του William Friedkin

Ο σκηνοθέτης Γουίλιαμ Φρίντκιν (William Friedkin) είναι ένας από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες ταινιών δράσης: Ο Ανθρωπος από τη Γαλλία και ο Εξορκιστής, είναι δύο από τις κλασσικές ταινίες θρίλερ που ανήκουν στην φιλμογραφία του. Στην ταινία Ο Κυνηγημένος (The Hunted) εκμεταλλεύεται την επιβλητική παρουσία και το κινηματογραφικό παρελθόν του Τόμι Λι Τζόουνς: η ταινία του Ο Φυγάς είχε ένα ανάλογο θέμα -η καταδίωξη ενός "ενόχου"- και σ' αυτήν υπόδύοταν τον ρόλο του διώκτη. Η ταινία χαρακτηρίζεται απο τις σκηνές δράσης που εκτελλίσονται σε αστικό περιβάλλον και μέσα σε δάσος (κάτι σπάνιο για χολιγουντιανή ταινία δράσης) αλλά και από μια δύνατη σύγκρουση χαρακτήρων.
Ένα απο τα δύο κεντρικά πρόσωπα της αφήγησης -και ρόλο που υποδύεται ο Τόμι Λι Τζόουνς- είναι ο Μπόναμ, ένας πρώην εκπαιδευτής των ειδικών δυνάμεων σε φονικές πρακτικές. Ο Μπόναμ έχει πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση και δουλεύει σε έναν οργανισμό προστασίας της άγριας ζωής, που ειδικεύεται στις ανιχνεύσεις, εντοπίζοντας και ερμηνεύοντας τα ίχνη άγριων ζώων. Το δεύτερο σημαντικό πρόσωπο στην αφήγηση είναι ο ’Ααρον Χάλαμ είναι ένας κατ' εξακολούθηση δολοφόνος, πρώην μαθητής του Μπόναμ, ο οποίος πέρασε στην αντίπερα όχθη ύστερα από τις οδυνηρές εμπειρίες του στον πόλεμο στο Κόσοβο. Ειδικός στο καμουφλάζ, ο ’Ααρον Χάλαμ είναι ικανός να εξαφανιστεί, να διαφύγει ακόμα και όταν είναι περικυκλωμένος. Η αδυναμία του FBI να τον εντοπίσει, πείθει την ειδική πράκτορα Ντάρελ να καλέσει τον Μπόναμ ως τον μοναδικό ικανό να αντιμετωπίσει τον Χάλαμ. Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του ο Μπόναμ θα δεχτεί και αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι ένα ανελέητο παιχνίδι της γάτας και του ποντικού, όπου οι ρόλοι του κυνηγού και του θηράματος εναλλάσσονται διαρκώς με αμφίρροπα αποτελέσματα.
Στον Κυνηγημένο η σκηνοθεσία φέρνει σε αντιπαράθεση δύο χαρακτήρες που συνέδέονται με ιδιαίτερες σχέσεις: ο βετεράνος Μπόναμ, είναι ένας δάσκαλος, μια πατρική φιγούρα, ένα πρόσωπο που υπερέχει ηθικά από τον ’Ααρον Χάλαμ (Μπενίσιο Ντελ Τόρο). Τα δύο πρόσωπα βρίσονται πολύ κοντά όσον αφορά το ύφος ζωής: και οι δύο χαρακτηρίζονται απο μια άρνηση του πολιτισμού, καθώς ζουν μέσα στην φύση. Η παρέκλιση του ’αρον Χάλαμ από τον κοινό δρόμο θέτει ένα ζήτημα για τον παλιό του δάσκαλο: οφείλει να τον επαναφέρει στον "σωστό δρόμο" τον μαθητή του, δηλαδή να τον σκοτώσει. Η σύγκρουσή τους αποκτά μια βιβλική διάσταση που ο σκηνοθέτης συνεχώς τονίζει: είναι η θυσία του Αβράαμ που πρέπει να τελεστεί, δηλαδή ενας τελετουργικός φόνος που θα εξευμενίσει τον θείο.
Μόνο που στην περίπτωση του Ααρον Χάλαμ το κακό δεν προέρχεται τόσο απο το ίδιο το πρόσωπο του, όσο απο το  σύστημα που τον δημιούργησε (είναι ένα δολοφόνος στην υπηρεσία του κράτους). Έτσι ο φόνος του από τον δάσκαλο του είναι μια πραγματική παιδοκτονία: είναι μια τελετή κάθαρσης για το ίδιο το σύστημα.

