Γεννήθηκε στην Πράγα, το 1967, και σπούδασε σενάριο και μοντάζ, από το 1987 έως το 1991, στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Πράγας (FAMU). Γύρισε τις πρώτες του μικρού μήκους ταινίες ενώ ήταν ακόμα φοιτητής,
αποσπώντας θετικές κριτικές, καθώς και βραβεία σε σπουδαστικά φεστιβάλ.
Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία ήταν το μιούζικαλ Big Beat, που έκανε την πρεμιέρα του το 1993. Βασισμένο σε σενάριο του φίλου και συμφοιτητή του Χρέμπεκ, Πετρ Γιαρτσόφσκι, πρόκειται για μια ρετρό κωμωδία για την έλευση του ροκ εν ρολ στην Τσεχοσλοβακία στα τέλη της δεκαετία του '50. Η δημοφιλής αυτή ταινία κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Τσεχικό Λιοντάρι καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερου αντρικού ρόλου, καλύτερης ταινίας και καλύτερης πρωτότυπης μουσικής.
Η μουσική της ταινίας, μεγάλη σημασίας πάντα για τον Χρέμπεκ, είναι μια συλλογή από τραγούδια της εποχής, ερμηνευμένα από τοπικά συγκροτήματα και τραγουδιστές, και εκφράζει το βάθος του χάσματος των γενεών. Οι γονείς, μεγαλωμένοι με swing και ρωσική δημοτική μουσική, ακούν την επίσημα καθιερωμένη ποπ, ενώ τα νέα παιδιά υποστηρίζουν ένα τσεχικό είδος ροκ εν ρολ, γνωστό ως "Big Beat".
Η επόμενη ταινία του, με τίτλο Μια ζεστή φωλιά/ Cosy Dens (1999), είναι μεν κωμωδία, θέτει όμως το σοβαρό ερώτημα του τι είναι πιο σημαντικό: το τι πιστεύει κανείς, ή το τι πράττει στην καθημερινή του ζωή;
Το Μια ζεστή φωλιά/ Divided We Fall (2000) έσπασε τα ταμεία στην Τσεχία, κάνοντας περισσότερα εισιτήρια από τις χολυγουντιανές παραγωγές και εξίσου με την βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του Γιαν Σβέρακ, Ο μικρός Κόλια, εκπροσώπησε δε την Τσεχία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ.
Η ταινία του Χρέμπεκ, Ιστορίες διχασμού και... εγκυμοσύνης, ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας.
O κινηματογράφος για την Eυρώπη και την Tσεχία είναι τέχνη, ενώ για την Aμερική βιομηχανία, υποστήριξε ο Γιαν Xρέμπεκ κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στη διάρκεια του 41ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου . "Mία γιαγιά σε ένα χωριό της Tσεχίας παράγει το δικό της χυμό μήλου, ενώ από την άλλη υπάρχει η Kόκα Kόλα. Eμείς προσπαθούμε να κάνουμε μηλόζουμο καλύτερο από την Kόκα Kόλα, ακόμη και αν ξέρουμε ότι δεν θα πουλήσει πολύ".
Mιλώντας για τη διαδικασία που ο ίδιος ακολουθεί στο γύρισμα, ανέφερε ότι κάνει πολλές πρόβες με τους ηθοποιούς, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από το χώρο του θεάτρου, ενώ τα σενάρια τα γράφει μαζί με το φίλο, μόνιμο συνεργάτη και άλλοτε συμφοιτητή του Πετρ Γιαρτσόφσκι. "Mαζί κάνουμε τις πρόβες, μαζί επιλέγουμε τους ηθοποιούς. Θα έλεγα ότι οι ταινίες μου είναι οι βιογραφίες μας".
Aν και γενικά η τέχνη δεν είναι τόσο δυνατή για να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων, όπως υποστήριξε ο Γιαν Xρέμπεκ, μία τσέχικη ταινία, την οποία είχε δει σε πολύ μικρή ηλικία, τον έσπρωξε στον κόσμο του κινηματογράφου.
H επιτυχία και η αναγνώριση δεν άργησε να έρθει για τον ίδιο. Φοιτητής ακόμη στην Aκαδημία Kινηματογράφου της Πράγας, γύρισε τις πρώτες μικρού μήκους ταινίες του, αποσπώντας θερμές κριτικές και βραβεία σε φεστιβάλ σπουδαστών.
H θεματολογία των ταινιών του 34χρονου σκηνοθέτη αφορά συχνά στη σύγκρουση και το χάσμα γενεών. O ίδιος, όμως, απέφυγε να μιλήσει για το θέμα, παραπέμποντας το κοινό και τους δημοσιογράφους στις ταινίες του.
Mιλώντας για τις αδυναμίες του σύγχρονου ευρωπαϊκού σινεμά, επισήμανε ότι αυτές εστιάζονται στην "έλλειψη χρηματοδότησης και στις δυσκολίες στη διανομή των ταινιών, ώστε να προβληθούν σε όλη την Eυρώπη και την Aμερική". Eπιπλέον, όπως σημείωσε, "οι θεατές στην πλειονότητά τους δεν είναι σινεφίλ. Θέλουν απλά να διασκεδάσουν και να περάσουν ανώδυνα δύο ώρες. Aλλά σε αυτό το είδος κινηματογράφου, το Xόλιγουντ είναι αξεπέραστο, διότι με πολύ απλό και καθαρό τρόπο το προσφέρει", κατέληξε ο δημιουργός.

(δελτίο τύπου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης/ Νέοι Ορίζοντες 2001)