του Richard Linklater
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Eric Schlosser (συγγραφέας, σεναριογράφος)
Η ταινία έχει πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν όλα τα στάδια της βιομηχανίας fast food: τους ανηλίκους που δουλεύουν, αυτούς που δουλεύουν στη συσκευασία κρέατος, στα αγροκτήματα όπως και τους διευθυντές των εστιατορίων, αλλά την άποψη των μεγάλων εταιρειών. Η κεντρική ιδέα είναι ότι κανένας απ’ αυτούς δεν είναι σύμβολο αλλά είναι όλοι τους είναι αληθινά, ζωντανά ανθρώπινα όντα. Συζήτησα με αρκετούς σκηνοθέτες για να γυριστεί ένα ντοκιμαντέρ με βάση το βιβλίο. Μου φαινόταν πολύ λογική ως ιδέα. Τότε συνάντησα τον Malcolm Mclaren που είχε την ιδέα να κάνουμε μια ταινία μυθοπλασίας κάτι που φάνηκε παρανοϊκό. Ήταν όμως πολύ πειστικός.

Richard Linklater (σκηνοθέτης).
(Όταν συναντήθηκα με τον Eric Schlosser) Του έκανα μια ερώτηση: «Είναι ντοκιμαντέρ;» Το βιβλίο είναι μια εξαιρετική περίπτωση μη –μυθοπλασίας, όμως εγώ δεν κάνω ντοκιμαντέρ. Ο Eric μιλούσε για μια ταινία χαρακτήρων, για τις ζωές των ανθρώπων που ζουν στο κόσμο αλλά ως ένας απολογισμός –μυθοπλασία τοποθετημένη σε μια πόλη. Αυτή ήταν η αφετηρία. Νομίζω ότι ήταν έξυπνο από πλευράς του Eric που είπε «ας πετάξουμε το βιβλίο». Μέσα από τις ζωές αυτών των ανθρώπων και τις δουλειές τους αναδύονται τα θέματα της ταινίας. Δεν σκοπεύαμε να κάνουμε μια έντονη πολιτική δήλωση. Νομίζω ότι η ταινία μπορεί να ειδωθεί από μια πολιτική σκοπιά -όμως οι χαρακτήρες της ταινίας δεν σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο.

Ethan Hawke (ηθοποιός)
Η ελπίδα καθησυχάζει. Ξέρω ότι ορισμένες φορές είναι ευχάριστο να βλέπουμε στο τέλος της ταινίας να υπάρχει ελπίδα, όμως αυτή είναι στην πραγματικότητα είναι ένα ψέμα. Ο θυμός δίνει ζωή στους ανθρώπους και μπορεί να προκαλέσει αλλαγές, η ελπίδα όμως γεννά την απάθεια. Πολλοί άνθρωποι κάθονται και ελπίζουν και γι’ αυτό υπάρχει όλη αυτή η μεγάλη απάθεια στον κόσμο.

Catalina Sandino Moreno (ηθοποιός)
Το γεγονός ότι ο χαρακτήρας που υποδύομαι και αυτός που υποδύθηκα στην ταινία Maria, Full of Grace είναι μετανάστες είναι κάτι κοινό. Στην ταινία Maria, Full of Grace ήταν ένα κορίτσι που άρπαζε μια ευκαιρία και έφευγε στις ΗΠΑ. Δεν σχεδίαζε να φύγει από τη Κολομβία. Όμως Sylvia (ο χαρακτήρας που υποδύομαι σ’ αυτήν την ταινία) σχεδιάζει να φύγει στις ΗΠΑ και αφήνει τα πάντα πίσω της: αυτή είναι η μεγάλη διαφορά μεταξύ τους. Η Sylvia είναι προσηλωμένη μ’ ένα πολύ έντονο τρόπο στο Αμερικάνικο όνειρο ενώ η πρώτη αρπάζει απλώς μια ευκαιρία.

(δηλώσεις σε συνέντευξη τύπου στο φεστιβάλ Καννών 2006)