του James Mangold
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

James Mangold, σκηνοθέτης
Η ταινία βάζει μερικά πολύ σοβαρά ερωτήματα για την ηθική, το θάρρος, την τιμή και την οικογένεια. Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες είναι ιδιαίτερα πολύπλοκοι και η υπόθεση θέτει τις βάσεις όχι μόνο για τις σκηνές δράσεις αλλά και για μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που σπάνια συναντάμε στα γουέστερν, όπως προκύπτει από τη στενή σχέση των δύο αντρών.
[Ριμέικ της ταινίας 3:10 to Yuma του Delmer Daves (1957)]Σκέφτηκα ‘γιατί όχι;’. Κανείς δεν έχει ασχοληθεί με το γουέστερν την τελευταία δεκαετία, κι όμως είναι ένα από τα βασικά συστατικά του Αμερικάνικου κινηματογράφου.
(...) Ανάμεσα στον Νταν, τον Γουέιντ και τον Γουίλ δημιουργείται ένα σχεδόν ερωτικό τρίγωνο, με τους δύο άντρες να ανταγωνίζονται για την εύνοια του μικρού αγοριού. Ο Γουίλ βοηθά στο να διερευνηθούν άλλες πλευρές της πραγματικότητας, όπως η πατρότητα, η προσφορά, η σχέση ανάμεσα στην τήρηση των νόμων και την ακραία ζωή του Γουέιντ.
(...) Ο Νταν ζει μια αποτραβηγμένη ζωή, κουτσαίνοντας ανάμεσα στα εμπόδια που ξεφυτρώνουν μπροστά του. Κι εκεί χρειαζόταν η ιδιαίτερη δύναμη που διαθέτει ο Κρίστιαν, αυτή η ένταση αλλά και η ακεραιότητα που ακτινοβολεί από τα μάτια του. Νομίζω ότι αποδίδει αυτόν τον ευγενικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου με τον οποίον μπορείς να ταυτιστείς.

Cathy Konrad, παραγωγός
Πιστεύω ότι οι θεατές συνδέονται με τους ήρωες που μοιάζουν με αληθινοί άνθρωποι. Και οι ήρωες στα γουέστερν δοκιμάζονται με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, αφού κανένα από τα προβλήματά τους δε λύνεται εύκολα, παρά μόνο εάν οι ίδιοι ψάξουν βαθιά μέσα στον ίδιο τους τον εαυτό.

Peter Fonda, ηθοποιός
[Αναλύοντας τους χαρακτήρες] Πιστεύω ότι πρόκειται για τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Είναι και οι δυο τους δολοφόνοι, μόνο που ο ένας δουλεύει για το νόμο και ο άλλος για τον εαυτό του, προσπαθώντας να αποσπάσει τα περισσότερα δυνατά λάφυρα από τον σιδηρόδρομο.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)