του Atom Egoyan
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

* Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία μιας σχέσης, της οποίας νομίζεις ότι μπορείς να έχεις τον έλεγχο, αλλά όταν εμπλέκονται και τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων, είναι δύσκολο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Η Κάθριν (Τζούλιαν Μουρ) πιστεύει ότι μπορεί να κοντρολάρει τη ζωή της, όμως βλέπει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει. Νιώθει ότι πλέον δεν είναι ελκυστική για τον σύζυγό της. Όταν αυτός το αρνείται, έχει την ιδέα να αναθέσει σε μια νέα κοπέλα να τον φλερτάρει και να της πει τα όσα έγιναν. Απρόσμενα, η Κάθριν γίνεται αρκετά εμμονική με τις ιστορίες που της περιγράφει η Χλόη (Αμάντα Σίφριντ) για τις συνευρέσεις με τον σύζυγό της, Ντέιβιντ (Λίαμ Νίσον). Η σχέση των δύο αυτών γυναικών γίνεται ιδιαίτερα περίπλοκη και οδηγεί σε αναπάντεχα αποτελέσματα.
* Ένα καλό σενάριο είναι αυτό που είναι γεμάτο από πιθανότητες και λίγο θολό, όχι δηλαδή ακριβώς ξεκάθαρο, που σου αφήνει περιθώρια να το εξερευνήσεις για να το καταλάβεις. Αυτό που με εξιτάρει στο συγκεκριμένο σενάριο είναι ότι διαδραματίζεται σε μια πόλη που γνωρίζω καλά- η πόλη του Τορόντο παίζει μεγάλο ρόλο στην ιστορία. Υπάρχει η δυνατότητα της εξερεύνησης των ιδιαίτερων χαρισμάτων αυτής της πόλης, δυνατότητα την οποία δεν είχαν άλλα φιλμ που γυρίστηκαν εδώ.
* Αυτό που κάνει τον ερωτισμό της ταινίας ασυνήθιστο, είναι ότι βασίζεται στο δράμα, στην ψυχολογία των χαρακτήρων. Όταν δουλεύεις με ηθοποιούς αυτού του διαμετρήματος, είναι σημαντικό να στηρίζεις τα ερωτικά περιστατικά στην ψυχολογία των εμπλεκομένων στο love story.
* Η ιδέα των αντικαταστατών είναι κάτι που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα- μιλώ για τους ανθρώπους εκείνους, που μπορούν να εκπληρώσουν κάτι που εσύ ο ίδιος εκ φύσεως αδυνατείς να το κάνεις, εξαιτίας διαφόρων πιέσεων, απαγορεύσεων ή φόβων που σε περιορίζουν. Η Κάθριν γίνεται η ίδια δημιουργός του δικού της δράματος. Αναθέτει σε μια γυναίκα να πάρει τη θέση της ουσιαστικά και έτσι νιώθει ότι μπορεί να εξερευνήσει πράγματα που μέχρι τώρα δεν μπορούσε. Είναι πολύ δύσκολο σε μια ταινία να βρεις μια τέτοια γυναίκα που περνά αυτή την κρίση, την οποία βιώνουν πολλοί άνθρωποι σήμερα- όταν δηλαδή νιώθεις ότι αρχίζεις να εξαφανίζεσαι, ότι δεν είσαι πλέον το αντικείμενο του πόθου κάποιου.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)