του Rick Alverson

Πορτραίτο ενός κωμικού (;) που βιώνει με στωικότητα, αυταπάρνηση και αληθινή εθελοτυφλία την αποτυχία, η ταινία μοιάζει να' ναι μια επιβεβαίωση της ρήσης “γνώθι σ' αυτόν”.
Ο κεντρικός ήρωας της αφήγησης είναι ένας stand-up κωμικός που βρίσκεται σε περιοδεία. Τριγυρνά στις εσχατιές της Αμερικής, στις ερήμους και στις μικρές επαρχιακές πόλεις, και παίζει σε εξαθλιωμένα μπαρ. Ωστόσο, το κωμικό του είναι χωρίς ανταπόκριση: το κοινό δεν γελά. Ο σκηνοθέτης σχεδιάζει, με τόνους βαρείς και σκοτεινούς και ένα είδος σαδισμού, το πορτραίτο αυτού του αξιολύπητου θεράποντα της κωμικής τέχνης: ταπείνωση και αποτυχία. Είναι προφανές ότι εδώ δεν υπάρχει κανένα χιούμορ, και ασφαλώς καμιά διασκέδαση. Μόνο σκοτάδι, μοναξιά, ανθρώπινος πόνος, θλίψη και λύπηση για αυτόν τον άνδρα που αδυνατεί να δει τον εαυτό του και τις πράξεις του με καθαρότητα: η θέαση της ταινία είναι αληθινά αβάσταχτη.
Κινηματογραφώντας τον ήρωα, με φόντο το τοπίο της αμερικάνικης ερήμου, ο σκηνοθέτης μοιάζει να υπογραμμίζει την έρημο στη ψυχή του ήρωα. Οι τόνοι του παράδοξου, κάποιες μικρές σουρεαλιστικές πινελιές -αναμνήσεις David Lynch - βρίσκονται σε αρμονία με τη ρεαλιστική στο ύφος αφήγηση: είναι η πραγματικότητα του ήρωα που είναι παράδοξη και σε σχεδόν σουρεαλιστική. Το βάσανο του ήρωα είναι η αδυναμία να δει τον εαυτό του στον καθρέφτη: και αυτό είναι το αληθινό βάσανο της ύπαρξης του, ο Γολγοθάς. Όταν το καταφέρει, τότε και θα ελευθερωθεί.

Δημήτρης Μπάμπας