του Roger Ross Williams
Αυτό το τόσο ιδιαίτερο, στο θέμα και στη φόρμα, ντοκιμαντέρ είναι το πορτραίτο ενός αληθινού ήρωα.
Ο Owen Suskind είναι 23 χρονών και πρόκειται να αποφοιτήσει. Έχει ολοκληρώσει με κάθε επιτυχία την εκπαίδευση του στο σχολείο που φοιτά και ετοιμάζεται για μεγάλες αλλαγές στη ζωή του: πρόκειται να εγκαταλείψει την πατρική εστία και να μετακομίσει σ' ένα συγκρότημα κατοικιών στα προάστια. Ο Owen Suskind είναι αυτιστικός και η περίπτωση του είναι σίγουρα απόδειξη της επιτυχίας ενός συστήματος εκπαίδευσης και ενσωμάτωσης. Όμως κυρίως είναι απόδειξη της δύναμης που διαθέτει η γονεϊκή προστασία και επιμονή.
Ο Roger Ross Williams (βραβευμένος με Όσκαρ για μικρού μήκους ντοκιμαντέρ) αφηγείται την πορεία προς την καθυστερημένη ενηλικίωση του ήρωα: οι σχολικές δραστηριότητες, η αποφοίτηση, ο έρωτας (και οι απογοητεύσεις του), η αναζήτηση εργασίας, οι προσωπικές εξομολογήσεις. Στο ενδιάμεσο των γεγονότων που συνιστούν τον ιστό της αφήγησης, συνεντεύξεις με τον οικογενειακό περίγυρο του ήρωα -τη μητέρα, τον πατέρα και τον μεγάλο αδελφό- αλλά και τους δασκάλους του και ψυχοθεραπευτές του, σχηματίζουν μια πιο πλήρη εικόνα σχετικά με ό,τι προηγήθηκε της αποφοίτησης του.
Όμως πέραν όλων των άλλων που αναμφίβολα είναι σημαντικά, ό,τι έχει αληθινά αξία για ένα θεατή του κινηματογράφου είναι το ιδιαίτερο της περίπτωσης. Ο Owen Suskind είναι ένας φανατικός των ταινιών της Disney. Και είναι ακριβώς αυτή φανατική του προσήλωση που τον οδήγησε στην αυτονόμηση από την οικογενειακή εστία και την κάποιας μορφής ενσωμάτωση. Aladdin, The Lion King, Peter Pan, The Little Mermaid, The Jungle Book: Αυτές οι ταινίες, οι εικόνες, οι χαρακτήρες και οι διάλογοι τους υπήρξαν η πλατφόρμα επικοινωνίας ανάμεσα στον Owen και τους επίμονους και προσηλωμένους γονείς τους, τον Ron Suskind (βραβευμένο με Πούλιτζερ δημοσιογράφο) και τη Cornelia. Ενσωματώνοντας, όπως είναι φυσικό, πέραν των αναφορών στη πλούσια παράδοση της Disney, και ένθετες σκηνές κινούμενα σχέδια αποκαλυπτικά ενός ιδιαίτερου ψυχολογικού τοπίου, ο σκηνοθέτης συνθέτει το ψυχολογικό (και όχι μόνο) πορτραίτο μιας ιδιαίτερης προσωπικότητας. Κυρίως όμως αποδεικνύει την κρυφή δύναμη και δυναμική των κινούμενων εικόνων, και πως η άνευ όρων προσήλωση μπορεί να λειτουργήσει ιαματικά και απελευθερωτικά.
Δημήτρης Μπάμπας
