του Ridley Scott
(οι δηλώσεις των συντελεστών)
the-martian.jpg

Ridley Scott, σκηνοθέτης
Είναι η απόλυτη ιστορία επιβίωσης. Ο Μαρκ Γουάτνι είναι παντελώς μόνος του, κάτω από αδιανόητη πίεση, και η ταινία μιλά για το πώς αντιδρά σε αυτήν την πίεση. Θα υποκύψει στον πανικό και την απελπισία; Θα αποδεχθεί τον θάνατο ως κάτι το αναπόφευκτο; Ή θα βασιστεί στην εκπαίδευσή του, την ευφυΐα και το χιούμορ του για να παραμείνει ήρεμος και να λύσει τα προβλήματα που του εμφανίζονται;.
(...)  Γεωπολιτικοί αντίπαλοι πρέπει να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να συνεργαστούν για τον κοινό στόχο της διάσωσης ενός αστροναύτη, και ολόκληρος ο κόσμος μαγεύεται από το μέγεθος και την πολυπλοκότητα της πρόκλησης αυτής.

Jessica Chastain, ηθοποιός
Στο “Interstellar” ο χαρακτήρας που υποδύθηκα, δεν πήγε στο διάστημα και, όταν έβλεπα την ταινία, σκεφτόμουν πόσο ωραία ήταν για τους άλλους ηθοποιούς που το έζησαν. Έτσι, όταν ο Ρίντλεϊ μου πρότεινε τον ρόλο, αποφάσισα να τα δώσω όλα για όλα. (...) Είναι τόσο καλογραμμένος σαν ρόλος. [Η ηρωίδα] Έχει θητεία στο Ναυτικό και είναι η αρχηγός μιας ομάδας ειδικών που είναι πολύ έξυπνοι και έχουν μια σειρά συγκεκριμένων καθηκόντων. Η Λιούις είναι φιλική και ευχάριστη με το συνεργείο, αλλά δεν αφήνει κανένα περιθώριο για το ποιος κάνει κουμάντο.

Matt Damon, ηθοποιός
Ο Ρίντλεϊ είναι διατεθειμένος να παραβεί κάποιον κανόνα, αν αυτό αγγίξει το κοινό. Ο καμβάς του είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό, τι συνηθίζεται, και είναι συναρπαστικό να δουλεύεις σε αυτήν την κλίμακα. Μας επιτρέπει, επίσης, να βλέπουμε την ταινία όπως την οραματίζεται, κάτι που είναι φοβερά χρήσιμο για μια ερμηνεία. Ο Γουάτνι είναι σαν τον Ροβινσώνα Κρούσο, απομονωμένος. Όλα αυτά που κάνει είναι ένας ύμνος στο κουράγιο και την εφευρετικότητα των αστροναυτών, ένας ύμνος στην επιστήμη. Συμβολίζει περισσότερα από μια ζωή. Ενσαρκώνει το ένστικτο των ανθρώπων για εξερεύνηση, τις ελπίδες μας για το μέλλον. Ήταν τιμή μου που τον υποδύθηκα.
(...) Λάτρεψα το χιούμορ του [χαρακτήρα που υποδύομαι], όπως και των άλλων χαρακτήρων. Δεν είναι ποτέ άκαιρο ή άστοχο, συμπληρώνει ιδανικά τις έντονες δραματικές καταστάσεις, κάτι που δεν συναντάς συχνά στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Το σενάριο συνολικά ήταν πρωτότυπο, αστείο, συναρπαστικό και με μια εντελώς διαφορετική εκδοχή της κλασικής ιστορίας επιβίωσης.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)