του David Lynch
(δηλώσεις του σκηνοθέτη για την ταινία -και όχι μόνο)

ΙΔΕΕΣ
Πρόσφατα σκεφτόμουν ότι οι ιδέες είναι σαν ψάρια. Κολυμπάνε τριγύρω και μία φορά στις τόσες πιάνουμε ένα. Εμφανίζονται ξαφνικά στη συνείδηση μας και μας εξηγούν τα πάντα. Αυτό είναι κάτι μαγικό και δεν μπορούμε να πάμε πουθενά χωρίς αυτές τις όμορφες ιδέες. Όταν κάνεις μια μεγάλου μήκους ταινία υπάρχουν ιδέες που εμφανίζονται την Τρίτη και ιδέες που μπορεί να εμφανισθούν μετά από τρεις μήνες : και αυτές ενσωματώνονται στην ιστορία πριν από τις "ιδέες της Τρίτης ". Όμως αυτό δεν έχει σημασία. Αυτό που μετρά είναι ότι μια μέρα το όλο πράγμα είναι έτοιμο. Και το πώς αυτό δημιουργήθηκε από τόσες παράξενες ιδέες, δεν είναι καθόλου αστείο. Είναι ευλογία που δημιουργήθηκε και αισθάνεσαι καλά γι 'αυτό. Όπως οι πίνακες ζωγραφικής που παίρνουν πολλές παράξενες μορφές πριν ο ζωγράφος πει ότι ολοκληρώθηκαν.

ΚΑΙ ΙΔΕΕΣ…
Ο σπινθήρας για το Mulholland Drive ήταν το όνομα: το όνομα σε μία ταμπέλα του δρόμου την νύχτα που ορισμένες φορές φωτίζεται από τα φώτα των αυτοκινήτων. Mulholland Drive: είναι ένας δρόμος στο Λος Άντζελες που πηγαίνει ως την κορυφή των βουνών της Santa Monica. Είναι ένας όμορφος δρόμος την ημέρα, ωστόσο την νύχτα είναι μυστηριώδης και σκοτεινός και έτσι παραμένει για χρόνο. Μια βραδιά καθόμουν στην καρέκλα και οι ιδέες ξεδιπλώθηκαν. Ήταν μία υπέροχη στιγμή. Ελπίζω ότι οι θεατές θα απολαύσουν την διαδρομή στη Mulholland Drive.
Η ιστορία δεν είναι τόσο πολύπλοκη, αρκεί να εμπιστευτείς τα βαθύτερά σου συναισθήματα. Ίσως αυτό να είναι δυσκολότερο για την κινηματογραφική πραγματικότητα του σήμερα, όπου όλα συνήθως μένουν στην επιφάνεια και αν εισάγεις αφηρημένες έννοιες, το μυαλό δεν είναι εκπαιδευμένο για να τις δεχτεί. Η μουσική σήμερα, για παράδειγμα, είναι πολύ αφηρημένη, αλλά κανείς δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει πρόβλημα με αυτό. Κι όμως, ο κινηματογράφος μοιάζει τόσο με τη μουσική, στον τρόπο με τον οποίο τα πράγματα συμβαίνουν μέσα στο χρόνο και μετά ξαναεπιστρέφουν... αυτές οι αρμονίες είναι πραγματικά ενδιαφέρουσες.
Ελπίζω ότι η διαίσθηση να δώσει την ώθηση στον θεατή -αυτός ο μηχανισμός που έχουμε για να αισθανόμαστε κάτι, αλλά που δεν είναι απαραίτητο να το εκφράζουμε με σαφήνεια. Οι αφαιρέσεις μπορούν να υπάρξουν στο σινεμά, και για μένα αυτό είναι μία από τις δυνάμεις που έχει το σινεμά.
Μ' αρέσει η αίσθηση της αφαίρεσης που έχει το σινεμά και ελπίζω ότι το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους. Μ' αρέσει να πηγαίνω σε μία αίθουσα να βλέπω την αυλαία να ανοίγει και να αισθάνομαι τα φώτα να χαμηλώνουν. Και να μεταφέρομαι σ' ένα κόσμο, και να έχω μία εμπειρία, ξέροντας όσο το δυνατόν λιγότερο. Και νομίζω ότι το χρωστάμε στο κοινό να το αφήσουμε να βιώσουν μία εμπειρία για τον εαυτό τους.

ΤΟ ΥΦΟΣ
Το ύφος της ταινίας προκύπτει από τις ιδέες. Ο ήχος, ο ρυθμός, οι τοποθεσίες προκύπτουν από τις ιδέες. Τα πρόσωπα της ταινίας, όλα προκύπτουν από τις ιδέες. Ποτέ μην πάς ενάντια στις ιδέες. Μείνε αληθινός μαζί τους -και αυτές θα σου δείξουν την κατεύθυνση που πρέπει να πάρεις. Δεν κάνεις κάτι απλώς για να το κάνεις. Να είσαι αληθινός στις ιδέες. Κάθε σκηνή έχει μία ατμόσφαιρα, έναν ρυθμό και μια αίσθηση την οποία σου προφέρουν οι ιδέες. Εσύ πρέπει προσπαθείς να είσαι αληθινός μ' αυτές και με όλα τα άλλα στοιχεία που πάνε μαζί.

ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ
Δεν ανήκω στο Χολιγουντιανό σύστημα παραγωγής. Ποτέ δεν έκανα μία ταινία στούντιο. Ζω στο Χόλιγουντ και μ' αρέσει το Χόλιγουντ. Όμως δεν υπάρχει Χολιγουντιανό σύστημα. Συνεχώς αλλάζει. Και εκπλήσσομαι γιατί υπήρξα τόσο τυχερός και έκανα ταινίες. Όμως δεν είμαι μέρος του Χολιγουντιανού συστήματος. Μ' αρέσει το φως του Χόλιγουντ. Μ' αρέσει η αίσθηση του παλιού Χόλιγουντ που υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Μ' αρέσει αυτή η αίσθηση του Λος Άντζελες: ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Είναι μια δημιουργική αίσθηση. Δεν υπάρχει δυσκαμψία ή καταπίεση. Είναι μία αίσθηση ελευθερίας. Και ίσως αυτή προέρχεται από το φως. Δεν ξέρω. Υπάρχει κάτι στην ατμόσφαιρα.

ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ
Είναι όπως το χαρτί και το μολύβι: ο καθένας έχει ένα μολύβι και χαρτί, όμως πόσα σπουδαία έργα γράφονται; Αυτά είναι εργαλεία -αλλά πρέπει να εστιάζεις στις ιδέες και να αφηγείσαι την ιστορία. Όλα είναι η ιστορία και πως αυτή την αφηγείσαι. Ορισμένα απ' αυτά εργαλεία ανοίγουν τον κόσμο για νέες ιστορίες. Ωστόσο δεν πιστεύω ότι ξέρουμε ποίες είναι αυτές. Γιατί τώρα βρισκόμαστε σε μια πειραματική φάση. Όμως πιστεύω ότι νέες ιστορίες θα εμφανισθούν που θα ταιριάξουν με τα χαρακτηριστικά της νέας τεχνολογίας.

[Αποσπάσματα από την συνέντευξη τύπου του David Lynch στο φεστιβάλ Καννών 2001 και από συνεντεύξεις στο περιοδικό NY ROCK, October 2001 και στην International Herald Tribune (19-20/5/2001)]