Ο Seijun Suzuki γεννήθηκε στο Τόκιο το 1923 και αρχικά εργάστηκε μέσα στο στενό πλαίσιο των ιαπωνικών στούντιο. Ταινίες yakuza και μαλακά πορνό (pinku eiga) ήταν η εξειδίκευση του. 40 ταινίες σε 15 χρόνια. Στην δεκαετία του 60 απομακρύνεται από τα κλισέ των κινηματογραφικών ειδών. Οι ταινίες του Tokyo Drifter (1966) και Branded to Kill (1967) σηματοδοτούν μια νέα αρχή.
Δηλώνει: “Δεν είναι το κινηματογραφικό είδος που μ’ ενδιαφέρει, αλλά το πρόσωπο του yakuza ή του δολοφόνου. Περιπλανιούνται μεταξύ ζωής και θανάτου. Σαν πρόσωπα είναι πιο ενδιαφέροντα από τους φυσιολογικούς ανθρώπους. Ζουν πολύ κοντά στον θάνατο έτσι μπορούμε να περιγράψουμε πως πεθαίνουν, σε ποιο χώρο πεθαίνουν και πότε πεθαίνουν. Σου δίνουν την δυνατότητα αυτά τα πρόσωπα να ασχοληθείς μ΄ ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων, κάτι που δεν μπορείς να κάνεις όταν απεικονίζεις φυσιολογικούς ανθρώπους”.
Pop art, επιρροές από nouvelle vague, σκοτεινή ατμόσφαιρα: Οι ανατροπές που έφερε δεν ήταν ευπρόσδεκτες από τους παραγωγούς (χαρακτηρίσθηκαν ως “ακατανόητες ταινίες”) και υποχρεώθηκε δεκαετή αργία.
Το 1981 βραβεύεται στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για το Zigeunerweisen. Το Pistol Opera (2001) βραβεύεται στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
“Πιστεύω ότι μια ταινία είναι κάτι χειροπιαστό και γι’ αυτό δεν μ’ αρέσει ιδιαίτερα η νέα τεχνολογία. Αν δημιουργήσεις ένα χρώμα στο πλατό θα δείχνει ωραία όμως αν το προσθέσεις αργότερα στον υπολογιστή θα  μοιάζει ψεύτικο. (…). Γενικά μια ταινία αποτελείται από ισχυρές εντυπώσεις-σοκ που προκαλεί στον θεατή. Όλα αυτά τα ονομάζω τρικ”, το σκηνοθετικό του credo.

(Data:
Gate οf Flesh, DVD περιοχής 2 (αγγλικοί υπότιτλοι),
Tales of Sorrow and Sadness, DVD περιοχής 3 (αγγλικοί υπότιτλοι),
Tokyo Drifter, DVD περιοχής 1 (αγγλικοί υπότιτλοι),
Branded to Kill, DVD περιοχής 1 (αγγλικοί υπότιτλοί)
http://www.sensesofcinema.com)
Δ.Μ.