παθαίνεις σοκ. Τη νιώθεις απλά στα ίδια τα κόκαλά σου. Θυμώνεις και θέλεις κάτι να κάνεις. Αποφάσισα να ρίξω μια πέτρα και να σπάσω το γυαλί που σκεπάζει την ιστορία της δουλείας και να σας πάρω μαζί μου…», είπε.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία τού πρώην σκλάβου Τζάνγκο Φρίμαν (τον υποδύεται ο Τζέιμι Φοξ), που με τη βοήθεια ενός Γερμανού κυνηγού επικηρυγμένων (Κριστόφ Βαλτς) προσπαθεί να βρει και να ελευθερώσει τη σκλάβα, ακόμα, σύζυγό του.
Ο Ταραντίνο, όπως είπε, είχε ιδιαίτερη έγνοια να αποκαλύψει, να καταγγείλει τους Νότιους Αριστοκράτες. Στην ταινία του αυτοί οι πλούσιοι γαιοκτήμονες με τις στρατιές των σκλάβων εκπροσωπούνται από τον Κάλβιν Κάντι (φυσικά, ο Λεονάρντο ντι Κάπριο), «μια γκροτέσκο, παράλογη παρωδία Ευρωπαίου αριστοκράτη», όπως τον χαρακτήρισε ο σκηνοθέτης.
Και πρόσθεσε: «Εκανα μεγάλη έρευνα γύρω από τον τρόπο που λειτουργούσε η δουλεία και οργανωνόταν η κοινωνική ραχοκοκαλιά σε μια φυτεία: η λευκή οικογένεια ιδιοκτητών, οι μαύροι υπηρέτες που δούλευαν μέσα στο σπίτι, οι μαύροι υπηρέτες που ήταν στα χωράφια και οι λευκοί επιστάτες και εργάτες που είχαν προσληφθεί».
Περιέγραψε την ταινία του σαν «ένα επικό σπαγγέτι γουέστερν με μεγάλο μπάτζετ και για μεγάλη οθόνη». Είναι γνωστή η μανία του Κουέντιν Ταραντίνο για το είδος. Επανέλαβε, λοιπόν, και στο Λονδίνο ότι η ιδέα για το «Django Unchained» τού γεννήθηκε ενώ έγραφε ένα κομμάτι για τον Ιταλό σκηνοθέτη Σέρτζιο Κορμπούτσι, δημιουργό της ταινίας «Django» του 1966, που χάρισε τον τίτλο της και στη δική του.
Ο πρωταγωνιστής της, μάλιστα, ο Φράνκο Νέρο, κάνει μια καμέο εμφάνιση τιμής ένεκεν. «Θα μ” άρεσε να κάνω κανα-δυο ακόμα ταινίες για τη δουλεία. Ιδιο θέμα, άλλοι ήρωες και άλλες ιστορίες», κατέληξε. Καθόλου απίθανο. Πόσους Kill Bill έκανε;
Επιμ: Β.Γεωργ.
(δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 12/12/2012)