Ο Τζον Τορτούρο σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, ως μεσήλικας αλλά πρωτάρης ζιγκολό, σε μια ιστορία αγάπης

του Catherine Shoard /The Guardian

Μια συνάντηση με τον Τζον Τορτούρο/ John Turturro θα σας κοστίσει. Είκοσι λεπτά στοιχίζουν περίπου 250 δολάρια, συν το φιλοδώρημα – σύμφωνα τουλάχιστον με την καινούργια του ταινία. Το φιλμ «Fading Gigolo», στο οποίο είναι πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης, ενώ έχει πάρει μέρος και στη συγγραφή του σεναρίου, τον παρουσιάζει ως επαγγελματία του σεξ, έναν μεσήλικα αλλά πρωτάρη ζιγκολό. Τον «εκδίδει» ένας γηραλέος και επίσης πρωτάρης προαγωγός, ο Γούντι Αλεν/ Woody Allen, σε πελάτισσες που περιλαμβάνουν τη Σάρον Στόουν και τη Βανέσα Παραντί, στον ρόλο μιας θρησκευόμενης Εβραίας χήρας, μητέρας έξι παιδιών, την οποία ο «ζιγκολό» ερωτεύεται.
Εκτός οθόνης δεν υπάρχει χρέωση. Αν και, πρέπει να το πούμε, οι υπηρεσίες που σου προσφέρονται είναι περιορισμένες, καθώς το μόνο που φιλικά προτείνει ο Τορτούρο είναι να μοιραστεί το τσάι του.

Σεξ και θρησκεία
Το φιλμ «Fading Gigolo», που έκανε την πρεμιέρα του στο φεστιβάλ του Τορόντο, είναι μια ιστορία αγάπης, ιδιαίτερα πειστική όταν το κεντρικό ζευγάρι είναι ο Τζον Τορτούρο και ο Γούντι Αλεν. Γνωρίζονταν ήδη –ο Τορτούρο είχε παίξει έναν μικρό ρόλο στο φιλμ «Η Χάνα και οι αδελφές της»– αλλά ο Αλεν ενημερώθηκε για την ιδέα του Τορτούρο από τον κοινό τους κουρέα (πρέπει να σημειωθεί ότι ο κύριος αυτός είναι εξαιρετικός στη δουλειά του: οι μπούκλες του Τορτούρο είναι ζωηρές και σφιχτές, η λευκή κόμη του Αλεν πολύ εύρωστη για τα 77 του χρόνια).
Οταν άκουσε την πρόταση, ο Γούντι Αλεν προσφέρθηκε να συνεργαστεί στο σενάριο και συμβούλεψε τον Τορτούρο να διαβάσει διηγήματα του Ισαάκ Σίνγκερ που αναφέρονται στους χασιδιστές, τους ορθόδοξους Εβραίους που ακολουθούν πολύ αυστηρούς θρησκευτικούς κανόνες. «Μου είπε, “θέλεις να κάνεις μια χαζοχαρούμενη ταινία ή μια ταινία που να έχει κάποια επίπεδα;”». Συμφώνησαν ότι η πλοκή χρειαζόταν ένα εμπόδιο. «Οι επιλογές μου για τη γυναίκα που θα ερωτευόμουν ήταν να είναι είτε μουσουλμάνα, είτε καλόγρια, είτε χασιδική εβραία». Διάλεξε το τελευταίο, αλλά στην πραγματικότητα η ηρωίδα που ερμηνεύει η Βανέσα Παραντί μοιάζει λίγο και με καλόγρια, με ράσο τα κλειστά ώς τον λαιμό φορέματά της και καλύπτρα μια περούκα που κρύβει τα μαλλιά της, όπως επιβάλλει ο θρησκευτικός κανόνας.
«Η θρησκεία έχει μεγάλη σχέση με το σεξ», λέει ο Τορτούρο. «Με ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα. Μου άρεσε πολύ ο “Μαύρος νάρκισσος”. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν σε υπερθέρμανση, και αυτό είναι πολύ ερωτικό. Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες με καλόγριες».
Ο Τζον Τορτούρο γεννήθηκε στο Μπρούκλιν και ανατράφηκε ως καθολικός από τους Ιταλούς μετανάστες γονείς του. Ο πρώτος (βουβός) ρόλος του ήταν στο «Οργισμένο είδωλο» του Σκορσέζε και έπαιξε επίσης έναν μικρό ρόλο στο «Χρώμα του χρήματος» το 1986, αλλά έγινε γνωστός από ταινίες σκηνοθετών διαφορετικής καταγωγής. Πρώτος ο Σπάικ Λι, με τον οποίο συνεργάστηκε εννέα φορές, και κατόπιν οι αδελφοί Κοέν: το 1991, με το «Barton Fink», κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στις Κάννες και οι Κοέν τον Χρυσό Φοίνικα.
Πάντα ενδιαφέρων ως ηθοποιός, ο Τορτούρο κάνει την πέμπτη του προσπάθεια πίσω από την κάμερα και στοχεύει σε μία ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία από το «Romance and Cigarettes», τη γοητευτική μουσική κομεντί με την Κέιτ Γουίνσλετ και τον Τζέιμς Γκαντολφίνι. Στον «Ζιγκολό» υπάρχει μια παρόμοια ρομαντική προσέγγιση στον έρωτα. Είναι, όπως λέει ο 56χρονος Τορτούρο, μια απόπειρα να πέσει φως στη σεξουαλική ζωή των μεσηλίκων, ιδιαίτερα των μορφωμένων μεσοαστών που ζουν μόνοι στη Νέα Υόρκη. Εχει αρκετούς τέτοιους φίλους, λέει (ο ίδιος είναι παντρεμένος εδώ και 30 χρόνια, με δύο γιους).

