Η περιπέτεια της κινηματο-γραφής,
Τακέσι Κιτάνο,
Καθρέφτης του Κινηματογράφου και της τέχνης,
2001,
σελ 93.

Ο Takeshi Kitano είναι ο συνεχιστής της παράδοσης στο χώρο του γιαπωνέζικου κινηματογράφου, αλλά και ο ανανεωτής του. Γνωστός και ιδιαίτερα δημοφιλής κωμικός στον χώρο της τηλεόρασης στην Ιαπωνία μεταπήδησε στον κινηματογράφο για να δημιουργήσει μέσα σε λίγα χρόνια ένα έργο συνεκτικό και άκρως προσωπικό. Ο χώρος στο οποίο κινείται (κατά το μεγαλύτερο μέρος) είναι αυτός των ταινιών yakuza (γκανγκστερικές ταινίες) ένα είδος στο οποίο στο παρελθόν έχει διαπρέψει ο Seijun Suzuki. Όμως ο Kitano εισάγει σ' αυτό το εμπορικό είδος στοιχεία που κατάγονται από το πιο σκοτεινό κομμάτι του γιαπωνέζικου πολιτισμού: Μοναξιά, σφοδρή βία, απομόνωση. Οι τελευταίες ταινίες του - Hana-Bi, Το καλοκαίρι του Κικούτζιρο και Brother- σύστησαν αυτόν τον σημαντικό σκηνοθέτη στο ελληνικό κοινό.
Τώρα ένα βιβλίο έρχεται να συμπληρώσει την εικόνα. Το περιεχόμενο του είναι μία σειρά από συνομιλίες του γνωστού σκηνοθέτη με κάποια σημαντικά και άξια λόγου πρόσωπα: Ο μεγάλος Ιάπωνας σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα, ο επίσης σημαντικός (και άγνωστος στην Ελλάδα) σκηνοθέτης Σοέι Ιμαρούρα, ο Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Ματιέ Κασόβιτς (Το Μίσος) και τέλος ο Ιάπωνας κριτικός Σιγκείκο Χαζούμι. Η έκδοση συμπληρώνεται από ένα κείμενο του ίδιου του Κιτάνο με τίτλο ο κινηματογράφος μου. Οι συζητήσεις δημοσιεύθηκαν σε διάφορα ιαπωνικά και γαλλικά κινηματογραφικά περιοδικά και έκδοση του σε βιβλίο είναι αναμφίβολα μία σημαντική προσφορά για κάθε φίλο του κινηματογράφου.
Αυτό που αποκαλύπτεται μέσα από τις γραμμές αυτού του βιβλίου είναι οι σκέψεις και οι προβληματισμοί που τροφοδοτούν το έργο ενός σημαντικού σκηνοθέτη: το ζήτημα της βίας (κεντρικό στοιχείο στο έργο του), το κινηματογραφικό στυλ, ο παλιός κινηματογράφος, η έκφραση ενός φόρου τιμής στους παλιούς δασκάλους (Κουροσάβα), η ζωγραφική και τέλος οι αγωνίες της δημιουργίας.

Δ.Μ.