(Οι φυγάδες του Μιζούρι)
του Arthur Penn
Μοντάνα, 1880. Ο Τομ Λόγκαν αρχηγός μιας συμμορίας αλογοκλεφτών, ορκίζεται να εκδικηθεί τον μεγαλοκτηματία Μπράξτον που είναι υπεύθυνος για τον απαγχονισμό ενός φίλου του. Για τον λόγο αυτό αγοράζει μία φάρμα, ως βιτρίνα, η οποία να γειτονεύει μ’ εκείνη του Μπράξτον ο οποίος είναι και ο πραγματικός στόχος. Ο Τομ σύντομα θα μείνει μόνος του, όταν η συμμορία του θα φύγει για τον Καναδά, και θα «βάλει στο μάτι» τη δυναμική κόρη του γείτονα, την Τζέιν. Ο μεγαλοκτηματίας για να αντιμετωπίσει την απειλή προσλαμβάνει τον Λι Κλέιτον, έναν σαδιστή - κεφαλοκυνηγό για να διώξει τον Τομ Λόγκαν από τη γη του... Πολύ γρήγορα η κατάσταση θα εκτροχιαστεί εντελώς λόγω της ιδιαίτερης προσωπικότητας του Κλέιτον καθώς και των παράδοξων όσο και ανορθόδοξων μεθόδων που υιοθετεί…
Πρόκειται για ένα από τα πιο εκκεντρικά, αλλοπρόσαλλα και sui generis γουέστερν που έχουν γυριστεί ποτέ. Χωρίς να έχει ουδεμία σχέση με την απομυθοποίηση ή την επανεκκίνηση της μυθολογίας του Ουέστ, η ταινία επικεντρώνεται αποκλειστικά σε μια αλλόκοτη μονομαχία. Στη μοναδική τους κοινή κινηματογραφική εμφάνιση, από την μια μεριά ο Τζακ Νίκολσον (μόλις βραβευμένος με Όσκαρ για την Φωλιά του κούκου) και από την άλλη ο Μάρλον Μπράντο - εντελώς σαλεμένος στα γυρίσματα - ίσως σ’ έναν από τους πιο ακραίους ρόλους της καριέρας του, απαίτησε να έχει σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται και διαφορετική ενδυματολογική αμφίεση! Το αποτέλεσμα είναι μια διαρκής παρέλαση γκροτέσκων μεταμορφώσεων και μεταλλάξεων, υπονομεύοντας έτσι όχι μόνον τον ρόλο και την ταυτότητά του, αλλά και το ίδιο του το φύλο. Οι Φυγάδες έξοχα σκηνοθετημένη από τον σπουδαίο Άρθουρ Πεν, είναι περισσότερο μια πικρόχολη καυστική φάρσα, με πινελιές κατάμαυρου χιούμορ, ένα απίστευτα λοξό και πειραγμένο φιλμ που απλώς χρησιμοποιεί το ένδυμα του γουέστερν. Αποτυχία εμπορική και καλλιτεχνική όταν προβλήθηκε, σήμερα θεωρείται ένα cult-movie παράξενο και αταξινόμητο.
Σκηνοθεσία: Άρθουρ Πεν
Σενάριο: Thomas McGuane
Με τους: Marlon Brando, Jack Nicholson, Randy Quaid
(δ.τ.)