Η γυναικεία επιθυμία
Το πιο παράξενο στην ταινία είναι ότι εστιάζει στη γυναικεία επιθυμία. Ο τύπος που ερμηνεύει ο Τορτούρο παραμένει λίγο θαμπός. Δραστήριος στο κρεβάτι, αλλά αρκετά συγκρατημένος κατά τα άλλα. Η πελάτισσα που ερμηνεύει η Στόουν λέει ότι η απόμακρη συμπεριφορά του είναι αυτή που τον κάνει ελκυστικό. Πιστεύει ότι αυτό θέλουν οι γυναίκες;
«Ενας καλός ακροατής είναι μεγάλο πράγμα». Αναφέρει αυτό που είχε πει ο Αβραάμ Λίνκολν, ότι τίποτα δεν είναι πιο ισχυρό από την αβρότητα. «Με προσελκύει ιδιαίτερα αυτό καθώς μεγαλώνω», λέει. «Επίσης μου αρέσει που ένας άντρας “αρσενικός” και όχι ιδιαίτερα όμορφος –όπως εγώ– είναι ταυτόχρονα ευάλωτος».

Παραλληλισμοί
Η ταινία «Fading Gigolo» κάνει επίσης παραλληλισμούς ανάμεσα στο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου και το επάγγελμα του ηθοποιού. Εκτός οθόνης, ο Τζον Τορτούρο διευρύνει τη σύγκριση. «Οι άνθρωποι υποδύονται όλη την ώρα στη ζωή τους. Πηγαίνεις σε μια συνέντευξη για δουλειά, είσαι δάσκαλος στο σχολείο, σερβίρεις σ’ ένα εστιατόριο... πάντα κάτι υποδύεσαι». Η ηθοποιία είναι μια δουλειά του τομέα υπηρεσιών, λέει, «όπου ερμηνεύεις τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις των άλλων ανθρώπων».
«Οι άνθρωποι δεν έχουν καν επίγνωση ότι συμβαίνει αυτό, ότι πάντα κάτι δίνεις για να αποκτήσεις κάτι άλλο. Ωστόσο, η δοσοληψία αυτή είναι συνεχής, ακόμη και όταν είσαι παντρεμένος. Διαπραγματεύεσαι. Λες, εγώ θα πάψω να κάνω αυτό, εσύ να σταματήσεις να κάνεις το άλλο. Και όταν καταφέρεις να το εφαρμόσεις, τότε συμβιώνεις με κάποια που ίσως να μπορεί να κάνει τέσσερα πράγματα κι εσύ να κάνεις δύο». Γελάει και πίνει το υπόλοιπο τσάι του.
Ο χρόνος μας έχει τελειώσει, η δοσοληψία ολοκληρώθηκε. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην ταινία, η παρέα μαζί του δεν κόστισε τίποτα. Και ήταν πολύ διασκεδαστική. Θα τον συνιστούσα ευχαρίστως σε μια φίλη.

(η ελληνική μετάφραση δημοσιεύτηκε στην εφ.  H KAΘHMEPINH , 01-12-2013)