του Brett Ratner
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Ο Bryan Singer (σκηνοθέτης των δύο προηγούμενων ταινιών της σειράς) αντιπροσώπευε έναν κανόνα για μένα. Ήθελα να σεβαστώ απόλυτα τον τόνο και να ακολουθήσω τις κατευθυντήριες γραμμές που αυτός και οι ηθοποιοί είχαν χαράξει. Οι θεατές είχαν ταυτιστεί με τους χαρακτήρες των προηγούμενων ταινιών και εμείς έπρεπε να μείνουμε πιστοί σ’ αυτούς.
Ο στόχος μου ήταν να ακολουθήσω αυτό που τόσο εξαιρετικά είχε ξεκινήσει, αλλά και να προχωρήσω ακόμα παραπέρα, να επεκτείνω αυτά που γνωρίζαμε για τους ήρωες και για τα συναισθήματα τους.

Μ’ αρέσει να θέτω προκλήσεις στον εαυτό μου. Ποτέ πριν δεν είχα κάνει μια ταινία με ειδικά εφέ, δεν ήταν η ειδικότητα μου. Όμως πριν 50 χρόνια, ένας σκηνοθέτης περνούσε από την κωμωδία στο δράμα, από τα γουέστερν στα μιούζικαλ. Για μένα το περάσω το όριο από το ένα κινηματογραφικό είδος στο άλλο ήταν μια πρόκληση.
Το Χόλιγουντ και αυτοί που διοικούν τα στούντιο κατατάσσουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες. Η εταιρεία Fox αντιλήφθηκε ότι πέρα και πάνω απ’ όλα ότι ήμουν ένας σκηνοθέτης- αφηγητής. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό: για να κάνεις μια ταινία πρέπει πρώτα να είσαι αφηγητής. Και αν κάποιος μου προτείνει ένα μιούζικαλ τότε ευχαρίστως θα δεχτώ.

Αυτή η ταινία δεν είναι μόνο ένα τεράστιο θέαμα, μια τεράστια ταινία δράσης -ήταν μια αληθινή περιπέτεια να κάνω μια τέτοια ταινία. Ωστόσο αυτή η ταινία αναφέρεται σε κάτι, είναι κάτι παραπάνω από μια συνηθισμένη ταινία δράσης. Είναι μια ταινία που προκαλεί τη σκέψη: οι θεατές θα βγουν από τον κινηματογράφο και θα σκεφθούν για τις επιλογές που έχουν κάνει στη ζωή τους.

(αποσπάσματα από δηλώσεις στο Φεστιβάλ Καννών 2006)