του Roman Polanski

Σε μια παιδική χαρά, μια αναμέτρηση ανάμεσα σε δύο παιδιά περίπου έντεκα χρονών. Πρησμένα χείλη, σπασμένα δόντια ... Τώρα οι γονείς του "θύματος" καλούν στο διαμέρισμά τους, τους γονείς του "νταή" για να συζητήσουν. Τα χαλαρά μεταξύ τους πειράγματα σταδιακά εξελίσσονται σε αιχμηρά, καθώς και οι τέσσερις γονείς αποκαλύπτουν τις αστείες αντιφάσεις τους και τις τραγελαφικές προκαταλήψεις. Κανείς τους δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από το μακελειό που θα ακολουθήσει.
Μια πικρή στην επίγευση της ιστορία δύο οικογενειών που βρίσκονται  παγιδευμένες σε μια αναμέτρηση.
Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο έργο Le Dieu du Carnage της Yasmina Reza.
Ο Roman Polanski  αφηγείται: «Ο τόνος του θεατρικού έργου είναι αστείος και ο ρυθμός πολύ γρήγορος. Αυτό που με τράβηξε ήταν η δράση σε πραγματικό χρόνο. Ποτέ δεν έκανα μια ταινία όπου να υπάρχει μια συνέχεια χρόνου, ο χρόνος να είναι πραγματικός . Και επίσης ποτέ δεν θυμάμαι να είδα  μια ανάλογη ταινία. 
(…) Το πνεύμα του έργου μου έμοιαζε να ‘ναι περισσότερο αμερικάνικο παρά γαλλικό. Έτσι το Brooklyn ήταν ένας ιδεώδης τόπος για να ζει αυτού του είδους τη φιλελεύθερη οικογένεια. [Το πρωτότυπο θεατρικό έργο διαδραματίζεται στο Παρίσι .σ.τ.ε]
(…) Ήταν μια πρόκληση να κάνω μια ταινία χωρίς καμία χρονική έλλειψη.  Από τότε που ήμουν παιδί μου άρεσαν περισσότερο ταινίες που εξελισσόταν μέσα σε μια τοποθεσία, παρά οι ταινίες δράσης.  Μ’ αρέσει η αίσθηση της εγγύτητας με τους χαρακτήρες. Παρόμοια αίσθηση υπάρχει σε ολλανδικούς πίνακες, όπως του Van Eyck, Ο Γάμος των  Arnolfini, όπου ο καλλιτέχνης δίνει στον θεατή την αίσθηση ότι είναι μέσα στο δωμάτιο. Έχω κάνει ταινίες που διαδραματίζονται μέσα σ’ ένα  περίκλειστο χώρο,  όχι όμως σ’ ένα τόσο αυστηρά αυτόνομο χώρο όπως τώρα- και γι’ αυτό για μένα ήταν μια νέα εμπειρία.
(…) Για να κινηματογραφήσω την ταινία έπρεπε να έχω και τους τέσσερις ηθοποιούς να ζουν μαζί. [Τους χαρακτήρες της ταινίας υποδύονται οι ηθοποιοί Jodie Foster, Kate Winslet, Christoph Waltz, John C. Reilly. σ.τ.ε.]. Οι τέσσερις χαρακτήρες που υποδύονται είναι τόσο διαφορετικοί σε προσωπικότητα και χαρακτήρα. Ήταν  λοιπόν πραγματικά καλή τύχη που αυτοί οι ηθοποιοί μπόρεσαν να λειτουργήσουν τόσο καλά και ήταν σε απόλυτη αρμονία.  Αυτό δεν συμβαίνει συχνά.
(…) Ήθελα να υπάρχει ρεαλισμός στα ντεκόρ και τα κουστούμια να έχουν ένα σύγχρονο look.»

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)