του Hou Hsiao-hsien

Ήξερα από τις αρχές ότι η δημιουργία της ταινίας Cafe Lumiere θα ήταν πολύ δύσκολη. Παρόλα αυτά, καθώς πηγαίνοερχόμουν από την Ιαπωνία στην Ταϊβάν για σχεδόν 20 χρόνια, σκέφθηκα ότι θα ήθελα να εστιάσω στην καθημερινή ζωή της Ιαπωνίας σήμερα, όπως φαίνεται μέσα από τα μέσα κάποιου που είναι από άλλη χώρα.
Ο Yasujiro Ozu ήταν ένας στυλίστας και πολύ πειθαρχημένος σκηνοθέτης. Το δικό μου ύφος είναι απόλυτα διαφορετικό, είναι τελείως διαφορετικό από το δικό του. Ωστόσο ο Yasujiro Ozu είναι κάποιος που απεικόνισε την κοινωνία στην οποία ζούσε και οι ταινίες του αντανακλούν τα συναισθήματα του.
Νομίζω ότι αυτή η ταινία είναι παρόμοια, καθώς απεικονίζει ανθρώπους που ζουν σήμερα. Μια ταινία του Ozu, παίρνει καθημερινές λεπτομέρειες, τις μεγεθύνει και τις παρουσιάζει σε μας. Στην συνέχεια συνεχίζει να συλλαμβάνει στην παραμικρή της λεπτομέρεια τις ανεπαίσθητες αλλαγές που παρουσιάζονται, καθώς η οπτική γωνία μεταβάλλεται. Δεν νομίζω ότι ο Ozu παρουσίαζε «τις παλιές καλές μέρες»: ως ένα άτομο ευαίσθητο στη εποχή που ζούσε κοίταζε με σταθερότητα στις μεταβαλλόμενες αξίες της μεταπολεμικές Ιαπωνίας.
Οι περισσότερες σκηνές στην ταινία Cafe Lumiere κινηματογραφήθηκαν τουλάχιστον δύο φορές, καθώς ο ρυθμός των χώρων που επιλέχθηκαν άλλαζαν με την εποχή και νέες όψεις γεννιόνταν. Ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία για μένα να μπορέσω να συγκεντρωθώ στους ηθοποιούς που αναμείγνυαν τις εκφράσεις τους και τις πράξεις του με το στυλ μου. Επιλέγοντας αυτά τα οποία υπάρχουν και στη πραγματικότητα, ελπίζω ότι σ' αυτή την ταινία βυθίστηκα μέσα τους και έφερα αυτά τα στοιχεία της πραγματικότητας που δεν είναι ορατά πάνω, στην επιφάνεια.

(δήλωση του Hou Hsiao-hsien στον κατάλογο του φεστιβάλ Βενετίας).