(αποσπάσματα από μια συνέντευξη τύπου)

Ο ελληνικός πολιτισμός είναι πολύ σημαντικός για μένα. Σπούδασα για έναν χρόνο ελληνική φιλοσοφία. Χθες που ερχόμουν με το αεροπλάνο και έβλεπα κάτω τα βουνά και τις θάλασσές σας, αναλογιζόμουν πώς είναι η χώρα του Πλάτωνα και του Σοφοκλή. Οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ ζεστοί και μοιάζουν με τους Ισπανούς. Ο καιρός αυτός που έχει στη Θεσσαλονίκη με την ομίχλη είναι υπέροχος για γυρίσματα. Γι' αυτό και ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος επέλεγε να γυρίσει τις ταινίες του εδώ.
(...) Κάνω ταινίες για να μάθω τον εαυτό μου. Δεν θεωρώ πως είμαι και τόσο καλός σκηνοθέτης. Μοιάζω με τον Σίσυφο. Προσπαθώ να φτάσω μια φορά στην κορυφή και μετά ξεκινάω πάλι από την αρχή. Ωστόσο, κάθε ταινία είναι και μια ευκαιρία να διερευνήσω την κινηματογραφική γλώσσα. Στο φιλμ μου Η μοναξιά για παράδειγμα, το 40% των σκηνών είναι γυρισμένες με split screen, ενώ Το μυστικό της Πέτρα γυρίστηκε με σταθερή κάμερα που άλλοτε πλησιάζει τους χαρακτήρες και άλλοτε όχι.
(...) Τις ταινίες μου, παρότι έχουν προσωπική γραφή και ασχολούνται με θέματα που με ενδιαφέρουν, τις κάνω για το κοινό. Το κοινό δεν είναι ο φίλος μου, είναι ο εχθρός μου με την έννοια ότι δεν θα με συγχωρήσει αν κάνω κάτι που δεν του αρέσει, καθώς αφιερώνει χρόνο και χρήμα σε μια ταινία. Όταν η ταινία μου Μοναξιά προβλήθηκε στις Κάννες, ήταν μια καταστροφή. Κατά γενική ομολογία δεν άρεσε ούτε στο κοινό, ούτε στους κριτικούς. Ωστόσο, έλαβα ένα μήνυμα από κάποιον θεατή που μου έγραφε πως η ταινία αυτή άλλαξε την ζωή του.
[Το μυστικό της Πέτρα,] Ήθελα να έχει απήχηση σε ευρύτερο κοινό. Να πω στον κόσμο τι θεωρώ σημαντικό. Να έχει πρωτότυπη κινηματογραφική γραφή. Το σενάριο διαθέτει περισσότερη ένταση και δουλεύω με ταλαντούχους ηθοποιούς. Οι ηθοποιοί είναι περίεργοι άνθρωποι. Τους θαυμάζω και είναι δύσκολο να τους χειριστώ. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ πολλές τεχνικές γιατί κάθε ηθοποιός είναι διαφορετικός. Συνήθως κάνω μαζί τους πολλές πρόβες.

(πηγή δελτίο τύπου 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)