του Michel Gondry
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Η ταινία γυρίστηκε στο ίδιο κτίριο που ζούσα στο Παρίσι, όταν εργαζόμουν σε μια βαρετή δουλειά. Εμπνεύστηκα πάρα πολύ από τις εμπειρίες μου. Αν και βαδίζω προς πάρα πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις, είναι προφανές ότι ο Stephane εμπεριέχει κάτι δικό μου. Όμως στοιχεία δικά μου δεν βρίσκονται μόνο στον Stephane αλλά και σε άλλους χαρακτήρες
Ο χαρακτήρας του Stephane είναι το σημείο τομής ανάμεσα στην αρχική ιδέα που είχα για τον χαρακτήρα και στο ποιος είναι στην πραγματική ζωή ο Gael (Garcia Bernal, που υποδύεται το ρόλο). Νομίζω ότι αν δεν αντιμετωπίσεις μ’ αυτόν τον τρόπο ένα χαρακτήρα του σεναρίου τότε αυτός θα εμφανισθεί ψεύτικος. Για μένα η μαγεία του κινηματογράφου είναι να δημιουργείς κάτι καινούριο, συνδυάζοντας διαφορετικές προσωπικότητες. Είναι πολύ σημαντικό να αντλώ στοιχεία από την προσωπικότητα του ηθοποιού που υποδύεται το χαρακτήρα. Είναι σημαντικό να αφήνω τους ανθρώπους ελεύθερους.

Αυτή η ιστορία μαγειρευόταν στο μυαλό μου για πολύ καιρό. Ίσως στα videos που έχω κάνει να είχα ήδη χρησιμοποιήσει στοιχεία που θα ήθελα να έχω στην ταινία μου. Νομίζω ότι ακόμα και αν δεν χρησιμοποιούσα από πριν αυτές τις εικόνες, θα ήθελα πάλι να τις έχω στην ταινία μου με τον ίδιο τρόπο. Είναι μέρος του εαυτού μου.

Όσον αφορά την τεχνολογία κάποια ειδικά εφέ είναι εκπληκτικά, ενώ κάποια άλλα μοιάζουν ως μια ιδέα που μπορεί να είχε ένα έξυπνο παιδί. Έχω συνείδηση και των δυο. Γνωρίζω ότι ορισμένοι άνθρωποι μπορούν να μείνουν κατάπληκτοι από την ακρίβεια στην απεικόνιση της τεχνολογία, όμως από την άλλη μ’ αρέσει να είμαι ναϊφ, χειροποίητος, τεχνίτης. Πρέπει να είναι ένας συνδυασμός και των δυο. Όμως σε μια ταινία είναι δύσκολο να το διατηρήσεις. Ανακατεύονται σ’ αυτή πολλοί και ο καθένας προσπαθεί όλα να τα λουστράρει, να τα ωραιοποιήσει.
Για μένα είναι πολύ σημαντικό οι ηθοποιοί να βλέπουν το animation. Όταν χρησιμοποιούσαμε τη μπλε- οθόνη (σ.τ.μ. οι ηθοποιοί υποδύονται μπροστά από μια μπλε οθόνη και αργότερα τοποθετείται το φόντο) στηStephane TV το κάναμε ζωντανά, έτσι ώστε να βλέπουμε τι συμβαίνει στο μονιτόρ.
Νομίζω ότι οι ταινίες που χρησιμοποιούν τη μπλε-οθόνη μου φαίνονται λίγο νεκρές. Μπορείς να καταλάβεις ότι φόντο και προσκήνιο γυρίστηκαν ξεχωριστά και αργότερα ενώθηκαν.

Στις ταινίες μου υπάρχουν στοιχεία που υπάρχουν μέσα σ' ένα πλαίσιο τελείως διαφορετικό: όπως το δάσος στη βάρκα ή το κρεβάτι στην παραλία στην ταινία Eternal Sunshine. Ίσως αυτό να είναι μια επιρροή από τους σουρεαλιστές και από άλλους καλλιτέχνες, όμως νομίζω ότι όταν ονειρεύεσαι υπάρχει αυτή η ρευστότητα στους χώρους.
Ο εγκέφαλος βρίσκεται συνήθως σ’ ένα κόσμο παθητικό που είναι συνεκτικός. Όταν όμως ο εγκέφαλος βλέπει κάτι που δεν ταιριάζει , όπου δεν υπάρχει συνοχή τότε δουλεύει σκληρά για να τα ανασυστήσει τα πάντα. Επειδή δεν είναι κάτι που συνηθίζεις να βλέπεις, αμφισβητείς την πραγματικότητα σου. Αυτή είναι μια πολύ δημιουργική στιγμή.
Στα όνειρα υπάρχουν αρκετά φανταστικά στοιχεία και ο εγκέφαλος δημιουργεί μια συνέχεια. Έτσι το κρεβάτι στην παραλία με το χιόνι στην ταινία Eternal Sunshine συνεισφέρει σ’ αυτήν την κατάσταση του μυαλού όπου τα πάντα δεν είναι φυσιολογικά. Και αυτό είναι κάτι που θέλω να κάνω.

(Αποσπάσματα από συνέντευξή του στην ηλεκτρονική τοποθεσία www.emanuellevy.com/)