του Martin McDonagh
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Colin Farrell, ηθοποιός
Υπάρχει ένας συναισθηματικός πυρήνας στο οτιδήποτε γράφει ο Martin McDonagh [σ.τ.ε. εκτός από σκηνοθέτης της ταινίας In Bruges είναι και θεατρικός συγγραφέας και  σεναριογράφος ]: το χιούμορ, το χάος, η βία, η αμεσότητα των διαλόγων. Οι σκηνές, η σκηνογραφία και οι χαρακτήρες συχνά είναι τραβηγμένοι, αλλά βρίσκω ότι κατά βάθος υπάρχουν στοιχεία πολύ αληθινά. Οι χαρακτήρες είναι εμπνευσμένοι από την πραγματικότητα: η αγάπη προς τα κατοικίδια, η επιθυμία να βοηθήσεις τον κολλητό σου, η ανάγκη να θέλεις ο εραστής σου σε νοιάζεται, η φιλοδοξία. Αν παίζεις για να προκαλέσεις χάχανα, η ταινία τρώει τα μούτρα της. Η κωμωδία γίνεται καλύτερη όταν φυτρώνει στο εύφορο έδαφος της πραγματικότητας.

Sam Rockwell, ηθοποιός
Η αφοσίωση του Μπίλι στον Μάρτι είναι απέραντη, σε σημείο ίσως κάπως αρρωστημένο. Επειδή είναι ο καλύτερός του φίλος, θέλει όσο τίποτα να τον βοηθήσει, αλλά καμιά φορά ενθουσιάζεται κάπως υπερβολικά. Η φιλία τους είναι όπως του Τσαζ Παλμιντέρι και του Σον Πεν στο “Hurlyburly” ή του Χάρβεϊ Καϊτέλ και του ΝτεΝίρο στο “Mean Streets”. Είναι μια περίεργη συνύπαρξη που μπαλαντζάρει μεταξύ αγάπης, συγχώρεσης – και, μην ξεχνάμε, επίσης οργής.
Υπάρχουν αναφορές στον Τράβις Μπικλ (“Taxi Driver”) και στον Τζόνι Μπόι (“Mean Streets”). O Μάρτιν είναι πολύ συγκεκριμένος σ’ αυτό που ζητάει. Ξέρει ακριβώς τι θέλει, και ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει στο συναισθηματικό κόσμο του χαρακτήρα. Συζητήσαμε για το αν έπρεπε να τον παίξω σοβαρά, όχι ως κωμικό ρόλο, γιατί το κωμικό στοιχείο θα ανέβλυζε από τον παραλογισμό, το μοιραίο απέναντι στο ρίσκο, και τις συνέπειες που μπορεί να υφίσταται ένας κανονικός άνθρωπος όπως ο Μάρτι, κι ένας, εμ, όχι και τόσο κανονικός όπως ο Μπίλι.

Woody Harrelson, ηθοποιός
Αυτό που κάνει τον Τσάρλι  [το χαρακτήρα που υποδύομαι] ψυχοπαθή, είναι μια αίσθηση βίας σιγοβράζει μέσα του, κι εκδηλώνεται με εξαιρετική ευκολία. Ο Τσάρλι νομίζει ότι είναι ο εξυπνότερος τύπος στον κόσμο, και γι’ αυτό δεν ανέχεται και πολύ τους άλλους.  Ο Τσάρλι αγαπάει τη λαβή του όπλου του. Είναι μια ειδική λαβή σε μπλε χρώμα, κι έχει πάνω μερικές νεκροκεφαλές. Παρόλο που καμιά φορά το όπλο μπουκώνει, ο Τσάρλι εξακολουθεί να το χρησιμοποιεί.

Tom Waits, ηθοποιός
Η πρώτη μου σκέψη [για το χαρακτήρα που υποδύομαι] ήταν, ‘Τι νομίζει άραγε για τους ψυχοπαθείς;’ Πρώτ’ απ’ όλα, ένας ψυχοπαθής δεν αναφέρεται ποτέ στον εαυτό του ή σε οποιονδήποτε άλλο, χρησιμοποιώντας τον ορισμό ‘ψυχοπαθής’. Είναι μια απαγορευμένη λέξη, ένα βρωμόλογο. Δεν το λες ποτέ. Μπορεί πάντως να υπάρχουν πραγματικοί ψυχοπαθείς γύρω μας, και δεν θα το καταλάβεις μέχρι να γίνει κάτι και να εκδηλωθούν. Ζουν ανάμεσά μας. Είναι άνθρωποι με τεράστια μυστικά. Εγώ υποδύομαι έναν τύπο που είναι πολύ ερωτευμένος με τη γυναίκα του, αλλά χώρισε και τώρα προσπαθεί να τα ξαναφτιάξει μαζί της.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)