του Steven Soderbergh
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Πιστεύω ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπεις τον κόσμο να αντιμάχεται ένα πραγματικό πρόβλημα, ειδικά όταν ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός. Δεν έχεις συχνά την ευκαιρία να κάνεις ταινίες που πραγματεύονται θέματα με τα οποία να μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας χωρίς όμως να θυσιάσεις το ψυχαγωγικό κομμάτι. Με τον Σκοτ αρχίσαμε να εξετάζουμε το ενδεχόμενο να κάνουμε μια ταινία για μια πανδημία, επειδή εκείνη τη στιγμή ακριβώς αυτό συνέβαινε στον κόσμο. Δεδομένων όμως, των αλμάτων που έχει σημειώσει η ιατρική και η τεχνολογία, η προσέγγισή μας έπρεπε να είναι απόλυτα ρεαλιστική. Μετά από την τόσο ενδελεχή έρευνα που κάναμε, έχω αναθεωρήσει κατά πολύ τον τρόπο που διαδρούμε μεταξύ μας. Δεν μπορείς να μπεις σε αυτό τον κόσμο, χωρίς να αλλάξει άρδην η θεώρησή σου για αυτόν.
Σημαντικό κομμάτι της ιστορίας είναι ότι η πληροφορία εξαπλώνεται με παρόμοιο τρόπο με τον ιό: μεταδίδεται από τον ένα στον άλλο και μεταβάλλεται από στόμα σε στόμα όπως ακριβώς μεταλλάσσεται και ο ιός από οργανισμό σε οργανισμό. Ο Κράμγουιντ αποτελεί την προσωποποίηση αυτής της ιδέας. Αυτός ήταν  ο στόχος μας σε όλη την ταινία, να χειριστούμε την πληροφορία ως μια σκυτάλη που περνάει από τη μία σκηνή στην άλλη. Πρόκειται για ένα πραγματικά φονικό πρόβλημα, γιατί η παραπληροφόρηση μπορεί να σε σκοτώσει.
Ο Μιτς δεν ανήκει ούτε στον ιατρικό, ούτε στον επιστημονικό κόσμο και άρα δεν γνωρίζει τι συμβαίνει. Ουσιαστικά αντιπροσωπεύει τον μέσο άνθρωπο. Η πρόκληση ήταν να διατηρήσουμε μια συγκεκριμένη δυναμική ώστε να μην τον παρουσιάσουμε ως έναν άνθρωπο που απλά τον προλαβαίνουν οι εξελίξεις. Ο Ματ (Matt Damon) μας βοήθησε πάρα πολύ σε αυτό. Καταλάβαινε απόλυτα τι θέλαμε σε κάθε σκηνή. Είναι καταπληκτικός ηθοποιός. Δεν διακατέχεται ούτε από ματαιοδοξία ούτε από εγωισμό. Όταν βρίσκεται στο πλατό, μπαίνει στο πετσί του ρόλου, χάνεται, γίνεται ένα με αυτόν και οι κάμερες είναι σαν να μην υπάρχουν.
Η Μίαρς είναι μια ακόμα πηγή πληροφοριών για το κοινό. Είναι δική της δουλειά να εξηγήσει απλά και κατανοητά όλες τις πτυχές της υπόθεσης, και να αναλύσει τους τρόπους, με τους οποίους ένας κοινωνικός απομονωτισμός μπορεί να εμποδίσει την εξάπλωση το ιού. Είναι όμως υποχρεωμένη αυτό να το κάνει σε ανθρώπους που τελούν υπό πανικό και όταν κάποιος είναι σε αυτή κατάσταση, συνήθως δεν μπορεί να ακούσει αυτό που του λέει η λογική.
[Η Οράντες] Βρίσκεται αντιμέτωπη όχι μόνο με επιστημονικά αλλά και πολιτισμικά θέματα, που κατά καιρούς είναι πάρα πολύ ευαίσθητα. Ίσως αυτό να εξηγεί γιατί η Οράντες είναι τόσο κλειστός χαρακτήρας. Είναι εξαιρετική επαγγελματίας, αλλά παραμένει απόμακρη και ψυχρή. Συμβαίνει όμως, κάτι που προκαλεί μια απίστευτη συναισθηματική μεταστροφή από μέρους της... Κάτι που δεν θα συνέβαινε αν η ίδια δεν αποφάσιζε να εντοπίσει την πηγή του ιού.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)