της Nicole Kassell

Ο Walter αποφυλακίζεται μετά από 12χρονο εγκλεισμό. Είχε καταδικαστεί για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου. Μετανιωμένος για το παρελθόν του προσπαθεί να επανενταχθεί στην κοινωνία. Νοικιάζει ένα διαμέρισμα απέναντι από ένα γυμνάσιο -είναι το μοναδικό διαμέρισμα που ο ιδιοκτήτης του είναι διατεθειμένος να το νοικιάσει σ’ ένα πρώην κατάδικο. Βρίσκει μια δουλειά, εκεί όμως αντιμετωπίζει την εχθρική και καχύποπτη συμπεριφορά μιας συναδέλφου του, της Mary- Kay. Ο Lucas ένας αστυνομικός επιφορτισμένος με την παρακολούθησή του κάνει αισθητή την παρουσία του, πεπεισμένος ότι ο Walter αργά ή γρήγορα θα παρεκτραπεί από την οδό της νομιμότητας. Όμως δεν είναι όλα άσχημα στην ζωή του Walter: γνωρίζεται με την Vickie μια συνάδελφο του, που τον αντιμετωπίζει με εμφανή συμπάθεια. Η σχέση του μαζί της φαίνεται ότι είναι η πρώτη φυσιολογική σεξουαλική σχέση του ήρωα. Όταν η Mary- Kay ανακαλύπτει το σκοτεινό μυστικό του Walter και αποφασίζει να το αποκαλύψει τότε ο Walter πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και τις περιπλοκές που προκαλεί αυτό στο παρόν.
Η ταινία  είναι το πορτραίτο ενός χαρακτήρα μ' ένα σκοτεινό και αποτρόπαιο παρελθόν, και η αφήγηση της επικεντρώνεται στις προσπάθειές του να σπάσει τον φαύλο κύκλο της σεξουαλικής διαστροφής. Πρώτη ταινία της Nicole Kassell, το The Woodsman αναπτύσσει την αφηγηματική γραμμή με αφετηρία την ενοχή του κεντρικού χαρακτήρα και τέλος την επιδιωκόμενη κάθαρση, δηλαδή την οριστική συμφιλίωση με τις σκοτεινότερες των επιθυμιών και τη δημιουργία μιας νέας αρχής.
Η δραματική πλοκή συνιστάται από το πλέγμα σχέσεων του ήρωα με μια ομάδα προσώπων που τον αντιμετωπίζουν είτε με προκατάληψη, διαιωνίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο και μεταλλάσσοντας το κακό, είτε με συμπάθεια, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή. Η εκκρεμότητα που τροφοδοτεί με εντάσεις την αφήγηση είναι αυτή της ενοχής ή μη του ήρωα, της επικείμενης (;) διολίσθησης στο στρατόπεδο του κακού. Όλη η ταινία υποστηρίζεται από την εξαιρετική υποκριτική των ηθοποιών της, αλλά κυρίως από αυτή του Kevin Bacon: στο διφορούμενο της απεικονίζεται όλο το σκότος της ανθρώπινης ύπαρξης, οι θύελλες που βασανίζουν μια ταραγμένη ψυχή καθώς αναζητά την ηρεμία, τη λύτρωση, μια νέα αρχή.
Η Nicole Kassell  δηλώνει σχετικά με την ταινία: «Δεν ήθελα να κατευθύνω το κοινό για να αισθανθεί λύπηση για τον χαρακτήρα ή αποστροφή. Ήθελα απλώς να δώσω μια ανθρώπινη υπόσταση σ’ αυτό τον χαρακτήρα και να τον κάνω ένα αληθινό πρόσωπο. Πολλοί με ρώτησαν γιατί προσπάθησα να κάνω αυτό τον τύπο συμπαθητικό όμως ποτέ δεν σκέφθηκα ότι προσπάθησα να κάνω κάτι τέτοιο. Προσπάθησα απλώς να τον κάνω αληθινό. Αν ένας θεατής αισθάνεται γι’ αυτόν συμπάθεια αυτό οφείλεται στα ανθρωπιστικά του αισθήματα».

Δ.Μ.