του David O. Russell
(το σημείωμα του σκηνοθέτη)

Πριν σκηνοθετήσω το “The Fighter”, μου είχε δείξει το βιβλίο [σ.τ.ε. του Matthew Quick] ο Σίντνεϊ Πόλακ. Παρόλο που το “Silver Linings Playbook” ήταν μυθιστόρημα, ήταν εμπλουτισμένο με αυθεντικούς ανθρώπους σε ένα πολύ συγκεκριμένο κόσμο που ο συγγραφέας ήξερε πολύ καλά: συναισθηματικές οικογένειες, ανθρώπους υπό τρομερή πίεση, απρόσμενο δράμα και αυθόρμητη κωμωδία. Με αγγίζουν πολύ αυτοί οι κόσμοι, τους βρίσκω συναρπαστικούς. Ένα συγκεκριμένο σημείο, μια συγκεκριμένη στιγμή, ένα συγκεκριμένο φαγητό, συγκεκριμένα τελετουργικά, διαφορετικά από άλλα, εν τούτοις όμως όλα τα συναισθήματα περί αγάπης και σεβασμού παραμένουν πάντα τα ίδια.
Καθώς συνομιλούσαμε, θεώρησα ότι ο Μπράντλεϊ Κούπερ/ Bradley Cooper είχε την άμεση αντίληψη, την αγριότητα και την ευπάθεια του Πατ Σολατάνο, του χαρακτήρα που υποδύεται. Πιστεύω πως διψούσε για έναν τέτοιο απρόσμενο ρόλο. Από την άλλη, με την Τζένιφερ Λόρενς/ Jennifer Lawrence δεν είχαμε ποτέ γνωριστεί, αλλά με εξέπληξε στην οντισιόν.  Λατρεύω το ρομαντισμό όσο λατρεύω και τους αυθεντικούς γειτονικούς κόσμους, η χημεία του Μπράντλεϊ και της Τζένιφερ ήταν ολοφάνερη, αυτό ήταν ένα δώρο. Ήμουν, επίσης, πολύ τυχερός γιατί κατάφερα να συνεργαστώ και με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, με τη δική του θέληση, παίζοντας έναν πολύ συγκινητικό και αυθεντικό ρόλο, σχετικά με τους προσωπικούς δεσμούς των πατεράδων. Η υπόλοιπη οικογένεια απαρτίζεται από την αξιοσημείωτη Τζάκι Γουίβερ, τον Κρις Τάκερ και την υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Τζούλια Στάιλς.
Στο κάτω-κάτω της γραφής μου αρέσει να εισβάλλω αδιάκριτα στις ζωές αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να ξεπεράσουν αυτό που αντιμετωπίζουν, μέσα τις οικογένειές τους, με τρόπο που καμιά φορά είναι σπαρακτικός και αφόρητος πριν καταφέρουν να το ξεπεράσουν.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)