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Ο Φρίντκιν είχε την ιδέα να κάνει μια ταινία σαν τον Κυνηγημένο από τότε που γνώρισε τον επαγγελματία ιχνηλάτη Τομ Μπράουν. Ο Μπράουν, ο οποίος είναι μισός ινδιάνος, μολονότι δεν ήταν ο ίδιος στρατιωτικός, υπήρξε για πολλά χρόνια εκπαιδευτής στις ειδικές δυνάμεις, όπου μάθαινε στους στρατιώτες να επιβιώνουν σε δύσκολες συνθήκες, να ακολουθούν ίχνη αλλά και να σκοτώνουν. Ο Μπράουν παρουσιάζει πολλά κοινά με τον πρωταγωνιστή της ταινίας, καθώς κι εκείνος αποσύρθηκε όταν άρχισε να αμφιβάλλει για το πως χρησιμοποιούνταν οι γνώσεις που μετέδιδε και αποτέλεσε ουσιαστικά την έμπνευση για το φιλμ, ενώ έγινε και τεχνικός σύμβουλος σ' αυτό.
Τόσο ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο και ο Τόμι Λι Τζόουνς, όσο και οι αντικαταστάτες τους στις δύσκολες σκηνές, εκπαιδεύτηκαν σε διάφορες μορφές πάλης και τεχνικές μάχης, αλλά και στην επιβίωση στην άγρια φύση από τον Μπράουν και άλλους εξειδικευμένους εκπαιδευτές των ειδικών καταδρομών με ένα απαιτητικό ημερήσιο πρόγραμμα τουλάχιστον δύο ωρών, πέντε φορές την εβδομάδα. Στην πρώτη πραγματικά σημαντική σκηνή πάλης ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, και ενώ έμεναν μονάχα επτά ημέρες γυρισμάτων, ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο έσπασε τον καρπό του με αποτέλεσμα η παραγωγή να σταματήσει για επτά μήνες και να αναβληθεί η ημερομηνία εξόδου της ταινίας στις αίθουσες. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κασκαντέρ όμως οι ηθοποιοί είχαν ενθουσιαστεί και ήθελαν να τη γυρίσουν μόνοι τους. Σύμφωνα με το σενάριο οι δύο ηθοποιοί «βουτούσαν» μαζί στο έδαφος για να αρπάξουν ένα μαχαίρι. Πέφτοντας ο Ντελ Τόρο χτύπησε το χέρι του πιέζοντάς το στο χώμα. Σα να μην έφτανε αυτό, ο Τζόουνς έπεσε πάνω του με όλο του το βάρος κάνοντας τον τραυματισμό ακόμη πιο σοβαρό. Χρειάστηκε να κάνει επέμβαση και να βάλει λάμες.
Όσο ο Φρίντκιν περίμενε τον Ντελ Τόρο να αναρρώσει, φρόντισε να αξιοποιήσει το χρόνο του κάνοντας διορθώσεις και βελτιώσεις στο σενάριο. Παράλληλα παρήγγειλε από τον Τζόνι Κας ένα πρωτότυπο τραγούδι για την ταινία ζητώντας του να απαγγέλλει στην αρχή τους στίχους από το τραγούδι του Μπομπ Ντίλαν Highway 61 Revisited (παίρνοντας φυσικά προηγουμένως την άδειά του) και έστησε μια ολόκληρη σκηνή πάνω σ' αυτό.

(Πηγή: δελτίο τύπου)