του Kenneth Branagh
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Σεναριακά, παρουσιάσαμε ένα κορίτσι του οποίου η ζωή δεν θα εξαρτιόταν από την εμφάνιση ενός άντρα. Η ζωή της δεν εξαρτιόταν από ακριβά πράγματα. Επίσης, αυτό το κορίτσι δεν θα οριζόταν από μια μαγική ή υπερφυσική δύναμη, όπως η Νεράιδα, που είναι παντοδύναμη και μπορεί να φροντίσει για τα πάντα. Η Νεράιδα τη βοηθάει, αλλά όπως και στη ζωή, τα πράγματα εξαρτώνται κυρίως από το ίδιο το άτομο. Η Σταχτοπούτα αντιμετωπίζει επαρκώς τις προκλήσεις.
(...) Η Σταχτοπούτα έχει αίσθηση χιούμορ και είναι ώριμη. Θεωρεί ότι οι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητα κακοί ή μοχθηροί. Γυρίζει το άλλο μάγουλο. Αυτά είναι δείγματα θάρρους και όχι αδυναμίας. Θέλουμε να τη δούμε να αντιτίθεται στη μητριά της. Δεν είναι αβοήθητη ή βυθισμένη στην αυτολύπηση. Είναι ένα πολύ θετικό και πνευματικό άτομο. Ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε κάποια που να είναι πνευματώδης και έξυπνη, σκληρή αλλά όχι άκαρδη, να έχει μία λάμψη στα μάτια και εσωτερική ομορφιά σε συνδυασμό με φυσικό κάλλος. Η Lily James ενσαρκώνει τη Σταχτοπούτα με όλα αυτά τα στοιχεία.
(...) Θέλαμε να δείξουμε στο κοινό ότι αυτός ο χαρακτήρας [της Μητριάς] είχε λογικούς στόχου. Για παράδειγμα, το να θέλει μια ζωή που την εξασφαλίζει οικονομικά αλλά και ένα ευτυχισμένο μέλλον για τις κόρες της είναι κατανοητό, παρ’ όλο που ο τρόπος που προσπαθεί να το εξασφαλίσει είναι ακραίος.
Με μία πραγματικά σπουδαία ηθοποιό σαν την Cate Blanchett, βλέπουμε μία διάσταση της Μητριάς με περισσότερες ανθρώπινες λεπτομέρειες. Φέρεται με τόση αξιοπρέπεια και είναι τόσο όμορφη. Τα μάτια της μιλάνε. Είναι τρομαχτική, παθιασμένη και έξυπνη. Είναι επικίνδυνη. Είναι ικανή να δώσει στον χαρακτήρα της παρελθόν, να τον υποδυθεί με ελαφρότητα και αβίαστη ευκολία και έτσι η ταινία ξεχωρίζει από αντίστοιχα παραμύθια, γεγονός που το σύγχρονο κοινό πιστεύω ότι θα το αξιολογήσει.
(...) Κανείς δεν είναι αμιγώς κακός… όλοι έχουν ένα κίνητρο. Η Μητριά είναι αυτό που συμβαίνει όταν το καλό διαφθείρεται. Με ενδιέφερε να εξερευνήσω τι είναι αυτό που κάνει κάποιον διεστραμμένο. Σε κάποιες στιγμές βλέπεις κλεφτά ότι αυτή η γυναίκα έχει προσπαθήσει να ξεκινήσει τη ζωή της ξανά.
(...) Δώσαμε στον Πρίγκιπα την αίσθηση ότι έχει πάει στον πόλεμο, ότι ξέρει σε προσωπικό επίπεδο πόσο βαρύ είναι το τίμημα του πολέμου. Έχει φιλοσοφική και πολιτική θέση για το πώς πρέπει να κυβερνάται μία χώρα. Περιτριγυρίζεται από ανθρώπους που προτιμάνε τον πόλεμο ως μέσο διακυβέρνησης.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)