El Pais (EP): Σύμφωνα με λόγια του παραγωγού σας Alain Sarde, η ταινία Eloge de l'amour είναι "η επιστροφή του Godard στην μυθοπλασία μετά τις Historie(s) du cinema". Είναι αυτό σωστό;
Jean -Luc Godard (JLG): Μ' απασχολεί αυτή η ταινία από το 1996. Ήθελα να εξηγήσω τις τέσσερις εποχές του έρωτα: τη συνάντηση, το πάθος του σώματος, τον χωρισμό και την "επανασύνδεση". Η ταινία είναι σχετική με το πώς διασταυρώνονται οι μοίρες από διαφορετικά ζευγάρια, πως διασταυρώνονται οι ζωές εραστών, διαφορετικών γενεών. Όμως στην πορεία αντιλήφθηκα ότι αυτό είναι αδύνατο: δεν μπορείς να κινηματογραφήσεις ενήλικες, δεν μπορείς να κάνεις αληθοφανή μια ερωτική ιστορία με (και "μεταξύ") ενήλικες (ων).
EP: Αισθάνεστε ότι είστε ο τελευταίος εκπρόσωπος από κάτι που χάνεται ή εξαφανίζεται;
JLG: Όταν σκέφτομαι τους αγώνες αυτοκινήτων, έχω την αίσθηση ότι είναι μια περιπέτεια, ένα άθλημα, κάτι επικίνδυνο, και ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση καθημερινά. Έχω την ηλικία κάποιου που μπορεί να πει την αλήθεια. Όμως ο περισσότερος κόσμος προτιμά τους μύθους, από την αλήθεια.
EP: Στην ταινία Eloge de l'amour ένας απεσταλμένος του Spielberg θέλει να αγοράσει το παρελθόν.
JLG: Σωστά. Θέλει να κάνει συναλλαγή μ' έναν επιζώντα ενός ναζιστικού στρατοπέδου εξόντωσης. Θέλει να του ανήκουν τα δικαιώματα των αναμνήσεων. Το Χόλιγουντ πάντα λεηλατούσε την Ευρώπη: στο παρελθόν, κλέβοντας τα καλύτερα ταλέντα του και τώρα αγοράζοντας μετοχές της Ιστορίας. Όμως ο ηλικιωμένος έχει τις αμφιβολίες του και η εγγονή του τον ρωτά σχετικά με την άρνηση του να αποδεχθεί την συναλλαγή.
EP: Θέλετε να είστε ο ηλικιωμένος που θέλει να κρατήσει τις αναμνήσεις από τα γεγονότα;
JLG: Μας λένε ότι μπορείς να βρεις τα πάντα στο Internet. Αυτό είναι λάθος. Πήγα στην τοποθεσία μου στο Internet και εκεί δεν βρήκα κάτι απ' αυτά που θα ήθελα να ξέρω για μένα. Μας λένε ότι μπορείς να δεις όλες τις ταινίες που θέλεις -όμως αυτό είναι ψέμα. Μπορείς να βρεις μόνο τις ταινίες των Fox, Paramount ή Metro, τις ίδιες ταινίες που μπορείς να βρεις παντού. Τις προάλλες αναζητούσα ένα βιβλίο ενός συγγραφέα του 18ου αιώνα και δεν μπορούσα να το βρω. Αυτό που μπορείς να βρεις στο Internet είναι το άμεσο παρόν. Όλη αυτή η προπαγάνδα για την διακίνηση των πληροφοριών
, είναι απλώς αυτό: μια προπαγάνδα.
EP: Πού υπάρχει το στοιχείο της μυθοπλασίας, στην ταινία Eloge de l'amour;
JLG: Στο στοιχείο της απιθανότητας. Η απιθανότητα είναι η "μηχανή" της ταινίας. Είναι η ιστορία ενός άνδρα που προσπαθεί να βρει μια γυναίκα -την οποία γνώρισε πριν αρκετά χρόνια-, η οποία, όμως τώρα ίσως είναι νεκρή.
EP: Στις τελευταίες ταινίες σας (από την δεκαετία του '80 και ύστερα) οι διάλογοι είναι αποσπάσματα από διάφορους συγγραφείς;
JLG: Είναι συγγραφείς οι οποίοι έχουν πει, με μεγάλη ακρίβεια, αυτό που εγώ θέλω να πω. Έτσι αυτό που πρέπει να κάνω είναι να θυμάμαι τα αποσπάσματα τους: από συγγραφείς όπως οι Proust, Bergamin, Cassavettes ή ο Chateaubriand, ο οποίος έγραψε: "το μέτρο της αγάπης είναι να αγαπάς χωρίς μέτρο".
EP: Αυτή η ταινία κινηματογραφήθηκε σε ασπρόμαυρο και έγχρωμο, σε φιλμ και σε βίντεο.
JLG: Το παρελθόν είναι κινηματογραφημένο σε έγχρωμο και το παρόν σε ασπρόμαυρο. Ορισμένα μέρη είναι σε φιλμ 35 mm και άλλα σε ψηφιακό βίντεο. Αν είχα τα χρήματα, θα χρησιμοποιούσα και φιλμ των 70 mm.
EP: Ας πάμε πάλι πίσω και ας μιλήσουμε για την "ιδέα της ιστορίας της ταινίας".
JLG: Όταν είσαι παιδί, οι γονείς σε μαλώνουν λέγοντας σου: "μη μου λες ιστορίες". Στο λένε αυτό, γιατί θέλουν να σου πουν ότι δεν σε πιστεύουν. Και τώρα πάντα μου ζητάνε "να τους πω ιστορίες". Στην ταινία Eloge de l'amour έχω ενώσει σκηνές, οι οποίες είναι σαν μουσικές νότες. Οι νότες μόνες τους δεν μπορούν να εκφράσουν τίποτε, όμως αν τις τοποθετήσεις στο σωστό μέρος γίνονται κάτι, σημαίνουν κάτι. Η ζωή είναι όπως ένα παζλ και οι ταινίες μπορεί επίσης να γίνουν όπως ένα παζλ. Όπως μια ομάδα από διαφορετικά κομμάτια που γίνονται κάτι, που σημαίνουν κάτι, μόνο όταν τα τοποθετήσεις στο σωστό μέρος και τα κοιτάξεις από μακριά.
[Συνέντευξη του Jean -Luc Godard στην εφημερίδα El Pais, σ' ένα φύλλο της της εβδομάδας 13-19 Μαρτίου 2000. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε, μεταφρασμένη στην αγγλική γλώσσα, στην mailing list που υπάρχει για τον σκηνοθέτη (http://topica.com/lists/godard/). Απόδοση απο την αγγλική γλώσσα Δημήτρης Μπάμπας]
