του Steven Spielberg
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Πάντα ήθελα να διηγηθώ την ιστορία του Λίνκολν. Είναι μια από τις πιο συναρπαστικές μορφές ολόκληρης της ιστορίας και της ζωής μου.
Θυμάμαι τον εαυτό μου γύρω στα τέσσερα ή πέντε, που πρωτοείδα το Lincoln Memorial και ήμουνα τρομερά εντυπωσιασμένος από το μέγεθος αυτού του αγάλματος που κάθεται στην καρέκλα, και καθώς πλησίαζα πιο κοντά, με είχε αιχμαλωτίσει το πρόσωπό του. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη στιγμή, έχοντας με αφήσει να αναρωτιέμαι για αυτόν τον άνθρωπο που καθόταν εκεί ψηλά. Όσο περισσότερα μάθαινα σχετικά με τον Λίνκολν, αυτή η αίσθηση της έκπληξης όλο και μεγάλωνε.
Ο Λίνκολν καθοδήγησε τη χώρα κατά τη διάρκεια της χειρότερης περιόδου και επέτρεψε στα ιδανικά της Αμερικανικής δημοκρατίας να επιζήσουν και επιβεβαίωσε το τέλος της δουλείας. Αλλά ήθελα να κάνω μια ταινία που θα δείξει  πόσο πολύπλευρος ήταν ο Λίνκολν. Ήταν πολιτικός, στρατιωτικός αρχηγός, και ταυτόχρονα πατέρας, σύζυγος και άντρας, ο οποίος πάντα έψαχνε βαθιά μέσα του.
Επικεντρωθήκαμε στους τελευταίους τέσσερις μήνες της ζωής του Λίνκολν γιατί ότι κατάφερε εκείνο το διάστημα ήταν πραγματικά τεράστιο. Θέλαμε όμως να δείξουμε ότι και εκείνος ήταν άνθρωπος, όχι ένα μνημείο. Νιώσαμε ότι για να δείξουμε την πολυπλοκότητα αυτού του ανθρώπου, θα έπρεπε να απεικονίσουμε και να εστιάσουμε στον πιο δύσκολο αγώνα: την περίοδο που προσπαθούσε να περάσει την 13η Τροπολογία στη Βουλή.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)