(ένας διάλογος στο Facebook )

Σταύρος Τσιώλης
Ανάρτηση στις 7/7/2015
Κυρία Υφυπουργέ τών Οικονομικών κάντε κάτι γιά τούς χαμηλοσυνταξιούχους. Εχουν να θρέψουν άνεργα παιδιά, εγγόνια, τα 120 ευρώ δεν κράτησαν μιά μέρα. Οι συνάνθρωποί μας που παίρνουν κάθε μέρα 60 Ε, ας παίρνουν 40, θα την βγάλουν. Γιά να περισσέψει να πάρουν και οι γέροντες. Τι έγινε η ευαισθησία σας; Κωφεύετε στούς ανήμπορους; Δεν πάτε ένα πρωί σε μιά τράπεζα να δείτε γέροντες 80, 85, 90 ετών, από τις έξη το πρωί να στέκουν στην πόρτα με την ελπίδα πως κάποιος από σάς τούς θυμήθηκε; Φοβάμαι, πως δεν αξίζει πιά, να αγωνίζεται κανένας γιά σάς.
    Αρέσει στον Thomas Linaras και σε 60 ακόμη.
    3 κοινοποιήσεις

    Thomas Linaras
Πέστα κύριε Σταύρο, πέστα γαμώ το κέρατό μου το δίφορο (σόρυ για την απρεπή έκφραση). Ο μόνος τρόπος για να ηρεμήσω αυτές τις μέρες της έρπουσας φρίκης είναι να βλέπω και να ξαναβλέπω το Ταξίδι στο Τόκιο. Υμέτερος.
   
    Σταύρος Τσιώλης
Θωμά, μπορώ να καταλάβω την αγωνία σου γιά την "υφέρπουσα φρίκη".. Αισθάνομαι όμως πως δεν βρισκόμαστε στην ίδια όχθη. Κι εγώ αισθάνομαι φρίκη, πως καταντήσαμε, ποιός μάς έφερε εδώ, ποιοί αποφασίζουν γιά μάς.. Δεν έχω άλλο όπλο από το ασήμαντο ΟΧΙ μου. Ομως, φίλε, κι εγώ απόψε θα βάλω να ξαναδώ το ¨Ταξίδι στο Τόκιο" και θα σε σκέφτομαι με σεβασμό και εκτίμηση.
  
    Thomas Linaras
Αγαπητότατε Σταύρο, το Ταξίδι στο Τόκιο είναι ένα ποτάμι με μία μόνο όχθη, αυτή της συγκίνησης, της ηθικής θέασης και της αγνότητας της ομορφιάς-της μόνης που μπορεί να σώσει τον κόσμο. Ανταποδίδω στο πολλαπλάσιο τον σεβασμό και την εκτίμηση.Νάστε πάντα καλά.