του George Clooney

Επιστρέφοντας πίσω από τις κάμερες, στη θέση του σκηνοθέτη, ο George Clooney εστιάζει πάλι στις τεταμένες, συχνά βίαιες και ασταθείς σχέσεις της πολιτικής. Ως ένας άλλος κινηματογραφικός αστέρας του κλασικού Χόλιγουντ, ο George Clooney πέρα από τη σαγηνευτική και χαρισματική του περσόνα ως ηθοποιού, διαθέτει και μια δεύτερη αυτή ενός ανήσυχου πολιτικά σκηνοθέτη. Η προηγούμενη ταινία του, το Good Night, and Good Luck (2005) διαδραματιζόταν τη σκοτεινή περίοδο του Μακαρθισμού, ενώ The Ides Of March ταινία είναι ένα δράμα που διαδραματίζεται στο χώρο της πολιτικής και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής προεδρικής εκστρατείας.

Ο Κυβερνήτης Μάικ Μόρις διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Στο πλευρό του, ως εκπρόσωπος τύπου, στέκεται ο νεαρός Στίβεν Μάιερς, που είναι διατεθειμένος να δώσει τον καλύτερο εαυτό του για να κερδίσει ο Μόρις την πολύτιμη υποψηφιότητα. Όμως ο δρόμος προς την εξουσία δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα: μυστικές συμφωνίες, ανήθικοι πολιτικοί χειρισμοί, υπόγεια παιχνίδια κυριαρχίας και ένας εκρηκτικός συνδυασμός φιλοδοξίας, πίστης, προδοσίας, εκδίκησης συνθέτουν αυτό το έντονο πολιτικό θρίλερ. 
Η ταινία χαρακτηρίζεται από αιχμηρούς διαλόγους, μέσα στο σύγχρονο κόσμο της πολιτικής και εξουσίας. Μια έντονη ιστορία sex, φιλοδοξίας, πίστης, προδοσίας και εκδίκησης, όπου ένας νεαρός εκπρόσωπος τύπου πέφτει θύμα του πολιτικού παρασκηνίου, ύπουλων χειρισμών από βετεράνους του επαγγέλματος και αποπλάνησης από μια νεαρή ασκούμενη.
Αποτελεί διασκευή του θεατρικού έργου στο Μπρόντγουεϊ, Farragut North του Beau Willimon. Ο συγγραφέας Beau Willimon δηλώνει «Είχα συνεργαστεί σε αρκετές προεκλογικές καμπάνιες πολιτικών και το έργο προέκυψε από τη συνολική εμπειρία μου με τον πολιτικό κόσμο. Τα πρόσωπα αποτελούν σύνθεση των εκατοντάδων ανθρώπων που γνώρισα, τα γεγονότα όμως που αναφέρονται στο έργο – η παραβίαση των νόμων και των δημοκρατικών διαδικασιών, οι συμφωνίες κεκλεισμένων των θυρών, τα παιχνίδια εξουσίας – είναι ολοσδιόλου πραγματικά. Κανείς δεν εκλέγεται πρόεδρος υπακούοντας κατά γράμμα στους κανόνες του παιχνιδιού».