Ο Im Kwon-Taek είναι ο πιο γνωστός στο δυτικό κοινό σκηνοθέτης της Κορέας: ταινίες παρουσιάζονται σταθερά στα δυτικά Φεστιβάλ και τα σχόλια των κριτικών είναι πολύ συχνά εγκωμιαστικά. Θεωρείται ο πιο σημαντικός σκηνοθέτης της Νότιας Κορέας.
Γεννήθηκε το 1936 και κατάγεται από οικογένεια αριστερών: ο πατέρας του ήταν κομμουνιστής αντάρτης. Όταν ήταν νέος οι δυσκολίες της επιβίωσης τόν ανάγκασαν να εργαστεί σε διάφορες δουλειές. Ξεκίνησε την καριέρα του την χρυσή εποχή του Κορεάτικου κινηματογράφου, την δεκαετία του 60. Βρέθηκε τυχαία στον χώρο του κινηματογράφου και το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία. Όπως δηλώνει τότε "Δεν είχα όνειρα και φιλοδοξίες, δούλευα για να ζήσω την οικογένεια μου". Έχει σκηνοθετήσει πάνω από 100 ταινίες.Υπερπαραγωγικός -υπήρξε χρονιά που γύρισε 7 ταινίες- δοκιμάστηκε σ' όλα τα είδη του εμπορικού κινηματογράφου, με επιτυχία.
Επί μια δεκαετία σκηνοθετούσε εμπορικές ταινίες."Δεν έδινα ιδιαίτερη προσοχή στο τι ταινίες έκανα. Ούτε μ' ενοχλούσε το γεγονός ότι αυτές ήταν εμπορικές.Καθώς μεγάλωνα αντιλήφθηκα ότι θα έπρεπε να ξεφύγω από την μαύρη σκιά του παρελθόντος του πατέρα μου -και αναρωτήθηκα γιατί έκανα αυτά τα σκουπίδια. Μια νέα αντίληψη διαμορφώθηκε μέσα μου εκείνη την εποχή". Η ταινία The Deserted Widow σημαδεύει την στροφή.
Σε αρκετές ταινίες τα κεντρικά πρόσωπα είναι γυναίκες που προσπαθούν να υπερνικήσουν τις αντιξοότητες της ζωής. Η βάση γι' αυτή την επιλογή του υπήρξε η θέση των γυναικών στην Κορεατική κοινωνία: "είμαι εξοργισμένος για τις διακρίσεις και την καταπίεση των γυναικών στη ιστορία της Κορέας".
Πολλά από τα έργα του είναι ταινίες εποχής που χαρακτηρίζονται από εξαιρετική χρήση των χρωμάτων, εντυπωσιακά κουστούμια, περίτεχνη σκηνοθεσία και βαθύ ανθρωπισμό. Ενώ πολύ συχνά στην θεματολογία των ταινιών του συναντάμε την παράδοση, μορφές τέχνης και έθιμα της Κορεατικής κοινωνίας που τείνουν να εξαφανισθούν.
Περιγράφει ως εξής τους προβληματισμούς του: "Μ' απασχολεί πολύ το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας, τι σημαίνει να είσαι Κορεάτης. Ήταν πάντα στις προθέσεις μου να ασχοληθώ με ζητήματα της παράδοσης και του πολιτισμού της Κορέας. Όλα αυτά είναι μέρος της δικής μου ιστορίας, του παρελθόντος μου. Και δεν είναι συμπτωματικό ότι πολλές από τις ταινίες μου κινδυνεύουν να εξαφανισθούν. Ο πόλεμος της Κορέας και ότι τον ακολούθησε προκάλεσαν μεγάλη ζημιά. Ωστόσο η επιδρομή των δυτικών επιρροών τα τελευταία 40 χρόνια είναι ο μοναδικός παράγων για την εξαφάνιση της παράδοσης. Πολλές ταινίες μου τονίζουν με ένταση ότι ο γνήσιος Κορεάτικος πολιτισμός βρίσκεται πολύ κοντά στον θάνατο".
Με την βραβευμένη στις Κάννες Chihwaseon (σημαίνει "μεθυσμένος από την ζωγραφική και τις γυναίκες") καθιερώνεται. Αφηγείται την ιστορία ενός ζωγράφου που έζησε τον 19ο αιώνα, του Ohwon Jang Seung. Ο σημαντικός αυτός Κορεάτης ζωγράφος γεννήθηκε το 1843 και εξαφανίστηκε το 1897. Ζούσε μια ζωή ανορθόδοξη και ασυμβίβαστη, μακριά απο τους καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής, περισσότερο σαν αλήτης παρά σαν ζωγράφος. Μέσα στην αφήγηση της ταινίας μεταφέρονται οι έντονες εικόνες και το πάθος που χαρακτηρίζει τους πίνακές του.
Ο άνδρας που δήλωνε ότι "η έμπνευσή μου έρχεται μόνο μέσα από το αλκοόλ και τις γυναίκες", είχε την τύχη να τον μεγαλώσει ένας ευγενής, ο Μπουίνγκ Μουν Κιμ, ο οποίος διέκρινε στον ορφανό Τζανγκ ταλέντο και ευαισθησία.
Ο σκηνοθέτης παρακολουθεί την πορεία του ζωγράφου, συμβουλεύοντάς τον "πριν πάρει κανείς στα χέρια του πινέλο, πρέπει να βάλει στόχο στην ζωή". Η ταινία μας ταξιδεύει στην ταραγμένη ψηχή του Τζανγκ, όπου κυριαρχούσαν τα δυο πάθη: το ποτό κι οι γυναίκες.
Τι σκέπτεται ο Im Kwon-Taek μετά από 90 ταινίες; "θα ήθελα να αντιπαραθέσω στην γη ένα κήπο με λουλούδια. Σαν σκηνοθέτης, και ζώντας όλη την ζωή μου στην Κορέα, υποσχέθηκα στον εαυτό μου μία μέρα -μέσω του κινηματογράφου- να κάνω αυτό τον κήπο να ανθίσει".
