(αναρτήσεις στο Facebook)
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1617_kazan-brando.jpg

Τέλης Σαμαντάς
Ανάρτηση στις 7 Σεπτεμβρίου 2016

Ελία Καζάν: ο ακέραιος σκηνοθέτης με το προσωπικό στίγμα
-----
Gentleman's Agreement, Panic in the Streets, A Streetcar Named Desire, Viva Zapata, On the Waterfront, East of Eden, Baby Doll, A Face in the Crowd, Wilde River, Splendor in the Grass, America America, The Arrangement. Marlon Brando, James Dean, Eva Marie Saint, Warren Beatty, Natalie Wood, Jack Palance, Richard Widmark, Montgomery Clift, Lee Remick. Γι αυτούς τους τίτλους ταινιών που γύρισε και γι αυτά τα ονόματα ηθοποιών –μεταξύ άλλων- τους οποίους διηύθυνε με αριστουργηματικό τρόπο, θα μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου ως πρότυπο αισθητικής –και κατ’ επέκταση ηθικής ακεραιότητας. Το ότι κατέθεσε στη μακαρθική Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών καταδίδοντας ως κομμουνιστές ανθρώπους που σε συνέχεια διώχθηκαν, θα μείνει στην προσωπική του ιστορία ως ηθικό στίγμα -στίγμα που σε καμία περίπτωση όμως δεν επεκτείνεται στο έργο του και, ασφαλώς, δεν το επικαλύπτει.
Ο Ελία Καζάν γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 7 Σεπτεμβρίου του 1909.
(Διευθύνοντας τον Μάρλον Μπράντο στο «Λιμάνι της Αγωνίας» και τους Γουόρεν Μπήτυ και Νάταλι Γουντ στο «Πυρετός στο Αίμα»)
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1617_kazan-beaty.jpg
Michel Demopoulos
Επεκτείνεται και παραεπεκτείνεται Τέλη μου. Ευτυχώς διότι το έργο του γίνεται πιο σύνθετο, πιο διφορούμενο. Η ένοχη συνείδησή του παίζει ολοφάνερα ρόλο στη δημιουργία μετά το 1952 του "Βίβα Ζαπάτα" και κυρίως του "Λιμανιού". Μετά πάλι προσανατολίζεται στο λυρισμό, την ψυχογραφία μιάς Αμερικής και βέβαια στην επική αυτοανάγνωση....

Τέλης Σαμαντάς
Συμφωνούμε Μισέλ. Αυτό που είπα όμως δεν είναι το ότι το γεγονός δεν έχει επίδραση στο έργο του αλλά το ότι δεν το επικαλύπτει. Αναφέρομαι δε στον τρόπο που η τότε αριστερή κριτική το αντιμετώπισε. (Και που σε ορισμένες περιπτώσεις συνεχίζει να το αντιμετωπίζει ακόμη και σήμερα).

Michel Demopoulos
Έτσι είναι Τέλη. Και τη ρετσινιά αυτή την κουβαλούσε σαν βαρίδι και ας μην το παραδεχόταν. Το διαπίστωσα με τ' αυτιά μου σε μια συνάντηση που είχαμε τότε που είχε έρθει στην Ελλάδα.