του Peter Wollen

Ο Gene Kelly -χορευτής χορογράφος και χορευτής σκηνοθέτης- ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που αναπτύχθηκαν και υπέφεραν στο Χόλλυγουντ. Τα μιούζικαλ, στα οποία έπαιξε, χόρεψε, χορογράφησε, και σκηνοθέτησε, συγκροτούν ένα εξαιρετικό corpus δουλειάς. Τα σπουδαιότερα από αυτά -On The Town, Singin'In the Rain- ήταν απλώς αποτέλεσμα ομαδικής δουλείας και συνεργασίας με την Freed Unit στην MGM, ή με τον Stanley Donen, ή με τους Comden και Green, αλλά επίσης υπήρξαν και πραγματικά φίλμ του Kelly: το λογικό αποτέλεσμα της δικής του δημιουργικής πορείας, και ο θρίαμβος ενός αφοσιωμένου hoofer, ενός επαγγελματία χορευτή που είχε διανύσει με συνέπεια τη διαδρομή του από τα κλάμπ της εργατικής τάξης και το Vaudeville έως το Μπροντγουεϊ και το Χόλλυγουντ.
Υπήρξαν δύο μεγάλες τραγωδίες στην καριέρα του Kelly. Πρώτα: ήταν πάνω από τα 30 όταν γυρίστηκε το πρώτο του Χολλυγουντιανό φίλμ και τα 40 όταν το Singin'In the Rain ολοκληρώθηκε. Τα καλύτερα χορευτικά του χρόνια ήταν ήδη μακρυνό παρελθόν, και το κοινό του σινεμά ποτέ δεν τον είδε στην ακμή του. Είχαν παρ'όλα αυτά την εμπειρία να τον δούν ως χορογράφο, ικανό να δημιουργήσει χορούς, που είχαν χορογραφηθεί και εμπνευσθεί για την κάμερα και οι οποίοι ήταν κομμένοι και ραμμένοι πάνω του. Για τη δύναμη των καλύτερων χορευτικών του νούμερων, οι επιτεύξεις του θα μπορούσαν δικαιωματικά να συγκριθούν με αυτά του Balanchine ή της Martha Graham. Η μοναδική ικανότητα του Kelly ήταν η σύνδεση της απόστασης που χωρίζει λαϊκές φόρμες όπως τις κλακέτες [tap dance] με υψηλές καλιτεχνικές φόρμες όπως το μπαλέτο. Ηταν ένας επαναστάτης στην κινηματογραφική χορογραφία.
Δεύτερον, ο Kelly οδηγήθηκε σε εξορία από τον Μακαρθρισμό. Είχε ένα παρελθόν προλετάριου- γεννήθηκε στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνιας στις 23 Αυγούστου του 1912- και ήταν ένας από την γενιά των κινηματογραφιστών που διαμορφώθηκαν πολιτικά μέσα από το Λαϊκό Μέτωπο και [η οποία γενιά] πήγε για αναζωογονήσει το Χόλλυγουντ στις δεκαετίες του 40 και 50 (ανάμεσα σ'αυτούς οι Orson Welles, Elia Kazan, Nicholas Ray και Joseph Losey, οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί τους ήταν οι Renoir και Rossellini). Στα χρόνια του Μπρόντγουεϊ και στην πρώτη περίοδο στην MGM, ο Kelly είχε αριστερή δράση και αργότερα υπέφερε γι'αυτήν. Αναγκάστηκε να αφήσει τις ΗΠΑ για την Ευρώπη, πριν προβληθεί το Singin'In the Rain, και δεν επέστρεψε έως ότου να κλείσθεί μια αποδεκτή συμφωνία με τους "κυνηγούς μαγισσών". Αν ειδωθεί μέσα σ'αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένας από τους ήρωες του σύγχρονου κινηματογράφου. Υπήρξε πρωτοπόρος και στα γυρίσματα σε φυσικούς χώρους (On The Town) και στα πειράματα πάνω στην φόρμα με το Singin'In the Rain, και με το θρασύτατο Invitation to the Dance - το υποχρεωτικό του film maudit (καταραμένο φιλμ), που γυρίστηκε στην Αγγλία και κρατήθηκε στην αφάνεια, από ένα απρόθυμο στούντιο, για τέσσερα χρόνια αφού φτιάχτηκε.
Τα φίλμ και ο χορός είναι οι δύο μεγαλύτερες τέχνες της σωματικής κίνησης. Ο Kelly υπήρξε ένας εκθαμβωτικός διασκεδαστής και ένας τέλειος σκηνοθέτης κωμωδιών. Αλλά υπήρξε κάτι περισσότερο από αυτά. Οπως ο Chaplin συγχώνευσε το σινεμά με την παντομίμα και ο Disney το σινεμά με τα κινούμενα σχέδια, ήταν ο Kelly ο οποίος περισσότερο από κάθε άλλον, ανακάλυψε πως να συγχωνεύει δύο δημοφιλείς μορφές τέχνης, το λαϊκό σινεμά και τον λαϊκό χορό. Ενσάρκωσε μια νέα μορφής τέχνης: τον σινε-χορό.

(Απόδοση Δημήτρης Μπάμπας, Sight And Sound, March 1996)