(Ο εξ αίματος αδελφός)
του Steve Hoover

Ο Ρόκι πήγε στην Ινδία ως τουρίστας. Όταν βρέθηκε στο δρόμο του μια ομάδα παιδιών φορέων του ιού του AIDS, ο Ρόκι αποφάσισε να μείνει και να αφιερώσει τη ζωή του στη φροντίδα τους.  Ο «Ρόκι Άννα» (όπως τον φωνάζουν οι μικροί του φίλοι στο ορφανοτροφείο για οροθετικά παιδιά, που σημαίνει «αδελφός Ρόκι»), ήταν απογοητευμένος από τη ζωή του στην Αμερική. Έχοντας μεγαλώσει χωρίς δεμένη οικογένεια, βρήκε τον προορισμό του ζώντας και δουλεύοντας με παιδιά που έχουν ανάγκη. 
Ο Εξ αίματος αδελφός –ένα ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε ο παλιός φίλος του Ρόκι, Steve Hoover/ Στιβ Χούβερ– καταγράφει τη ζωή και το έργο του Ρόκι στην περιοχή Ταμίλ Ναντού της Ινδίας εδώ και πέντε χρόνια.
Ο Steve Hoover σε συνέντευξη τύπου, κατά τη διάρκεια του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης δήλωσε : «Ο Ρόκι επηρεάστηκε πολύ ως χαρακτήρας, από την όλη κατάσταση όπου ζούσε. Όταν εγώ έφυγα από την Ινδία, κρατήσαμε βεβαίως επαφή, ενώ όταν επέστρεψα μετά από έξι μήνες, εκείνος ήταν πολύ πεσμένος ψυχολογικά. Έψαξε τρόπους να βρει ψυχολογική στήριξη, αλλά ήταν δύσκολο λόγω της περιπλοκότητας της πραγματικότητας στην Ινδία. Είναι πολύ συναισθηματικός τύπος. Και σίγουρα είναι πολύ ενδιαφέρον να δει κανείς με ποιους τρόπους μπόρεσε και πάλι να ξαναβρεί τον εαυτό του. Ωστόσο, ο Ρόκι βίωσε πολλούς θριάμβους, βγήκε νικητής, κέρδισε πίσω ό,τι μπορεί να έχασε». Αναφερόμενος στη δύσκολη φύση του θέματός του, ο Steve Hoover σημείωσε: «Υπήρχαν καταστάσεις όπου έβλεπες τα παιδιά να υποφέρουν. Σαν θέμα ήταν δύσκολο και ένιωθες ότι τα όρια ‘’σωστού’’ και ‘’λάθους‘’ μπερδεύονται. Αναρωτιόσουν συνεχώς εάν έπρεπε να αφήσεις την κάμερα και να βοηθήσεις. Ένιωθες ότι κάτι είναι λάθος σε αυτό που κάνεις, ωστόσο θεωρώ ότι κατάφερα να εναντιωθώ στο ένστικτό μου και να επικεντρωθώ στο σκοπό μου, στη μακροπρόθεσμη βοήθεια που μπορούσα να προσφέρω. Αυτό που δε φαίνεται στην ταινία είναι η συνεχής δυσφορία που νιώθει κάποιος στην Ινδία, η ζέστη και η βαριά ατμόσφαιρα που σου απομυζεί την ενέργεια. Το μόνο που ήθελα ήταν να φύγω, όμως έβλεπα το φίλο μου να μη φεύγει και κατά κάποιο τρόπο ήμουν ‘’καταδικασμένος’’ να τον βλέπω να κάνει όλα αυτά, και γινόμουν καλύτερος άνθρωπος. Η επιθυμία μου ήταν να μην υποχωρήσω». Ερωτώμενος για την κατάσταση του Ρόκι σήμερα, ο σκηνοθέτης επεσήμανε: «Ο Ρόκι ήρθε για μερικούς μήνες στις ΗΠΑ, καθώς υπάρχει ακόμη γραφειοκρατικό ζήτημα σχετικά με τη βίζα του, και έπειτα επέστρεψε πάλι στην Ινδία. Έχει παντρευτεί και είναι μια χαρά. Συμβαίνουν πάντα περίεργα και απίστευτα πράγματα στη ζωή του και χαίρεται που είναι εκεί, νιώθει ότι βρήκε το μέρος όπου θέλει να είναι».

(πηγή δ.τ.)