του Kenneth Branagh

Ένας γιατρός κατορθώνει να δημιουργήσει, χρησιμοποιώντας μέλη από πτώματα, ένα νέο άνθρωπο και να δώσει σ’ αυτόν την ζωή. Όταν το δημιούργημά του αποκτήσει συνείδηση της ύπαρξής του, τότε οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες.
Μια παραβολή για τον ρόλο της επιστήμης και την θέση της στο σύγχρονο κόσμο, εμπεριέχει ο μύθος της ταινίας. Εστιάζοντας στο θάνατο, στην απώλεια αγαπημένου προσώπου, η σκηνοθεσία παραβλέπει τα στοιχεία τρόμου, που ενυπήρχαν σε προηγούμενες κινηματογραφικές εκδοχές του μύθου.
Στη δραματική πλοκή της ταινίας, ο θάνατος προσφέρει τη νέα ζωή, την αναγέννηση. Μια νέα ζωή που δημιουργείται με τα υλικά της παλιάς, μοιάζει άσχημη και χωρίς νόημα, ένα βάσανο και μαρτύριο γι’ αυτούς που την κατακτούν -γι’ αυτό το λόγο, εξ’ άλλου και την αρνούνται. Αυτό είναι και ο πυρήνας του δράματος.
Τα εντυπωσιακά γοτθικά ντεκόρ συνεισφέρουν στην ατμόσφαιρα της ταινίας. Η ταινία είναι βασισμένη το κλασσικό μυθιστόρημα της Mary Shelley/ Μαίρη Σέλλεϋ, στο οποίο βασίστηκε η ταινία.
Ο Robert De Niro/ Ρόμπερτ Ντε Νίρο, αγνώριστος, υποδύεται το ρόλο του Τέρατος.
Η παραγωγή είναι του Francis Ford Coppola.
Δ.Μ.