(ένας διάλογος στο Facebook)

Maria Gavala
Ανάρτηση στις 5 Δεκεμβρίου 2016
Η Μαρία Σνάιντερ /Maria Schneider ("Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι" του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι /Bernardo Bertolucci και "Επάγγελμα: ρεπόρτερ" του Μικελάντζελο Αντονιόνι) πέθανε το 2011. Ο Μάρλον Μπράντο /Marlon Brando απεβίωσε το 2004. "Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι" γυρίστηκε το 1972. Όσα είπε ο Μπερτολούτσι (όπως εμφανίζονται στον Τύπο), το 2013, στη Γαλλική Ταινιοθήκη, ουδόλως συνιστούν παραδοχή και ομολογία μιας πράξης βιασμού. Ας βρεθεί έστω και ένας που μπορεί να αποδείξει πως η επίμαχη σκηνή ήταν όντως βιασμός και όχι ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ (συνήθης κινηματογραφική πράξη, μεγίστης σημασίας) βιασμού. Η ταινία "Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι" έχει ήδη πάρει τη θέση που της αξίζει στην Ιστορία του Κινηματογράφου, και όχι μόνον. Οι Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και Μάρλον Μπράντο, παρομοίως.
.... ........ ....
Επειδή τα έχω πάρει μ' αυτά που διαβάζω, άντε να γίνω και λίγο πιο επιθετική. Στην έξοχη και σπαρακτική αυτή ταινία, ένα άγριο, βίαιο κι απελπισμένο ερωτικό ταγκό λίγο πριν τον θάνατο, ο Μπράντο και η Σνάιντερ αλληλοσοδομίζονται. Οι τυμβωρύχοι ας τους βγάλουν από τους τάφους τους για να μάθουν πώς το έκαναν...
.... ........ ....

Τάσος Γουδέλης
Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτή η συζήτηση . Τι σχέση έχει η ταινία ως καλλιτεχνικό γεγονός με τη σκηνή του σοδομισμού...άσχετα με το ότι έγινε ευρέως γνωστή στο ευρύ κοινό εξ αυτού του λόγου///

Maria Gavala
Διότι αυτό τους μάρανε όλους, Τάσο, η συγκεκριμένη πράξη.Για τούτο ακριβώς γίνεται ο ντόρος. Ποιος διαφορετικά θα νοιαζόταν αν ένας διάσημος σκηνοθέτης κι ένας ακόμα πιο διάσημος ηθοποιός καταπίεζαν ψυχολογικά μια άπειρη νεαρή ηθοποιό, προκειμένου να έχουν το ποθητό κινηματογραφικό αποτέλεσμα; Σημασία δεν θα έδιναν. Χώρια που με όσα λέγονται, αυτή η πραγματικά σημαντική, κατά την άποψή μου, ταινία αδικείται κατάφωρα. Και ο Μπερτολούτσι παρουσιάζεται σαν κατάπτυστος σαδιστής και αισχρός τύπος. Δες τι γράφουν οι καθωσπρέπει τύποι που νομίζουν πως ο φασισμός είναι μόνο η ακροδεξιά και η Χ.Α.

Marlena Politopoulou
Αν κατάλαβα καλά, δεν κατηγορούνται για βιασμό, αλλά για άσκηση ψυχολογικής βίας για την συγκεκριμένη σκηνή. Δεν την προετοίμασαν, έπαιξαν με τη νεαρή ηθοποίο για να έχουν το απόλυτο αποτέλεσμα, τη φυσικότητα της αντίδρασής της. Χμ. Τι να πω; Δεν είναι ό,τι καλύτερο ως συμπεριφορά, σίγουρα γίνονται πολύ χειρότερα στα πλατό. Την ταινία την έχω λατρέψει, κυρίως όταν την είδα ώριμη πια. Ο Μπερτολούτσι με έπεισε πως ο Μπράντο ήταν σπουδαίος ηθοποιός. Είμαι λίγο αργή!

Maria Gavala
Μαρλένα, το θέμα αυτό είναι πασίγνωστο απ' τη δεκαετία του 80, και πολυσυζητημένο. Έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις, απ' όλες τις μεριές. Κανείς μας δεν μπορεί να ξέρει τι έγινε ακριβώς, δεδομένου ότι μιλάμε και για ανθρώπους που δεν ζουν πια. Το πολύ λυπηρό για μένα είναι τούτο: πως ακόμα και σοβαροί - λογικά- άνθρωποι, γοητεύονται από τη σκανδαλολογία και είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν τόσο τον Μπερτολούτσι, πρόσωπο καθ' όλα άξιο τιμής, κυρίως όμως την ταινία του η οποία, τους αρέσει δεν τους αρέσει, έχει πάρει την περίοπτη θέση που της αξίζει στην ιστορία του κινηματογράφου. Η άποψή μου είναι πως χαρακτηρίζοντας, ελαφρά τη καρδία, έναν δημιουργό και το έργο του "εμετικούς", "διεφθαρμένους" κ.ο. κ. το μόνο που κάνεις είναι να αναπαράγεις το δόγμα των Ναζί περί "Εκφυλισμένης Τέχνης".

* Η Μαρία Γαβαλά /Maria Gavala είναι σκηνοθέτις, συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου.
Η Μαρλένα Πολιτοπούλου /Marlena Politopoulou είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και μεταφράστρια.
Ο Τάσος Γουδέλης είναι κριτικός κινηματογράφου και ένας εκ των εκδοτών του περιοδικού Το Δέντρο.